صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۵۴۷
ای زیاد لعل میگون تو کام جان لذیذ مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۸۹۹
دل خون خواره را یکباره بستان ملکالشعرای بهار : رباعیات
شمارهٔ ۱۱ - این رباعی را در خواب گفته است
امروز نه کس ز عشق آگه چو من است ابن یمین فَرومَدی : رباعیات
شمارهٔ ۲۶۲
چون جیش حبش گرد رخش صف میزد صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تکبیت شمارهٔ ۵۴۷
گر محتسب شکست خم میفروش را رشیدالدین میبدی : ۳- سورة آل عمران- مدنیة
۵ - النوبة الثالثة
قوله تعالى: الَّذِینَ یَقُولُونَ رَبَّنا رب العالمین جل جلاله و تقدست اسمائه و لا اله غیره، درین آیت دوستان خود را مىنوازد، و روش ایشان باز مىگوید و گفتار و کردار ایشان مىستاید، و مىپسندد. آفرین خدا بر آن جوانمردان باد که در هر چه گویند و هر چه خواهند و هر قاعده که نهند از اول نام دوست برند، و ازو گویند، و باو گویند، که با او خو کردهاند و بآن آسودهاند. ملکالشعرای بهار : رباعیات
شمارهٔ ۱۰
هان ای وکلا فضل خدا یار شماست صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تکبیت شمارهٔ ۱۲۵۲
دستش به چیدن سر ما کار تیغ کرد صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۱۱۸
گر نخارد ناخن مرغان سر مجنون من مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۰۶۲
اگر تو مست شرابی، چرا حشر نکنی؟ میرزا حبیب خراسانی : غزلیات
شمارهٔ ۶۳
ای مغبچه کو ره خرابات عرفی شیرازی : غزلها
غزل شمارهٔ ۵۴۰
اینک رسید وعده، گشاد نقاب کو مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۵۳۷
ای از دل و جان لطیفتر قالب تو نهج البلاغه : حکمت ها
تلاش در دنیا برای آخرت
<strong> وَ قَالَ عليهالسلام </strong> اَلنَّاسُ فِي اَلدُّنْيَا عَامِلاَنِ عَامِلٌ عَمِلَ فِي اَلدُّنْيَا لِلدُّنْيَا قَدْ شَغَلَتْهُ دُنْيَاهُ عَنْ آخِرَتِهِ يَخْشَى عَلَى مَنْ يَخْلُفُهُ اَلْفَقْرَ وَ يَأْمَنُهُ عَلَى نَفْسِهِ فَيُفْنِي عُمُرَهُ فِي مَنْفَعَةِ غَيْرِهِ صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تکبیت شمارهٔ ۱۱۵۸
به میزان قیامت، بیش کم، کم بیش میآید ملکالشعرای بهار : رباعیات
شمارهٔ ۹ - به مناسبت شهادت سید حسن مدرس
تا بُخل و حسادت به جهان راهبر است سعدی : قطعات
شمارهٔ ۶۱
شد غلامی به جوی کاب آرد ملکالشعرای بهار : رباعیات
شمارهٔ ۸
پرهیز از خودکه جای پرهیز اینجاست نهج البلاغه : حکمت ها
روش صحيح پاسخگويى
<strong> وَ قَالَ عليهالسلام </strong> إِذَا اِزْدَحَمَ اَلْجَوَابُ خَفِيَ اَلصَّوَابُ رشیدالدین میبدی : ۴- سورة النساء- مدنیة
۲۰ - النوبة الثانیة
قوله تعالى: وَ مَنْ یَعْمَلْ سُوءاً أَوْ یَظْلِمْ نَفْسَهُ
غزل شمارهٔ ۴۵۴۷
ای زیاد لعل میگون تو کام جان لذیذ مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۸۹۹
دل خون خواره را یکباره بستان ملکالشعرای بهار : رباعیات
شمارهٔ ۱۱ - این رباعی را در خواب گفته است
امروز نه کس ز عشق آگه چو من است ابن یمین فَرومَدی : رباعیات
شمارهٔ ۲۶۲
چون جیش حبش گرد رخش صف میزد صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تکبیت شمارهٔ ۵۴۷
گر محتسب شکست خم میفروش را رشیدالدین میبدی : ۳- سورة آل عمران- مدنیة
۵ - النوبة الثالثة
قوله تعالى: الَّذِینَ یَقُولُونَ رَبَّنا رب العالمین جل جلاله و تقدست اسمائه و لا اله غیره، درین آیت دوستان خود را مىنوازد، و روش ایشان باز مىگوید و گفتار و کردار ایشان مىستاید، و مىپسندد. آفرین خدا بر آن جوانمردان باد که در هر چه گویند و هر چه خواهند و هر قاعده که نهند از اول نام دوست برند، و ازو گویند، و باو گویند، که با او خو کردهاند و بآن آسودهاند. ملکالشعرای بهار : رباعیات
شمارهٔ ۱۰
هان ای وکلا فضل خدا یار شماست صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تکبیت شمارهٔ ۱۲۵۲
دستش به چیدن سر ما کار تیغ کرد صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۱۱۸
گر نخارد ناخن مرغان سر مجنون من مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۰۶۲
اگر تو مست شرابی، چرا حشر نکنی؟ میرزا حبیب خراسانی : غزلیات
شمارهٔ ۶۳
ای مغبچه کو ره خرابات عرفی شیرازی : غزلها
غزل شمارهٔ ۵۴۰
اینک رسید وعده، گشاد نقاب کو مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۵۳۷
ای از دل و جان لطیفتر قالب تو نهج البلاغه : حکمت ها
تلاش در دنیا برای آخرت
<strong> وَ قَالَ عليهالسلام </strong> اَلنَّاسُ فِي اَلدُّنْيَا عَامِلاَنِ عَامِلٌ عَمِلَ فِي اَلدُّنْيَا لِلدُّنْيَا قَدْ شَغَلَتْهُ دُنْيَاهُ عَنْ آخِرَتِهِ يَخْشَى عَلَى مَنْ يَخْلُفُهُ اَلْفَقْرَ وَ يَأْمَنُهُ عَلَى نَفْسِهِ فَيُفْنِي عُمُرَهُ فِي مَنْفَعَةِ غَيْرِهِ صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تکبیت شمارهٔ ۱۱۵۸
به میزان قیامت، بیش کم، کم بیش میآید ملکالشعرای بهار : رباعیات
شمارهٔ ۹ - به مناسبت شهادت سید حسن مدرس
تا بُخل و حسادت به جهان راهبر است سعدی : قطعات
شمارهٔ ۶۱
شد غلامی به جوی کاب آرد ملکالشعرای بهار : رباعیات
شمارهٔ ۸
پرهیز از خودکه جای پرهیز اینجاست نهج البلاغه : حکمت ها
روش صحيح پاسخگويى
<strong> وَ قَالَ عليهالسلام </strong> إِذَا اِزْدَحَمَ اَلْجَوَابُ خَفِيَ اَلصَّوَابُ رشیدالدین میبدی : ۴- سورة النساء- مدنیة
۲۰ - النوبة الثانیة
قوله تعالى: وَ مَنْ یَعْمَلْ سُوءاً أَوْ یَظْلِمْ نَفْسَهُ
