صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۳۴۰
یاد ایامی که رو برروی جانان داشتم مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۲۱
ساقیا این می از انگور کدامین پشته ست؟ مولوی : دفتر سوم
بخش ۱۶۱ - دویدن آن شخص به سوی موسی به زنهار چون از خروس خبر مرگ خود شنید
لیک فردا خواهد او مردن یقین صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۷۷۰
به اهل عشق نصیحت چه می تواند کرد؟ مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۱۵۷
سنگ شکاف میکند در هوس لقای تو مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۸۸۰
در زیر نقاب شب این زنگیکان را بین جامی : سبحةالابرار
بخش ۱۳ - عقد دوم در شرح سخن که شریف ترین گوهر صدف آدمیت است و لطیف ترین زیور شرف محرمیت
آب آن روضه دین افروزد کمالالدین اسماعیل : قصاید
شمارهٔ ۱۶۷ - فی التوحید
ای جلال تو بیانها را زبان انداخته مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۳۴
نک ماه رجب آمد تا ماه عجب بیند اوحدالدین کرمانی : الباب التاسع: فی السفر و الوداع
شمارهٔ ۴
تا در سر من فتاد سودای وداع ابن یمین فَرومَدی : قطعات
شمارهٔ ٣٧٨
هیچ رنجی بتر ز غربت نیست صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۵۳
پنبه دامن می کشد از داغ مرهم سوز ما مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۳
می ده گزافه ساقیا، تا کم شود خوف و رجا مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۰۸۲
برای چشم تو صد چشم بد توان دیدن ابن حسام خوسفی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۰۷
به وقت فصل بهار از چمن مکن اعراض ابن یمین فَرومَدی : رباعیات
شمارهٔ ۴۲۴
آنخواجه که دارد کف دربار چو میغ صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۸۱۹
ز بس که طاعت خلق جهان خدایی نیست شاطرعباس صبوحی : غزلیات
گل بادام
سُرخ و بیجادهٔ رخ و تازه لب از باده و مست قصاب کاشانی : غزلیات
شمارهٔ ۲۷۱
عالما علم ز دلها نه تو داری و نه من امیرخسرو دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۱۱۹۱
رفت دل، نیست روشنم حالش
غزل شمارهٔ ۵۳۴۰
یاد ایامی که رو برروی جانان داشتم مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۲۱
ساقیا این می از انگور کدامین پشته ست؟ مولوی : دفتر سوم
بخش ۱۶۱ - دویدن آن شخص به سوی موسی به زنهار چون از خروس خبر مرگ خود شنید
لیک فردا خواهد او مردن یقین صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۷۷۰
به اهل عشق نصیحت چه می تواند کرد؟ مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۱۵۷
سنگ شکاف میکند در هوس لقای تو مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۸۸۰
در زیر نقاب شب این زنگیکان را بین جامی : سبحةالابرار
بخش ۱۳ - عقد دوم در شرح سخن که شریف ترین گوهر صدف آدمیت است و لطیف ترین زیور شرف محرمیت
آب آن روضه دین افروزد کمالالدین اسماعیل : قصاید
شمارهٔ ۱۶۷ - فی التوحید
ای جلال تو بیانها را زبان انداخته مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۳۴
نک ماه رجب آمد تا ماه عجب بیند اوحدالدین کرمانی : الباب التاسع: فی السفر و الوداع
شمارهٔ ۴
تا در سر من فتاد سودای وداع ابن یمین فَرومَدی : قطعات
شمارهٔ ٣٧٨
هیچ رنجی بتر ز غربت نیست صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۵۳
پنبه دامن می کشد از داغ مرهم سوز ما مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۳
می ده گزافه ساقیا، تا کم شود خوف و رجا مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۰۸۲
برای چشم تو صد چشم بد توان دیدن ابن حسام خوسفی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۰۷
به وقت فصل بهار از چمن مکن اعراض ابن یمین فَرومَدی : رباعیات
شمارهٔ ۴۲۴
آنخواجه که دارد کف دربار چو میغ صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۸۱۹
ز بس که طاعت خلق جهان خدایی نیست شاطرعباس صبوحی : غزلیات
گل بادام
سُرخ و بیجادهٔ رخ و تازه لب از باده و مست قصاب کاشانی : غزلیات
شمارهٔ ۲۷۱
عالما علم ز دلها نه تو داری و نه من امیرخسرو دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۱۱۹۱
رفت دل، نیست روشنم حالش
