ادیب الممالک : مقطعات
شمارهٔ ۲۲۶ - ماده تاریخ دیگر هم
عبدالله راد امیر روشن دل ورای خیام : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۰۹
گر باده خوری تو با خردمندان خور عطار نیشابوری : باب چهل و چهارم: در قلندریات و خمریات
شمارهٔ ۲۴
هم سبزهٔ سرمست برُست ای ساقی عطار نیشابوری : دفتر اول
در بیرون کردن جبرئیل علیه السلام حضرت آدم صفی را از بهشت ونصیحت کردن جبرئیل اورا فرماید
کنون جبریل بیرون بر تو آدم عنصری بلخی : بحر متقارب
شمارهٔ ۳
ز فزیدیوس و ز دیفیریا نظامی گنجوی : خسرو و شیرین
بخش ۳۱ - آگاهی خسرو از مرگ پدر
نشسته شاه روزی نیم هشیار وحشی بافقی : غزلیات
غزل ۲۳۹
تن اگر نبود ز نزدکان چو شد گو دور باش سیدای نسفی : شهر آشوب
شمارهٔ ۱۴ - بافنده
با مه بافنده هرکس حالش آگه میکند سعدی : غزلیات
غزل ۳۶۸
دل پیش تو و دیده به جای دگرستم عنصری بلخی : بحر متقارب
شمارهٔ ۸۴
شب از حملۀ روز گردد ستوه کمال خجندی : غزلیات
شمارهٔ ۲۴۶
مائیم و دلی پر خون بر خاک سر کویت ظهیرالدین فاریابی : قطعات
شمارهٔ ۵۰
مربی فضلای زمانه شمس الدین یغمای جندقی : بخش اول
شمارهٔ ۹۱ - به یکی از دوستان نزدیک نگاشته
خداوندگارا خالی از خطر رخت سفر گشودیم احتمال مقاسات تعارفات مجالی به تفقد کار اسمعیل نداده ولی به قناعت زیسته است و از آغاز انجام نگریسته قرضی نیندوخته، مالش نیز نسوخته، نانی تا سر خرمن دارد، و از قلت مایه و کثرت تکلیف بستگان را در شیون جامه و جیره نقصان نیارد. چشم از ذخیره و پس افکند توان بست خدا را سپاس اگر همواره بر این نسق کار معاشق منسق ماند و امر هستی به رونق، سر پرچمه شیخی به کیوان رسانم و سلطنت را از چاردیوار درویشانه خویش ایوان سازم که بار محنت خود به که بار منت خلق. عطار نیشابوری : تذکرة الأولیاء
ذکر شیخ ممشاد دینوری رحمةالله علیه
آن ستوده رجال آن ربودهٔ جلال آن صاحب دولت زمانه آن عالی همت یگانه آن مجرد شده از کینهوری شیخ وقت ممشاد دینوری پیر عهد بود و یگانهٔ روزگار و ستوده بهمه کمالی و برگزیده به همه خصالی و در ریاضت و خدمت و مشاهدت و حرمت آیتی بود و پیوسته در خانقاه بسته داشتی چون مسافر بدر خانقاه رسیدی او در پس درآمدی و گفتی مسافری یا مقیم اگر مقیمی درآی و اگر مسافری این خانقاه جای تو نیست که روزی چند بباشی و ما با تو خوی کنیم آنگاه بروی و ما را در فراق تو طاقت نبود. امیرخسرو دهلوی : غزلیات (گزیدهٔ ناقص)
گزیدهٔ غزل ۴۲۸
با رقیبت نیست کار و خوانیش میدانم انی قاسم انوار : رباعیات
شمارهٔ ۱۲
دل بسته طره های مشکین تو شد صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۵۲۰
نبرد از سینه جام باده گلرنگ زنگارم فروغی بسطامی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۲۷
در عالم محبت دانی چه کار کردم صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۱۱
کلید فتح بود از دل شکسته گدا را اوحدی مراغهای : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۱۳
چشم ار چه به خون شد ز غم هجر تو غرق
