هلالی جغتایی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۷۲
این تازه گل، که می رسد، از بوستان کیست؟ صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۵۴۱
آتش لعل از رخت در عرق شرم مرد صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۴۲۱
بی تب و تاب به مخمور شرابی نرسد امیر معزی : قصاید
شمارهٔ ۳۳۱
جهان به کام تو باد ای خدایگان جهان رودکی : ابیات پراکنده
شمارهٔ ۸
شیر آلغده که بیرون جهد از خانه به صید صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۶۹۱
منم که دام بلایم رهایی قفس است صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۰۳۳
که با تو حرف شهیدان عشق می گوید سعدی : باب پنجم در عشق و جوانی
حکایت شمارهٔ ۴
یکی را دل از دست رفته بود و ترک جان کرده و مطمح نظرش جایی خطرناک و مظنه هلاک نه لقمهای که مصور شدی که به کام آید یا مرغی که به دام افتد. باری به نصیحتش گفتند: ازین خیال محال تجنب کن که خلقی هم بدین هوس که تو داری اسیرند و پای در زنجیر. سعدی : غزلیات
غزل ۳۳۵
یکی را دست حسرت بر بناگوش طغرای مشهدی : ابیات برگزیده از غزلیات
شمارهٔ ۲۱۵
روزم از بی مهری گردون، شب تاریک شد ابن یمین فَرومَدی : غزلیات
شمارهٔ ۲۶
ای مرا خاک کف پای تو چون آبحیات عطار نیشابوری : دفتر اول
در معنی و هو معکم اینما کنتم و حقیقت کل فرماید
ندا آمد درون جسم و جانش صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۳۹
خط مشکین خواست عذر آن عذار ساده را ادیب الممالک : قصاید
شمارهٔ ۲۲
زاد فی الطنبور اخری نغمه یعنی ز نو عطار نیشابوری : آغاز کتاب
فی معراج النبی صلی الله علیه و اله و سلم
یک شبی در تاخت جبریل امین حافظ : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۸۷
دلا بسوز که سوز تو کارها بکند صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۹۹۲
مرا به میکده هر کس که راه بنماید صغیر اصفهانی : مفردات
شمارهٔ ۶
حاجت بدان بود که کند رفع احتیاج مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۷۸۹
از دلم صورت آن خوب ختن مینرود صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۰۴۸
هشیار را به مجلس مستان که می برد
غزل شمارهٔ ۷۲
این تازه گل، که می رسد، از بوستان کیست؟ صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۵۴۱
آتش لعل از رخت در عرق شرم مرد صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۴۲۱
بی تب و تاب به مخمور شرابی نرسد امیر معزی : قصاید
شمارهٔ ۳۳۱
جهان به کام تو باد ای خدایگان جهان رودکی : ابیات پراکنده
شمارهٔ ۸
شیر آلغده که بیرون جهد از خانه به صید صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۶۹۱
منم که دام بلایم رهایی قفس است صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۰۳۳
که با تو حرف شهیدان عشق می گوید سعدی : باب پنجم در عشق و جوانی
حکایت شمارهٔ ۴
یکی را دل از دست رفته بود و ترک جان کرده و مطمح نظرش جایی خطرناک و مظنه هلاک نه لقمهای که مصور شدی که به کام آید یا مرغی که به دام افتد. باری به نصیحتش گفتند: ازین خیال محال تجنب کن که خلقی هم بدین هوس که تو داری اسیرند و پای در زنجیر. سعدی : غزلیات
غزل ۳۳۵
یکی را دست حسرت بر بناگوش طغرای مشهدی : ابیات برگزیده از غزلیات
شمارهٔ ۲۱۵
روزم از بی مهری گردون، شب تاریک شد ابن یمین فَرومَدی : غزلیات
شمارهٔ ۲۶
ای مرا خاک کف پای تو چون آبحیات عطار نیشابوری : دفتر اول
در معنی و هو معکم اینما کنتم و حقیقت کل فرماید
ندا آمد درون جسم و جانش صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۳۹
خط مشکین خواست عذر آن عذار ساده را ادیب الممالک : قصاید
شمارهٔ ۲۲
زاد فی الطنبور اخری نغمه یعنی ز نو عطار نیشابوری : آغاز کتاب
فی معراج النبی صلی الله علیه و اله و سلم
یک شبی در تاخت جبریل امین حافظ : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۸۷
دلا بسوز که سوز تو کارها بکند صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۹۹۲
مرا به میکده هر کس که راه بنماید صغیر اصفهانی : مفردات
شمارهٔ ۶
حاجت بدان بود که کند رفع احتیاج مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۷۸۹
از دلم صورت آن خوب ختن مینرود صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۰۴۸
هشیار را به مجلس مستان که می برد
