سرایندهٔ فرامرزنامه : فرامرزنامه
بخش ۲۵ - شراب خوردن پهلوانان ایران در پیش کیکاوس و بدمستی کردن
سخن رفت از بانوی ماه ووش وحیدالزمان قزوینی : شهرآشوب کوچک
بخش ۴۷ - صفت پینه دوز
از دوری پینه دوز، سینه صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۶۵۸
دل ز قید جسم چون آزاد گردد وا شود رشیدالدین میبدی : ۹- سورة التوبة- مدنیة
۴ - النوبة الاولى
قوله تعالى: یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اى ایشان که بگرویدند، إِنَّ کَثِیراً مِنَ الْأَحْبارِ وَ الرُّهْبانِ بسیارى از این دانشمندان جهودان و خداترسان ترسایان، لَیَأْکُلُونَ أَمْوالَ النَّاسِ بِالْباطِلِ مالهاى مردمان میخورند به نارواى و ناراست و ناشایست وَ یَصُدُّونَ عَنْ سَبِیلِ اللَّهِ و برمىگردانند مردمان را از راه خداى، وَ الَّذِینَ یَکْنِزُونَ الذَّهَبَ وَ الْفِضَّةَ و ایشان که زر و سیم گنج مىنهند، وَ لا یُنْفِقُونَها فِی سَبِیلِ اللَّهِ و آن را از بهر خدا نفقت نمیکنند و در جهاد با دشمن وى، فَبَشِّرْهُمْ بِعَذابٍ أَلِیمٍ. (۳۴) بشارت ده ایشان را بعذابى دردنماى. مشتاق اصفهانی : غزلیات
شمارهٔ ۲۵۳
بود روز و شبم تا کی سیاه از دود آه من جامی : تحفة‌الاحرار
بخش ۶۰ - مقاله بیستم در پند دادن فرزند ارجمند که در بستان طفولیت به نبات حسن پرورده باد و در بستان بلاغت به نهایت کمال پی آورده
ای شب امید مرا ماه نو صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۳۴۷
در غبار خط همان زلفش بود جویای دل خواجوی کرمانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۹۳
کس نیست که دست من غمخوار بگیرد نورعلیشاه : بخش اول
شمارهٔ ۱۷۰
صید وصلش توان بدام هوس جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۴۷۰
رفتی و دل در طپش چون طایر بی بال ماند نهج البلاغه : حکمت ها
اعتدال در مدح و ستایش
<strong> وَ قَالَ عليه‌السلام </strong> اَلثَّنَاءُ بِأَكْثَرَ مِنَ اَلاِسْتِحْقَاقِ مَلَقٌ وَ اَلتَّقْصِيرُ عَنِ اَلاِسْتِحْقَاقِ عِيٌّ أَوْ حَسَدٌ خواجوی کرمانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۲۹
راستی را در سپاهان خوش بود آواز رود قطران تبریزی : قصاید
شمارهٔ ۱۲۴ - در مدح ابوالمعمر
خلاف بود همیشه میان تیغ و قلم رهی معیری : رباعیها
سوختگان
هر لاله آتشین دل سوخته ای است مجیرالدین بیلقانی : رباعیات
شمارهٔ ۴۷
گندانی را که گند بدعت دارد عطار نیشابوری : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۸۱
مرا قلاش می‌خوانند، هستم سید حسن غزنوی : غزلیات
شمارهٔ ۲۴
مهرش از دل همی گذر نکند حکیم نزاری : غزلیات
شمارهٔ ۶۷۳
دلا سر پوشِ خوانِ سّرِ او باش جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۶۴۶
بیشتر خلق جهان در پی جاه و درمند فردوسی : پادشاهی خسرو پرویز
بخش ۴۰
چوشب دامن تیره اندر کشید
بخش ۲۵ - شراب خوردن پهلوانان ایران در پیش کیکاوس و بدمستی کردن
سخن رفت از بانوی ماه ووش وحیدالزمان قزوینی : شهرآشوب کوچک
بخش ۴۷ - صفت پینه دوز
از دوری پینه دوز، سینه صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۶۵۸
دل ز قید جسم چون آزاد گردد وا شود رشیدالدین میبدی : ۹- سورة التوبة- مدنیة
۴ - النوبة الاولى
قوله تعالى: یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اى ایشان که بگرویدند، إِنَّ کَثِیراً مِنَ الْأَحْبارِ وَ الرُّهْبانِ بسیارى از این دانشمندان جهودان و خداترسان ترسایان، لَیَأْکُلُونَ أَمْوالَ النَّاسِ بِالْباطِلِ مالهاى مردمان میخورند به نارواى و ناراست و ناشایست وَ یَصُدُّونَ عَنْ سَبِیلِ اللَّهِ و برمىگردانند مردمان را از راه خداى، وَ الَّذِینَ یَکْنِزُونَ الذَّهَبَ وَ الْفِضَّةَ و ایشان که زر و سیم گنج مىنهند، وَ لا یُنْفِقُونَها فِی سَبِیلِ اللَّهِ و آن را از بهر خدا نفقت نمیکنند و در جهاد با دشمن وى، فَبَشِّرْهُمْ بِعَذابٍ أَلِیمٍ. (۳۴) بشارت ده ایشان را بعذابى دردنماى. مشتاق اصفهانی : غزلیات
شمارهٔ ۲۵۳
بود روز و شبم تا کی سیاه از دود آه من جامی : تحفة‌الاحرار
بخش ۶۰ - مقاله بیستم در پند دادن فرزند ارجمند که در بستان طفولیت به نبات حسن پرورده باد و در بستان بلاغت به نهایت کمال پی آورده
ای شب امید مرا ماه نو صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۳۴۷
در غبار خط همان زلفش بود جویای دل خواجوی کرمانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۹۳
کس نیست که دست من غمخوار بگیرد نورعلیشاه : بخش اول
شمارهٔ ۱۷۰
صید وصلش توان بدام هوس جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۴۷۰
رفتی و دل در طپش چون طایر بی بال ماند نهج البلاغه : حکمت ها
اعتدال در مدح و ستایش
<strong> وَ قَالَ عليه‌السلام </strong> اَلثَّنَاءُ بِأَكْثَرَ مِنَ اَلاِسْتِحْقَاقِ مَلَقٌ وَ اَلتَّقْصِيرُ عَنِ اَلاِسْتِحْقَاقِ عِيٌّ أَوْ حَسَدٌ خواجوی کرمانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۲۹
راستی را در سپاهان خوش بود آواز رود قطران تبریزی : قصاید
شمارهٔ ۱۲۴ - در مدح ابوالمعمر
خلاف بود همیشه میان تیغ و قلم رهی معیری : رباعیها
سوختگان
هر لاله آتشین دل سوخته ای است مجیرالدین بیلقانی : رباعیات
شمارهٔ ۴۷
گندانی را که گند بدعت دارد عطار نیشابوری : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۸۱
مرا قلاش می‌خوانند، هستم سید حسن غزنوی : غزلیات
شمارهٔ ۲۴
مهرش از دل همی گذر نکند حکیم نزاری : غزلیات
شمارهٔ ۶۷۳
دلا سر پوشِ خوانِ سّرِ او باش جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۶۴۶
بیشتر خلق جهان در پی جاه و درمند فردوسی : پادشاهی خسرو پرویز
بخش ۴۰
چوشب دامن تیره اندر کشید
