نظامی گنجوی : لیلی و مجنون
بخش ۴۵ - وفات مجنون بر روضه لیلی
انگشت کش سخن سرایان آذر بیگدلی : قطعات
شمارهٔ ۴۹ - و له قطعه
ایا خان زمان، کز بیم خشمت؛ صائب تبریزی : قصاید
شمارهٔ ۳۱ - در ورود شاه عباس دوم به شهر اشرف
کرد تا پابوس اشرف کشور مازندران همام تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۶۳
نی بی نوا ز شکر به نوا شکرفشان شد مولانا خالد نقشبندی : قطعات
قطعه شماره ۲۸
زهی شهنشه عالی و ظل یزدانی شاه نعمت‌الله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۲۱۲
عاشقانه عشقبازی می کنیم وحشی بافقی : غزلیات
غزل ۵۸
بازم زبان شکر به جنبش درآمدست مولوی : دفتر ششم
بخش ۱۳۶ - کرامات شیخ شیبان راعی قدس الله روحه العزیز
همچو آن شیبان که از گرگ عنید رشیدالدین میبدی : ۳۶- سورة یس - مکیة
۲ - النوبة الثالثة
قوله تعالى: إِنَّا نَحْنُ نُحْیِ الْمَوْتى ارباب معرفت در احیاء موتى معنى دیگر دیدهاند و فهمى دیگر کردهاند گفتند: اشارت است بزنده گردانیدن دلهاى اهل غفلت بنور قربت و زنده کردن جانهاى اهل هوا و شهوت بنسیم مشاهدت و روح مواصلت، اگر همه جانهاى عالمیان ترا بود و نور قربت ترا حیاة طیّبه ندهد مرده زندانى تویى، و اگر هزار سال در خاک بودهاى چون ریحان توحید رحمن در روضه روح تو بود مایه همه زندگانى تویى، عزیز باشد کسى که ناگاه بسر چشمه حیاة رسد. و خضروار درو غسلى بیارد تا حىّ ابد گردد. اثیر اخسیکتی : قصاید
شمارهٔ ۱۰۷ - مدح خواجه اثیرالدین تورانشاه وزیر
زادک الله جمالا، تو گر آئی ای ماه جیحون یزدی : قصاید
شمارهٔ ۳۲ - وله
مرا ترکیست مشکین موی و نسرین بوی و سیمین بر خاقانی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۲۹۰
صد ساله ره است از طلب من تا تو مولوی : دفتر چهارم
بخش ۸۹ - در بیان آنک وهم قلب عقلست و ستیزهٔ اوست بدو ماند و او نیست و قصهٔ مجاوبات موسی علیه‌السلام کی صاحب عقل بود با فرعون کی صاحب وهم بود
عقل ضد شهوت است ای پهلوان سعدی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۷
بالای قضای رفته فرمانی نیست عطار نیشابوری : مظهرالعجایب
حکایت بر سبیل تمثیل در آنکه اقتدا به پیری باید نمودن و در دو عالم دستگیری داشتن
بود در ملک بخارا عابدی خواجوی کرمانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۸۰۰
ای از شب قمرسا بر مه نقاب بسته مشتاق اصفهانی : رباعیات
شمارهٔ ۱۸۶
بود از لیلی بسکه جگر خون مجنون فریدون مشیری : مروارید مهر
دلاویزترین
از دل افروزترین روزِ جهان، شمس مغربی : غزلیات
شمارهٔ ۱۵۱
عشق من حسن ترا درخور اگر هست بگو سعدی : غزلیات
غزل ۱۳
به جهان خرم از آنم که جهان خرم ازوست
بخش ۴۵ - وفات مجنون بر روضه لیلی
انگشت کش سخن سرایان آذر بیگدلی : قطعات
شمارهٔ ۴۹ - و له قطعه
ایا خان زمان، کز بیم خشمت؛ صائب تبریزی : قصاید
شمارهٔ ۳۱ - در ورود شاه عباس دوم به شهر اشرف
کرد تا پابوس اشرف کشور مازندران همام تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۶۳
نی بی نوا ز شکر به نوا شکرفشان شد مولانا خالد نقشبندی : قطعات
قطعه شماره ۲۸
زهی شهنشه عالی و ظل یزدانی شاه نعمت‌الله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۲۱۲
عاشقانه عشقبازی می کنیم وحشی بافقی : غزلیات
غزل ۵۸
بازم زبان شکر به جنبش درآمدست مولوی : دفتر ششم
بخش ۱۳۶ - کرامات شیخ شیبان راعی قدس الله روحه العزیز
همچو آن شیبان که از گرگ عنید رشیدالدین میبدی : ۳۶- سورة یس - مکیة
۲ - النوبة الثالثة
قوله تعالى: إِنَّا نَحْنُ نُحْیِ الْمَوْتى ارباب معرفت در احیاء موتى معنى دیگر دیدهاند و فهمى دیگر کردهاند گفتند: اشارت است بزنده گردانیدن دلهاى اهل غفلت بنور قربت و زنده کردن جانهاى اهل هوا و شهوت بنسیم مشاهدت و روح مواصلت، اگر همه جانهاى عالمیان ترا بود و نور قربت ترا حیاة طیّبه ندهد مرده زندانى تویى، و اگر هزار سال در خاک بودهاى چون ریحان توحید رحمن در روضه روح تو بود مایه همه زندگانى تویى، عزیز باشد کسى که ناگاه بسر چشمه حیاة رسد. و خضروار درو غسلى بیارد تا حىّ ابد گردد. اثیر اخسیکتی : قصاید
شمارهٔ ۱۰۷ - مدح خواجه اثیرالدین تورانشاه وزیر
زادک الله جمالا، تو گر آئی ای ماه جیحون یزدی : قصاید
شمارهٔ ۳۲ - وله
مرا ترکیست مشکین موی و نسرین بوی و سیمین بر خاقانی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۲۹۰
صد ساله ره است از طلب من تا تو مولوی : دفتر چهارم
بخش ۸۹ - در بیان آنک وهم قلب عقلست و ستیزهٔ اوست بدو ماند و او نیست و قصهٔ مجاوبات موسی علیه‌السلام کی صاحب عقل بود با فرعون کی صاحب وهم بود
عقل ضد شهوت است ای پهلوان سعدی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۷
بالای قضای رفته فرمانی نیست عطار نیشابوری : مظهرالعجایب
حکایت بر سبیل تمثیل در آنکه اقتدا به پیری باید نمودن و در دو عالم دستگیری داشتن
بود در ملک بخارا عابدی خواجوی کرمانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۸۰۰
ای از شب قمرسا بر مه نقاب بسته مشتاق اصفهانی : رباعیات
شمارهٔ ۱۸۶
بود از لیلی بسکه جگر خون مجنون فریدون مشیری : مروارید مهر
دلاویزترین
از دل افروزترین روزِ جهان، شمس مغربی : غزلیات
شمارهٔ ۱۵۱
عشق من حسن ترا درخور اگر هست بگو سعدی : غزلیات
غزل ۱۳
به جهان خرم از آنم که جهان خرم ازوست
