عبدالقادر گیلانی : غزلیات
شمارهٔ ۶۳ - محی دل افگار
کاسه سر شد سفال و دیده گریان همان سیدای نسفی : مسمطات
شمارهٔ ۱
شد مدتی که بخت نسازد مدد را نظیری نیشابوری : رباعیات
شمارهٔ ۶۴
گر دل به فریب نفست از پا برود نسیمی : غزلیات
شمارهٔ ۹۳
اگر گویم که مهر و مه، ز رخسارت حیا باشد سنایی غزنوی : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۱۰۲ - در نکوهش دنیاداران
ای گرفتار نیاز و آز و حرص و حقد و مال سعیدا : غزلیات
شمارهٔ ۳۳۲
هر که در این در ز راه صدق درآید جلال عضد : رباعیّات
شمارهٔ ۴۴
پیوسته به داغ آن کمان ابرویم فردوسی : داستان سیاوش
بخش ۱
کنون ای سخن گوی بیدار مغز واعظ قزوینی : غزلیات
شمارهٔ ۱۹۲
سوی قبرستان گذاری کن، که خوش بوم و بریست خاقانی : قصاید
شمارهٔ ۱ - در یکتاپرستی و ستایش حضرت خاتم الانبیاء
جوشن صورت برون کن در صف مردان درآ مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۲۵۵
اندک اندک راه زد سیم و زرش ناصرخسرو : سفرنامه
بخش ۶۶ - لحسا و طائف
پس از آن از اعرابی شتر کرایه گرفتم تا لحسا و گفتند از مکه تا آن جا به سیزده روز بروند. وداع خانه خدای تعالی کردم روز آدینه نوزدهم ذی الحجه سنه اثنی و اربعین و اربعمایه که اول خردادماه قدیم بود هفت فرسنگ از مکه برفتم مرغزاری بود از آن جا کوهی پدید آمد چون به راه کوه شدیم صحرایی بود و دیه‌ها بود و چاهی بود که آن را بیرالحسین بن سلامه می‌گفتند و هوای سرد بود و راه سوی مشرق می‌شد. و دوشنبه بیست و دوم ذی الحجه به طایف رسیدیم که از مکه تا آن جا دوازده فرسنگ باشد. ملک‌الشعرای بهار : قصاید
شمارهٔ ۶۴ - ابر و باد
بود مر ابر را اندر کمین باد نهج البلاغه : خطبه ها
در پاسخ تهدید به ترور
و من كلام له عليه‌السلام لما خوف من الغيلة کوهی : غزلیات
شمارهٔ ۱۲۳
ماه رویت آفتاب است ای پسر آشفتهٔ شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۴۶۴
دلی زینش مژه گر جراحتی دارد انوری : مقطعات
شمارهٔ ۹۸ - در مدح موئیدالدین مودودشاه
بازآمد آنکه دولت و دین در پناه اوست مشتاق اصفهانی : غزلیات
شمارهٔ ۷۶
منم که داغ عزیزان هر دیارم سوخت اوحدالدین کرمانی : الفصل الثانی - فی الاقاویل المختلفة خدمة السلطان
شمارهٔ ۶۳
با ما خبری نداری ای بینایی کمال خجندی : مقطعات
شمارهٔ ۴۰
وقت است که استان زمان زرگر منی
شمارهٔ ۶۳ - محی دل افگار
کاسه سر شد سفال و دیده گریان همان سیدای نسفی : مسمطات
شمارهٔ ۱
شد مدتی که بخت نسازد مدد را نظیری نیشابوری : رباعیات
شمارهٔ ۶۴
گر دل به فریب نفست از پا برود نسیمی : غزلیات
شمارهٔ ۹۳
اگر گویم که مهر و مه، ز رخسارت حیا باشد سنایی غزنوی : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۱۰۲ - در نکوهش دنیاداران
ای گرفتار نیاز و آز و حرص و حقد و مال سعیدا : غزلیات
شمارهٔ ۳۳۲
هر که در این در ز راه صدق درآید جلال عضد : رباعیّات
شمارهٔ ۴۴
پیوسته به داغ آن کمان ابرویم فردوسی : داستان سیاوش
بخش ۱
کنون ای سخن گوی بیدار مغز واعظ قزوینی : غزلیات
شمارهٔ ۱۹۲
سوی قبرستان گذاری کن، که خوش بوم و بریست خاقانی : قصاید
شمارهٔ ۱ - در یکتاپرستی و ستایش حضرت خاتم الانبیاء
جوشن صورت برون کن در صف مردان درآ مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۲۵۵
اندک اندک راه زد سیم و زرش ناصرخسرو : سفرنامه
بخش ۶۶ - لحسا و طائف
پس از آن از اعرابی شتر کرایه گرفتم تا لحسا و گفتند از مکه تا آن جا به سیزده روز بروند. وداع خانه خدای تعالی کردم روز آدینه نوزدهم ذی الحجه سنه اثنی و اربعین و اربعمایه که اول خردادماه قدیم بود هفت فرسنگ از مکه برفتم مرغزاری بود از آن جا کوهی پدید آمد چون به راه کوه شدیم صحرایی بود و دیه‌ها بود و چاهی بود که آن را بیرالحسین بن سلامه می‌گفتند و هوای سرد بود و راه سوی مشرق می‌شد. و دوشنبه بیست و دوم ذی الحجه به طایف رسیدیم که از مکه تا آن جا دوازده فرسنگ باشد. ملک‌الشعرای بهار : قصاید
شمارهٔ ۶۴ - ابر و باد
بود مر ابر را اندر کمین باد نهج البلاغه : خطبه ها
در پاسخ تهدید به ترور
و من كلام له عليه‌السلام لما خوف من الغيلة کوهی : غزلیات
شمارهٔ ۱۲۳
ماه رویت آفتاب است ای پسر آشفتهٔ شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۴۶۴
دلی زینش مژه گر جراحتی دارد انوری : مقطعات
شمارهٔ ۹۸ - در مدح موئیدالدین مودودشاه
بازآمد آنکه دولت و دین در پناه اوست مشتاق اصفهانی : غزلیات
شمارهٔ ۷۶
منم که داغ عزیزان هر دیارم سوخت اوحدالدین کرمانی : الفصل الثانی - فی الاقاویل المختلفة خدمة السلطان
شمارهٔ ۶۳
با ما خبری نداری ای بینایی کمال خجندی : مقطعات
شمارهٔ ۴۰
وقت است که استان زمان زرگر منی
