رشیدالدین میبدی : ۳۵- سورة الملائکة- مکیة
۲ - النوبة الثانیة
قوله تعالى: وَ ما یَسْتَوِی الْبَحْرانِ هذا عَذْبٌ فُراتٌ الفرات اشدّ الماء عذوبة، «سائغ» اى هنىء شهى سهل المرور فى الحلق، «شرابه» اى ماؤه، «وَ هذا مِلْحٌ أُجاجٌ، الاجاج اشدّ الماء ملوحة، و من کلّ تأکلون» اى من کلّ بحر من العذب و الملح «تَأْکُلُونَ لَحْماً طَرِیًّا» طعاما شهیّا یعنى السمک، وَ تَسْتَخْرِجُونَ یعنى من الملح دون العذب، «حلیة» یعنى زینة اللؤلؤ و الجوهر، و قیل: فى الملح عیون عذبة و ممّا بینهما یخرج اللؤلؤ، و قیل: ینعقد اللؤلؤ من ماء السماء، تَلْبَسُونَها اى تتخذ نساءکم منها ملابس، وَ تَرَى الْفُلْکَ الفلک واحد و جمع، «فیه» اى فى الکلّ «مواخر» اى جوارى، و المخر قطع السفینة الماء بالجرى. قال مقاتل: هو ان ترى سفینتین احدیهما مقبلة و الأخرى مدبرة هذه تستقبل تلک و تلک تستدبر هذه تجریان بریح واحدة. و فى الخبر: استمخروا الرّیح و اعدّوا النبل، یعنى عند الاستنجاء اى اجعلوا ظهورکم ممّا یلى الرّیح و کذلک حالة السفن. صائب تبریزی : قصاید
شمارهٔ ۳۳ - در موعظه و تخلص به مدح نبی اکرم (ص)
تا نگردیده است خورشید قیامت آشکار محیط قمی : هفت شهر عشق
شمارهٔ ۷۸ - در ستایش و مدح مولای پرهیزکاران علی بن ابیطالب علیه السلام
مایه ی ایمان و کفر، عشق تو شد ای صنم ابن یمین فَرومَدی : غزلیات
شمارهٔ ۸۹
یا رب این بوی خوش از زلف دلارام منست سعدی : ملحقات و مفردات
تکه ۶
حالم از شرح غمت افسانه ایست حسینی غوری هروی : کنز الرموز
بخش ۲۵ - در بیان توفیق و شوق احوال میفرماید
مرحبا ای شهسوار تیز گام ادیب صابر : قطعات
شمارهٔ ۲۵
حسامش را لقب داده ست نصرت شاه نعمتالله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۹۷
چشمت به تو نور خوش نماید مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۴۹۴
آن کس که ز دل دم اناالحق میزد مجیرالدین بیلقانی : قصاید
شمارهٔ ۴۰
دم گیتی معنبر می نماید مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۵۰
ز بعد وقت نومیدی امیدیست مجد همگر : رباعیات
شمارهٔ ۱۶۳
ای سرو سهی تازه نهالت چونست انوری : مقطعات
شمارهٔ ۴۰۷ - سلطان سنجر را گوید
ای جهان را عدل تو آراسته مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۷۶۴
عشق تو بهر صومعه مستی دارد مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۷۶۵
عشق تو خوشی چو قصد خونریز کند سعدی : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۳۸ - در تهنیت اتابک مظفرالدین سلجوقشاه ابن سلغر
خدای را چه توان گفت شکر فضل و کرم وحشی بافقی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۴۱
یارب که در این دایرهٔ دیر مدار مولوی : دفتر ششم
بخش ۶۰ - باز مکرر کردن صوفی سال را
گفت صوفی قادراست آن مستعان مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۷۶۶
عشق تو سلامت ز جهان میببرد شاه نعمتالله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۹۹۴
نقش نقاش است نقش این خیال
۲ - النوبة الثانیة
قوله تعالى: وَ ما یَسْتَوِی الْبَحْرانِ هذا عَذْبٌ فُراتٌ الفرات اشدّ الماء عذوبة، «سائغ» اى هنىء شهى سهل المرور فى الحلق، «شرابه» اى ماؤه، «وَ هذا مِلْحٌ أُجاجٌ، الاجاج اشدّ الماء ملوحة، و من کلّ تأکلون» اى من کلّ بحر من العذب و الملح «تَأْکُلُونَ لَحْماً طَرِیًّا» طعاما شهیّا یعنى السمک، وَ تَسْتَخْرِجُونَ یعنى من الملح دون العذب، «حلیة» یعنى زینة اللؤلؤ و الجوهر، و قیل: فى الملح عیون عذبة و ممّا بینهما یخرج اللؤلؤ، و قیل: ینعقد اللؤلؤ من ماء السماء، تَلْبَسُونَها اى تتخذ نساءکم منها ملابس، وَ تَرَى الْفُلْکَ الفلک واحد و جمع، «فیه» اى فى الکلّ «مواخر» اى جوارى، و المخر قطع السفینة الماء بالجرى. قال مقاتل: هو ان ترى سفینتین احدیهما مقبلة و الأخرى مدبرة هذه تستقبل تلک و تلک تستدبر هذه تجریان بریح واحدة. و فى الخبر: استمخروا الرّیح و اعدّوا النبل، یعنى عند الاستنجاء اى اجعلوا ظهورکم ممّا یلى الرّیح و کذلک حالة السفن. صائب تبریزی : قصاید
شمارهٔ ۳۳ - در موعظه و تخلص به مدح نبی اکرم (ص)
تا نگردیده است خورشید قیامت آشکار محیط قمی : هفت شهر عشق
شمارهٔ ۷۸ - در ستایش و مدح مولای پرهیزکاران علی بن ابیطالب علیه السلام
مایه ی ایمان و کفر، عشق تو شد ای صنم ابن یمین فَرومَدی : غزلیات
شمارهٔ ۸۹
یا رب این بوی خوش از زلف دلارام منست سعدی : ملحقات و مفردات
تکه ۶
حالم از شرح غمت افسانه ایست حسینی غوری هروی : کنز الرموز
بخش ۲۵ - در بیان توفیق و شوق احوال میفرماید
مرحبا ای شهسوار تیز گام ادیب صابر : قطعات
شمارهٔ ۲۵
حسامش را لقب داده ست نصرت شاه نعمتالله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۹۷
چشمت به تو نور خوش نماید مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۴۹۴
آن کس که ز دل دم اناالحق میزد مجیرالدین بیلقانی : قصاید
شمارهٔ ۴۰
دم گیتی معنبر می نماید مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۵۰
ز بعد وقت نومیدی امیدیست مجد همگر : رباعیات
شمارهٔ ۱۶۳
ای سرو سهی تازه نهالت چونست انوری : مقطعات
شمارهٔ ۴۰۷ - سلطان سنجر را گوید
ای جهان را عدل تو آراسته مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۷۶۴
عشق تو بهر صومعه مستی دارد مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۷۶۵
عشق تو خوشی چو قصد خونریز کند سعدی : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۳۸ - در تهنیت اتابک مظفرالدین سلجوقشاه ابن سلغر
خدای را چه توان گفت شکر فضل و کرم وحشی بافقی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۴۱
یارب که در این دایرهٔ دیر مدار مولوی : دفتر ششم
بخش ۶۰ - باز مکرر کردن صوفی سال را
گفت صوفی قادراست آن مستعان مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۷۶۶
عشق تو سلامت ز جهان میببرد شاه نعمتالله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۹۹۴
نقش نقاش است نقش این خیال
