سلمان ساوجی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۹۱
اگر غمی است مرا بر دل، از غمش غم نیست صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۶۲۴
سرخوش از صحبت ارباب هوس می آید فردوسی : آغاز کتاب
بخش ۴ - گفتار اندر آفرینش مردم
چو زین بگذری مردم آمد پدید کمالالدین اسماعیل : رباعیات
شمارهٔ ۶۴۷
دور از تو اگر لب به نفس بگشایم جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۲۳
ما راست ای سرآمد لیلی نگاهها عطار نیشابوری : تذکرة الأولیاء
ذکر یحیی معاذ رازی قدس الله روحه العزیز
آن چشمه روضه رضا، آن نقطه کعبه رجا، آن ناطق حقایق، آن واعظ خلایق، آن مرد مراد؛یحیی معاذ رحمة الله علیه، لطیف روزگار بود و خلقی عجب داشت و بسطی با قبض آمیخته و رجائی غالب. کار خایفان پیش گرفته و زبان طریقت و محبت بود، و همتی عالی داشت و گستاخ درگاه بود، و وعظی شافی داشت - چنانکه او را یحیی واعظ گفتندی - و در علم و عمل قدمی راسخ او را بود، و به لطایف و حقایق مخصوص بود و به مجاهده و مشاهده موصوف و صاحب تصنیف بود، و سخنی موزون و نفسی گیرا داشت تا به حدی که مشایخ گفته اند: خداوند را دو یحیی بود، یکی از انبیا و یکی از اولیا. یحیی زکریا صلوات الله علیهما طریق خوف را چنان سپرد که همه صدیقان به خوف او از فلاح خود نومید شدند؛ و یحیی معاذ طریق رجا را چنان سلوک کرد که دست همه مدعیان رجا را در خاک مالید. سیف فرغانی : غزلیات (گزیدهٔ ناقص)
غزل شمارهٔ ۸۷
عشق را حمل بر مجاز مکن فردوسی : داستان سیاوش
بخش ۲
چنین گفت موبد که یک روز طوس مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۳۰۷
ای مونس و غمگسار عاشق کمال خجندی : مقطعات
شمارهٔ ۶۸
ای حافظ عندلیب آهنگ ابن یمین فَرومَدی : غزلیات
شمارهٔ ۲۱
گر از روی تو افتد عکس بر آب فصیحی هروی : قطعات
شمارهٔ ۷ - توصیف غار جمشیدی
تعالی الله نه غارست این جهانیست خیالی بخارایی : غزلیات
شمارهٔ ۴۳
پیشِ رخِ تو قصّهٔ یوسف حکایت است صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۷۹۰
مرا افکنده رخسار عرقناکش به دریایی صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۲۰۹
نه بیدردی است گر اشکم به چشم تر نمی آید حزین لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۱۷۲
لعلت حیات بخش دل و جان عاشق است مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۷۶۶
ای بیتو محال جان فزایی مولوی : دفتر پنجم
بخش ۱۶ - تمثیل لوح محفوظ و ادراک عقل هر کسی از آن لوح آنک امر و قسمت و مقدور هر روزهٔ ویست هم چون ادراک جبرئیل علیهالسلام هر روزی از لوح اعظم عقل مثال جبرئیلست و نظر او به تفکر به سوی غیبی که معهود اوست در تفکر و اندیشهٔ کیفیت معاش و بیرون شو کارهای هر روزینه مانند نظر جبرئیلست در لوح و فهم کردن او از لوح
چون ملک از لوح محفوظ آن خرد عطار نیشابوری : باب هفدهم: در بیان خاصیت خموشی گزیدن
شمارهٔ ۲۶
آن به که نفس ز کارِ عالم نزنی صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۷۹۰
مرا آه سحر گرد از دل دیوانه می روبد
غزل شمارهٔ ۹۱
اگر غمی است مرا بر دل، از غمش غم نیست صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۶۲۴
سرخوش از صحبت ارباب هوس می آید فردوسی : آغاز کتاب
بخش ۴ - گفتار اندر آفرینش مردم
چو زین بگذری مردم آمد پدید کمالالدین اسماعیل : رباعیات
شمارهٔ ۶۴۷
دور از تو اگر لب به نفس بگشایم جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۲۳
ما راست ای سرآمد لیلی نگاهها عطار نیشابوری : تذکرة الأولیاء
ذکر یحیی معاذ رازی قدس الله روحه العزیز
آن چشمه روضه رضا، آن نقطه کعبه رجا، آن ناطق حقایق، آن واعظ خلایق، آن مرد مراد؛یحیی معاذ رحمة الله علیه، لطیف روزگار بود و خلقی عجب داشت و بسطی با قبض آمیخته و رجائی غالب. کار خایفان پیش گرفته و زبان طریقت و محبت بود، و همتی عالی داشت و گستاخ درگاه بود، و وعظی شافی داشت - چنانکه او را یحیی واعظ گفتندی - و در علم و عمل قدمی راسخ او را بود، و به لطایف و حقایق مخصوص بود و به مجاهده و مشاهده موصوف و صاحب تصنیف بود، و سخنی موزون و نفسی گیرا داشت تا به حدی که مشایخ گفته اند: خداوند را دو یحیی بود، یکی از انبیا و یکی از اولیا. یحیی زکریا صلوات الله علیهما طریق خوف را چنان سپرد که همه صدیقان به خوف او از فلاح خود نومید شدند؛ و یحیی معاذ طریق رجا را چنان سلوک کرد که دست همه مدعیان رجا را در خاک مالید. سیف فرغانی : غزلیات (گزیدهٔ ناقص)
غزل شمارهٔ ۸۷
عشق را حمل بر مجاز مکن فردوسی : داستان سیاوش
بخش ۲
چنین گفت موبد که یک روز طوس مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۳۰۷
ای مونس و غمگسار عاشق کمال خجندی : مقطعات
شمارهٔ ۶۸
ای حافظ عندلیب آهنگ ابن یمین فَرومَدی : غزلیات
شمارهٔ ۲۱
گر از روی تو افتد عکس بر آب فصیحی هروی : قطعات
شمارهٔ ۷ - توصیف غار جمشیدی
تعالی الله نه غارست این جهانیست خیالی بخارایی : غزلیات
شمارهٔ ۴۳
پیشِ رخِ تو قصّهٔ یوسف حکایت است صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۷۹۰
مرا افکنده رخسار عرقناکش به دریایی صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۲۰۹
نه بیدردی است گر اشکم به چشم تر نمی آید حزین لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۱۷۲
لعلت حیات بخش دل و جان عاشق است مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۷۶۶
ای بیتو محال جان فزایی مولوی : دفتر پنجم
بخش ۱۶ - تمثیل لوح محفوظ و ادراک عقل هر کسی از آن لوح آنک امر و قسمت و مقدور هر روزهٔ ویست هم چون ادراک جبرئیل علیهالسلام هر روزی از لوح اعظم عقل مثال جبرئیلست و نظر او به تفکر به سوی غیبی که معهود اوست در تفکر و اندیشهٔ کیفیت معاش و بیرون شو کارهای هر روزینه مانند نظر جبرئیلست در لوح و فهم کردن او از لوح
چون ملک از لوح محفوظ آن خرد عطار نیشابوری : باب هفدهم: در بیان خاصیت خموشی گزیدن
شمارهٔ ۲۶
آن به که نفس ز کارِ عالم نزنی صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۷۹۰
مرا آه سحر گرد از دل دیوانه می روبد
