شاه نعمت‌الله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۷۲
عشق مستست و عقل مخمور است اقبال لاهوری : ارمغان حجاز
نکو میخوان خط سیمای خود را
نکو میخوان خط سیمای خود را فخرالدین عراقی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۵
دو اسبه پیک نظر می‌دوانم از چپ و راست عبدالقادر گیلانی : غزلیات
شمارهٔ ۱۳ - زلال رحمت حق
گنه کردی بگو کردیم ای دوست فیاض لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۴۱۰
آیینه از عکس رخ یارم گلستان می‌شود مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۷۲
من سر نخورم، که سر گران است صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۸۶۳
زانفاس گرامی آنچه صرف آه می گردد فیاض لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۴۰۷
کم کنم شیون نمی‌خواهم که نقص غم شود فیاض لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۴۰۶
تخم دلخواه درین مزرعه کم سبز شود ازرقی هروی : رباعیات
شمارهٔ ۴
ای دل ، ز شراب عشق گشتی سرمست فیاض لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۴۰۴
کمرده‌ام خالی دلی، خواهم دل او پُر شود فیاض لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۴۰۳
به باغ بس که ز شرم رخت گل آب شود سعدی : غزلیات
غزل ۵۳۱
ای از بهشت جزوی و از رحمت آیتی امیر پازواری : دوبیتی‌ها
شمارهٔ ۲۶۹
هرگز سخنِ کَسْ به کَسْ یار نُوویی نظیری نیشابوری : قصاید
شمارهٔ ۲۶ - یک قصیده
نعت محمدی علم مغفرت کنم خاقانی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۹۵
استاد علی خمره به جوئی دارد فیاض لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۴۰۱
هر کجا حرف لب آن یار جانی می‌رود فیاض لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۴۰۰
غیر زلف او که دوشادوش آن رو می‌رود فیاض لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۳۹۹
بلبل ز شیوة تو به فریاد می‌رود باباطاهر عریان همدانی : دوبیتی‌ها
دوبیتی شمارهٔ ۱۳۷
مو که مست از می انگور باشم