محیط قمی : هفت شهر عشق
شمارهٔ ۱۰۷ - در مدح شاه فقید سعید ناصرالدین شاه می فرماید
نو بهار آمد و آراست چمن را چو عروس شاه نعمتالله ولی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۷۱
مجنون و پریشان تو ام دستم گیر اسیر شهرستانی : غزلیات
شمارهٔ ۲۳۷
به عالم حکم اشک ما روان است قاآنی شیرازی : قطعات
شمارهٔ ۳۸
آنکه تیز از لطیفه نشناسد اوحدی مراغهای : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۱۵ - وله روحهاللهروحه
لاف دانش میزنی، خود را نمیدانی چه سود؟ فیاض لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۴۶۰
بس که نالیدم نه قوّت ماند در من نه نفس مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۹۷۳
صوفیان در دمی دو عید کنند انوری : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۳۱۹
ای دل چو به غمهای جهان درمانم مهدی اخوان ثالث : آخر شاهنامه
غزل ۳
ای تکیه گاه و پناه فیاض لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۲۸۹
مشّاطه چو آرایش آن زلف علم کرد فریدون مشیری : آواز آن پرنده غمگین
با قلم ...
با قلم می گویم: شاه نعمتالله ولی : دوبیتیها
دوبیتی شمارهٔ ۲۴۲
رهرو میر ما خلیل الله حزین لاهیجی : غزلیات ناتمام
شمارهٔ ۱۷۷
نگاه خشم، چشم شوخ او را زیب دیگر شد نهج البلاغه : حکمت ها
ارزش اطاعت و بندگى
<mark class="format"> وَ قَالَ عليهالسلام </mark> إِنَّ اَللَّهَ سُبْحَانَهُ جَعَلَ اَلطَّاعَةَ غَنِيمَةَ اَلْأَكْيَاسِ عِنْدَ تَفْرِيطِ اَلْعَجَزَةِ امیرخسرو دهلوی : غزلیات (گزیدهٔ ناقص)
گزیدهٔ غزل ۴۷۷
ترک دنیا کنم ار سوی خودم راه دهی محمدرضا شفیعی کدکنی : در کوچه باغ های نشابور
در آن سوی شب و روز
همیشه دریا دریاست اوحدی مراغهای : جام جم
دور سوم در شرح معاد خلایق و احوال آخرت
مرکب راه را فرو کش تنگ حزین لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۴۷۹
اگر دست مرا ساقی به یک رطل گران گیرد مولوی : دفتر دوم
بخش ۱۰۳ - عذر گفتن فقیر به شیخ
پس فقیر آن شیخ را احوال گفت امیرخسرو دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۴۹۰
من بنده آن روی که دیدن نگذارند
شمارهٔ ۱۰۷ - در مدح شاه فقید سعید ناصرالدین شاه می فرماید
نو بهار آمد و آراست چمن را چو عروس شاه نعمتالله ولی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۷۱
مجنون و پریشان تو ام دستم گیر اسیر شهرستانی : غزلیات
شمارهٔ ۲۳۷
به عالم حکم اشک ما روان است قاآنی شیرازی : قطعات
شمارهٔ ۳۸
آنکه تیز از لطیفه نشناسد اوحدی مراغهای : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۱۵ - وله روحهاللهروحه
لاف دانش میزنی، خود را نمیدانی چه سود؟ فیاض لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۴۶۰
بس که نالیدم نه قوّت ماند در من نه نفس مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۹۷۳
صوفیان در دمی دو عید کنند انوری : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۳۱۹
ای دل چو به غمهای جهان درمانم مهدی اخوان ثالث : آخر شاهنامه
غزل ۳
ای تکیه گاه و پناه فیاض لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۲۸۹
مشّاطه چو آرایش آن زلف علم کرد فریدون مشیری : آواز آن پرنده غمگین
با قلم ...
با قلم می گویم: شاه نعمتالله ولی : دوبیتیها
دوبیتی شمارهٔ ۲۴۲
رهرو میر ما خلیل الله حزین لاهیجی : غزلیات ناتمام
شمارهٔ ۱۷۷
نگاه خشم، چشم شوخ او را زیب دیگر شد نهج البلاغه : حکمت ها
ارزش اطاعت و بندگى
<mark class="format"> وَ قَالَ عليهالسلام </mark> إِنَّ اَللَّهَ سُبْحَانَهُ جَعَلَ اَلطَّاعَةَ غَنِيمَةَ اَلْأَكْيَاسِ عِنْدَ تَفْرِيطِ اَلْعَجَزَةِ امیرخسرو دهلوی : غزلیات (گزیدهٔ ناقص)
گزیدهٔ غزل ۴۷۷
ترک دنیا کنم ار سوی خودم راه دهی محمدرضا شفیعی کدکنی : در کوچه باغ های نشابور
در آن سوی شب و روز
همیشه دریا دریاست اوحدی مراغهای : جام جم
دور سوم در شرح معاد خلایق و احوال آخرت
مرکب راه را فرو کش تنگ حزین لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۴۷۹
اگر دست مرا ساقی به یک رطل گران گیرد مولوی : دفتر دوم
بخش ۱۰۳ - عذر گفتن فقیر به شیخ
پس فقیر آن شیخ را احوال گفت امیرخسرو دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۴۹۰
من بنده آن روی که دیدن نگذارند