خاقانی : قطعات
شمارهٔ ۳۴۱
خاقانیا! مسیح دما! زین خراس دهر جهان ملک خاتون : رباعیات
شمارهٔ ۲۵۶
ما داد دل دوست ازین پس ندهیم بیدل دهلوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۳
خدا چو شمع دهد جرأت آب دیدهٔ ما را حافظ : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۲۲
ای که با سلسله زلف دراز آمده‌ای جهان ملک خاتون : رباعیات
شمارهٔ ۲۵۷
پیوسته ز گردش فلک می نرهیم عمان سامانی : گنجینة الاسرار
بخش ۲۸
در بیان جواب دادن آن ولی اکبر با توجهات و تفقدات مر نوردیده‌ی خود، علی اکبر را برمصداق اینکه، بهرچه از دوست و امانی، چه کفر آن حرف و چه ایمان» بر مذاق اهل عرفان گوید: حافظ : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۲۱
در سرای مغان رفته بود و آب زده حافظ : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۳۶
اگر آن طایر قدسی ز درم بازآید حافظ : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۸۱
یا رب این نوگل خندان که سپردی به منش فردوسی : پادشاهی بهرام گور
بخش ۱۸
دگر هفته تنها به نخچیر شد حافظ : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۸۵
در عهد پادشاه خطابخش جرم پوش حافظ : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۵۷
در خرابات مغان نور خدا می‌بینم جهان ملک خاتون : رباعیات
شمارهٔ ۲۵۸
تا چند کنی به عالمم سرگردان حافظ : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۷۹
خوشا شیراز و وضع بی‌مثالش حافظ : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۸
ساقیا آمدن عید مبارک بادت جهان ملک خاتون : رباعیات
شمارهٔ ۲۵۹
در هجر رخت دلم ملولست ز جان حافظ : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۵۰
به عزم توبه سحر گفتم استخاره کنم مولوی : دفتر دوم
بخش ۴۸ - رفتن مصطفی علیه السلام به عیادت صحابی و بیان فایدهٔ عیادت
از صحابه خواجه‌یی بیمار شد ابوالحسن فراهانی : غزلیات ناتمام
شمارهٔ ۱۴
دل همان غمناک و شد در عشق چشم من سفید صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۹۸۷
عیار گفتگوی او نمی‌دانم، همین دانم