شمارهٔ ۲۲۶ - ماده تاریخ دیگر هم
عبدالله راد امیر روشن دل ورای خیام : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۰۹
گر باده خوری تو با خردمندان خور عطار نیشابوری : باب چهل و چهارم: در قلندریات و خمریات
شمارهٔ ۲۴
هم سبزهٔ سرمست برُست ای ساقی عطار نیشابوری : دفتر اول
در بیرون کردن جبرئیل علیه السلام حضرت آدم صفی را از بهشت ونصیحت کردن جبرئیل اورا فرماید
کنون جبریل بیرون بر تو آدم عنصری بلخی : بحر متقارب
شمارهٔ ۳
ز فزیدیوس و ز دیفیریا نظامی گنجوی : خسرو و شیرین
بخش ۳۱ - آگاهی خسرو از مرگ پدر
نشسته شاه روزی نیم هشیار وحشی بافقی : غزلیات
غزل ۲۳۹
تن اگر نبود ز نزدکان چو شد گو دور باش سیدای نسفی : شهر آشوب
شمارهٔ ۱۴ - بافنده
با مه بافنده هرکس حالش آگه میکند سعدی : غزلیات
غزل ۳۶۸
دل پیش تو و دیده به جای دگرستم عنصری بلخی : بحر متقارب
شمارهٔ ۸۴
شب از حملۀ روز گردد ستوه کمال خجندی : غزلیات
شمارهٔ ۲۴۶
مائیم و دلی پر خون بر خاک سر کویت ظهیرالدین فاریابی : قطعات
شمارهٔ ۵۰
مربی فضلای زمانه شمس الدین یغمای جندقی : بخش اول
شمارهٔ ۹۱ - به یکی از دوستان نزدیک نگاشته
خداوندگارا خالی از خطر رخت سفر گشودیم احتمال مقاسات تعارفات مجالی به تفقد کار اسمعیل نداده ولی به قناعت زیسته است و از آغاز انجام نگریسته قرضی نیندوخته، مالش نیز نسوخته، نانی تا سر خرمن دارد، و از قلت مایه و کثرت تکلیف بستگان را در شیون جامه و جیره نقصان نیارد. چشم از ذخیره و پس افکند توان بست خدا را سپاس اگر همواره بر این نسق کار معاشق منسق ماند و امر هستی به رونق، سر پرچمه شیخی به کیوان رسانم و سلطنت را از چاردیوار درویشانه خویش ایوان سازم که بار محنت خود به که بار منت خلق. عطار نیشابوری : تذکرة الأولیاء
ذکر شیخ ممشاد دینوری رحمةالله علیه
آن ستوده رجال آن ربودهٔ جلال آن صاحب دولت زمانه آن عالی همت یگانه آن مجرد شده از کینهوری شیخ وقت ممشاد دینوری پیر عهد بود و یگانهٔ روزگار و ستوده بهمه کمالی و برگزیده به همه خصالی و در ریاضت و خدمت و مشاهدت و حرمت آیتی بود و پیوسته در خانقاه بسته داشتی چون مسافر بدر خانقاه رسیدی او در پس درآمدی و گفتی مسافری یا مقیم اگر مقیمی درآی و اگر مسافری این خانقاه جای تو نیست که روزی چند بباشی و ما با تو خوی کنیم آنگاه بروی و ما را در فراق تو طاقت نبود. امیرخسرو دهلوی : غزلیات (گزیدهٔ ناقص)
گزیدهٔ غزل ۴۲۸
با رقیبت نیست کار و خوانیش میدانم انی قاسم انوار : رباعیات
شمارهٔ ۱۲
دل بسته طره های مشکین تو شد صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۵۲۰
نبرد از سینه جام باده گلرنگ زنگارم فروغی بسطامی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۲۷
در عالم محبت دانی چه کار کردم صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۱۱
کلید فتح بود از دل شکسته گدا را اوحدی مراغهای : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۱۳
چشم ار چه به خون شد ز غم هجر تو غرق
