جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۵۷۹
غنچه تا بگشود لب، خونین دلم آمد بیاد فردوسی : پادشاهی خسرو پرویز
بخش ۶۳
به قیصر یکی نامه فرمود شاه سلیمی جرونی : شیرین و فرهاد
بخش ۹۴ - تنبیه
دلا بیدار شو از خواب پندار رشیدالدین میبدی : ۱۹- سورة مریم- مکیّة
۲ - النوبة الاولى
قوله تعالى: «وَ اذْکُرْ فِی الْکِتابِ مَرْیَمَ» یاد کن در قرآن مریم را، «إِذِ انْتَبَذَتْ مِنْ أَهْلِها» آن گه که بیکسو شد دور از کسان خویش، مَکاناً شَرْقِیًّا. جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۵۷۸
دلا ببال که روزی غبار خواهی شد جلال عضد : غزلیّات
شمارهٔ ۶۵
گل رنگ نگار ما ندارد وحشی بافقی : قطعات
شمارهٔ ۱۶ - وجه برات
خواجه وجه برات خود بدهد جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۵۷۷
زهجرت همچو خارا در تنم آتش نهان باشد جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۵۷۶
سرخی از لعل تو زایل به مکیدن نشود سعدی : باب اول در عدل و تدبیر و رای
حکایت در معنی رحمت با ناتوانان در حال توانایی
چنان قحط سالی شد اندر دمشق نهج البلاغه : خطبه ها
راه رستگارى
<strong> و من خطبة له عليه‌السلام </strong> <strong> و هي كلمة جامعة للعظة و الحكمة </strong> جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۵۷۵
بی تو دل در خوردن غم مرغ آتشخوار بود فروغ فرخزاد : تولدی دیگر
پرنده فقط یک پرنده بود
پرنده گفت : ( چه بویی ، چه آفتابی ، آه مشتاق اصفهانی : غزلیات
شمارهٔ ۲۵۲
شبی روز منست ای از تو روشن چشم داغ من صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۵۵۴
چشمی که فتاد بر لقای تو جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۵۷۴
کس به سعی از پای دل زنجیر نتواند گشود ملک‌الشعرای بهار : قصاید
شمارهٔ ۲۷ - در مدح حضرت ختمی مرتبت
ای آفتاب گردون تاری شو و متاب نجم‌الدین رازی : رباعیات
شمارهٔ ۹
از ما تو هر آنچه دیده ای سایهٔ ماست جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۵۷۳
زفن خویش نفعی اهل فن هرگز نمی یابد فردوسی : پادشاهی کی‌کاووس و رفتن او به مازندران
بخش ۱۰
یکی مغفری خسروی بر سرش