کمال خجندی : غزلیات
شمارهٔ ۹۴۷
کحل بصر نیست جز آن خاک راه
سعیدا : رباعیات
شمارهٔ ۲۹
زنهار مگو که واحد و رام یکی است
خاقانی : قصاید
شمارهٔ ۸۱ - این قصیدهٔ را حرز الحجاز خوانند در کعبهٔ علیا انشاء کرده و بر بالین مقدس پیغمبر اکرم صلوات الله علیه در یثرب به پایان آورده
شب روان چو رخ صبح آینه سیما بینند
فیض کاشانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۹۸
جز تنعم بغم یار عبث بود عبث
عطار نیشابوری : باب بیستم: در ذُلّ و بار كشیدن و یكرنگی گزیدن
شمارهٔ ۵
عشقش به کشیدن بلا آید راست
طغرای مشهدی : ابیات برگزیده از غزلیات
شمارهٔ ۲۶۳
لفظ پاکیزه به دستم ز صفای تو رسد
مولوی : دفتر اول
بخش ۲۶ - دفع گفتن وزیر مریدان را
گفت هان ای سخرگان گفت و گو
اهلی شیرازی : صنف هفتم که برات است و کم براست
برگ یازدهم دو برات است
ایشمع دو عارضت چراغ دو سرا
سعدی : مثنویات
شمارهٔ ۹
نکویی گرچه با ناکس نشاید
سعدی : باب دوم در احسان
گفتار اندر ثمره جوانمردی
ببخش ای پسر کآدمی زاده صید
مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۷۹۱
بویی همی‌آید مرا، مانا که باشد یار من
صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۷۲۲
نه ذوق صحبت و نه میل گفتگو دارم
رشیدالدین میبدی : ۴- سورة النساء- مدنیة
۳ - النوبة الاولى
قوله تعالى: إِنَّ الَّذِینَ یَأْکُلُونَ ایشان که مى‏خورند، أَمْوالَ الْیَتامى‏ مالهاى یتیمان، ظُلْماً به بیداد بیش از مزد کار، إِنَّما یَأْکُلُونَ فِی بُطُونِهِمْ ناراً
صغیر اصفهانی : مثنویات
شمارهٔ ۶۵ - حکایت
داد درویشی از ره تمهید
فرخی یزدی : غزلیات
شمارهٔ ۴۸
شب غم روز من و ماه محن سال منست
حکیم نزاری : غزلیات
شمارهٔ ۷۸۶
ای دلِ شوریده سرِ بُل فضول
عرفی شیرازی : غزلها
غزل شمارهٔ ۵۱۱
دلی داریم و ما جمعی پریشان از غم اوییم
نیر تبریزی : لآلی منظومه
بخش ۳۷ - رباعیات در مدح حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام
غالی بیخود علی پرستی نکند
امیرخسرو دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۱۷۲۴
ای غمزه خون ریز تو خونم به افسون ریخته
محمد بن منور : منقولات
شمارهٔ ۱۵۸
آنگاه گفت تا کسی صفاء معاملت خود بیند می‌گوید انت و انا،چون نظرش بفضل و رحمت وی افتاد به جملگی گوید انت، انت آنگه بندگیش حقّیقت گردد.