اسیر شهرستانی : غزلیات
شمارهٔ ۲۰۲
به گلشنی دلم از دست باغبان تنگ است عنصری بلخی : قطعات و ابیات پراکندهٔ قصاید
شمارهٔ ۱۳۰
گرفتم که جایی رسیدی ز مال اسیر شهرستانی : غزلیات
شمارهٔ ۲۰۱
ز تاب اینکه به رویت نقاب نزدیک است اسیر شهرستانی : غزلیات
شمارهٔ ۲۰۰
بهار شوخی او جشن تازه فلک است صائب تبریزی : ابیات منتسب
شمارهٔ ۲۲
شیرینی نشاط، جهان را گرفته است اسیر شهرستانی : غزلیات
شمارهٔ ۱۹۹
همه روی زمین خطرناک است صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۹۷۸
سخن بجا چو بود رتبه اش زیاده شود جمال‌الدین عبدالرزاق : مقطعات
شمارهٔ ۶۹ - صبر
دوستی گفت صبر کن زیراک اسیر شهرستانی : غزلیات
شمارهٔ ۱۹۸
دل اگر رفت گرفتار طلسم خاک است ملک‌الشعرای بهار : مسمطات
جمهوری نامه
چه ذلت‌ها کشید این ملت زار اوحدالدین کرمانی : مصراعها و ابیات پراکنده و ناقص
شمارهٔ ۸
گفتم که تو را کجا توانم دیدن اسیر شهرستانی : غزلیات
شمارهٔ ۱۹۷
سلیمانی است دل نقش نگینش نام معشوق است اسیر شهرستانی : غزلیات
شمارهٔ ۱۹۶
تعلق سد راه کام عشق است صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۱۹۶
عمر شمع صبح و لطف بی بقای او یکی است فریدون مشیری : آواز آن پرنده غمگین
خار و روزگار
چو خاری به دل داری از روزگار، اسیر شهرستانی : غزلیات
شمارهٔ ۱۹۵
پرواز هوای تو که بال و پر شمع است سعدی : قطعات
شمارهٔ ۲۷
هرگز به مال و جاه نگردد بزرگ نام اسیر شهرستانی : غزلیات
شمارهٔ ۱۹۴
فیض نومیدی از امید مروت بیش است کوهی : غزلیات
شمارهٔ ۱۷۵
نظر دارد بسوی ما شه عیار تنها یک نسیمی : غزلیات
شمارهٔ ۲۳۱
آن که ماه از شرم رویش بی نقاب آید برون