صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۵۷۶
هرکه پوشد نظر از کام به منزل برود صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۳۹۶
عمر اگر باقی است بوسی زان دهن خواهم گرفت کوهی : غزلیات
شمارهٔ ۱۰۱
ترک عشق رخ زیبا پسران نتوان کرد طغرل احراری : غزلیات
شمارهٔ ۱۳
گر قضا با من نویسد محنت ایام را شاه نعمت‌الله ولی : مفردات
شمارهٔ ۲۱۶
ما و ساقی نشسته مست خراب هاتف اصفهانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۶
چون شیشهٔ دل نه از ستم آسمان پر است صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۳۹۵
خط کافر لعل سیراب ترا کم کم گرفت ایرانشان : کوش‌نامه
بخش ۱۲۴ - آگاه شدن کوش از پیروزی آتبین
سواران نوشان چو بشتافتند اهلی شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۱۹۵
در دل و جان از آن مژه قصد تو راه کردن است صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۳۹۴
تا غبار خط به گرد عارضش منزل گرفت صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۳۹۳
کام خود را کلک مشکین از سخن آخر گرفت صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۳۹۲
گر چنین شمشیر آن بیباک خواهد بر گرفت صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۳۰۹
بحر هر چند به بر همچو حبابم دارد عطار نیشابوری : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۲۷
ای دلم مست چشمهٔ نوشت رشیدالدین میبدی : ۲۶- سورة الشعرا- مکیة
۲ - النوبة الاولى
قوله تعالى: وَ تِلْکَ نِعْمَةٌ تَمُنُّها عَلَیَّ و این انیز دستى است ترا بر من که سپاس نهى بآن بر من أَنْ عَبَّدْتَ بَنِی إِسْرائِیلَ (۲۲) که قوم مرا به بندگى گرفتى تا من در میان شما بالیدم و در دست تو برآمدم. صفی علیشاه : بحرالحقایق
بخش ۲۰۶ - العباد الحقیقی و هم مظاهر الاسماء
کنون از اولیا گویم که درسر مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۹۰۴
کجا خواهی ز چنگ ما پریدن؟ صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۳۹۱
وقت رندی خوش که کام از موسم گل برگرفت کمال‌الدین اسماعیل : رباعیات
شمارهٔ ۲۳۷
زلف تو که خون خلق ازو می بارد افسر کرمانی : غزلیات
شمارهٔ ۱۶۹
تا چند سخن از عقل، از عشق دلا دم زن