جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۶۹۸
ای ز فیض لطف عامت گشته خون ناب شیر
ابوعلی عثمانی : باب دوم
بخش ۶۰ - ابوالحسن علیّ بن محمّد المُزَیِّن
و ازین طایفه بود ابوالحسن علیّ بن محمّدالمُزَیِّن، بغدادی بود، از اصحاب سهل بن عبداللّه و جُنَیْد و طبقۀ وقت ایشان، بمکّه مجاور بود و وفات وی آنجا بود اندر سنۀ ثمان و عشرین و ثلثمایه، با ورع و بزرگ بود.
مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۸۹
آمد بهار جان‌ها، ای شاخ تر به رقص آ
سعدی : غزلیات
غزل ۱۱۶
گر صبر دل از تو هست و گر نیست
صائب تبریزی : متفرقات
شمارهٔ ۲۸
رنگ بر روی گل آید ز وفاداری ما
صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۳۷۵
تا عبیر افشانی زلف ترا نظاره کرد
فرخی یزدی : غزلیات
شمارهٔ ۸۲
ابر چشم از سوز دل تا گریه را سر می کند
خیام : راز آفرینش [ ۱۵-۱]
رباعی ۱۰
دوری که در [او] آمدن و رفتنِ ماست،
مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۶۴۱
گیرم که نبینی رخ آن دختر چینی
خواجوی کرمانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۷۳
این بوی بهارست که از صحن چمن خاست
رشیدالدین میبدی : ۱۰۲- سورة التکاثر- مکیة
النوبة الاولى
قوله تعالى: بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ بنام خداوند فراخ بخشایش مهربان.
مولانا خالد نقشبندی : قطعات
قطعه شماره ۳۹
ما هر علم و حاکم لولاک
قاسم انوار : غزلیات
شمارهٔ ۲۵۴
طور سینا چه بود؟ سینه دانا باشد
باباافضل کاشانی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۶۴
در مصطبهٔ عمر ز بد نامی چند
فیض کاشانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۸۴۳
شدم آگه ز راه الحمدالله
امیر معزی : قطعات
شمارهٔ ۲۰
چون مشک سیه بود مرا هر دو بنا گوش
فیض کاشانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۷۶۱
مهرت بجان بهار دل داغدار من
سیمین بهبهانی : سیمین بهبهانی
اخگر
دانست چو با او به شکایت سخنم هست
فرخی یزدی : غزلیات
شمارهٔ ۱۳۸
بس تنگ شد از سختی جان حوصله دل
الهامی کرمانشاهی : خیابان چهارم
بخش ۱۳ - آوردن پاسبانان مردی ترسا را به نزد ابراهیم
به پیکر ستبر و به بالا بلند