بیدل دهلوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۲۷
هستی چو سحر عهد به پرواز فنا بست کمال خجندی : غزلیات
شمارهٔ ۲۹۲
ای صبا چند روی بر د جانان گستاخ بیدل دهلوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۲۶
هر سو نگرم دیده به دیدار حجابست سعدی : قصاید و قطعات عربی
فی مرثیة امیرالمؤمنین المعتصم بالله و ذکر واقعة بغداد
حبست بجفنی المدامع لاتجری کمال خجندی : غزلیات
شمارهٔ ۹۹۷
تا کی ای مونس دلم بیموجی غمگین کنی کسایی مروزی : دیوان اشعار
تف و تاب
از بهر که بایدت بدین سان شبگیر میرزا حبیب خراسانی : غزلیات
شمارهٔ ۲۰۹
نزند دم فلک بجز دم عشق کسایی مروزی : دیوان اشعار
بخشندگی ممدوح
کفت گویی که کان گوهرستی امیرخسرو دهلوی : غزلیات (گزیدهٔ ناقص)
گزیدهٔ غزل ۴۵۳
دل به زلفت سپر دم رفتم کسایی مروزی : دیوان اشعار
می و ماه و مریخ
به جام اندر تو پنداری روان است ابن یمین فَرومَدی : قطعات
شمارهٔ ٣٧۶
هر آن کش خرد رهنمایست و رهبر عبدالقهّار عاصی : رباعیات
رباعی شمارۀ ۱۸
رفتیّ و کسی نکرد غمخورگی‌ات رشیدالدین میبدی : ۲۰- سورة طه- مکیّة
۳ - النوبة الثالثة
قوله: «مِنْها خَلَقْناکُمْ وَ فِیها نُعِیدُکُمْ»، بدان که آدمى دو چیزست: جانست و تن جان از نورست و نور علوى، تن از خاک و خاک سفلى، جان خواست که بر شود که علوى بود، تن خواست که فرورود که سفلى بود، ملک تعالى و تقدّس بکمال قدرت خویش هر دو را بند یکدیگر ساخت، جان بند تن شد و تن بند جان، هر دو در بند. کسایی مروزی : دیوان اشعار
ای طبع سازوار ...
ای طبع سازوار ، چه کردم تو را ، چه بود کسایی مروزی : دیوان اشعار
عزت نفس
به خدایی که آفرین کرده ست کسایی مروزی : دیوان اشعار
حکمت
چرا این مردم دانا و زیرکسار و فرزانه جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۳۶۵
دستم ز غمت نگار بگرفت کسایی مروزی : دیوان اشعار
آسیای زمانه
آس شدم زیر آسیای زمانه اوحدالدین کرمانی : الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة
شمارهٔ ۱۶۶ - الرّضا و التّسلیم
تو زنده نئی مگر به جان غم او رودکی : قصاید و قطعات
شمارهٔ ۱۱۷ - ای آن که غمگنی
ای آن که غمگنی و سزاواری
غزل شمارهٔ ۶۲۷
هستی چو سحر عهد به پرواز فنا بست کمال خجندی : غزلیات
شمارهٔ ۲۹۲
ای صبا چند روی بر د جانان گستاخ بیدل دهلوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۲۶
هر سو نگرم دیده به دیدار حجابست سعدی : قصاید و قطعات عربی
فی مرثیة امیرالمؤمنین المعتصم بالله و ذکر واقعة بغداد
حبست بجفنی المدامع لاتجری کمال خجندی : غزلیات
شمارهٔ ۹۹۷
تا کی ای مونس دلم بیموجی غمگین کنی کسایی مروزی : دیوان اشعار
تف و تاب
از بهر که بایدت بدین سان شبگیر میرزا حبیب خراسانی : غزلیات
شمارهٔ ۲۰۹
نزند دم فلک بجز دم عشق کسایی مروزی : دیوان اشعار
بخشندگی ممدوح
کفت گویی که کان گوهرستی امیرخسرو دهلوی : غزلیات (گزیدهٔ ناقص)
گزیدهٔ غزل ۴۵۳
دل به زلفت سپر دم رفتم کسایی مروزی : دیوان اشعار
می و ماه و مریخ
به جام اندر تو پنداری روان است ابن یمین فَرومَدی : قطعات
شمارهٔ ٣٧۶
هر آن کش خرد رهنمایست و رهبر عبدالقهّار عاصی : رباعیات
رباعی شمارۀ ۱۸
رفتیّ و کسی نکرد غمخورگی‌ات رشیدالدین میبدی : ۲۰- سورة طه- مکیّة
۳ - النوبة الثالثة
قوله: «مِنْها خَلَقْناکُمْ وَ فِیها نُعِیدُکُمْ»، بدان که آدمى دو چیزست: جانست و تن جان از نورست و نور علوى، تن از خاک و خاک سفلى، جان خواست که بر شود که علوى بود، تن خواست که فرورود که سفلى بود، ملک تعالى و تقدّس بکمال قدرت خویش هر دو را بند یکدیگر ساخت، جان بند تن شد و تن بند جان، هر دو در بند. کسایی مروزی : دیوان اشعار
ای طبع سازوار ...
ای طبع سازوار ، چه کردم تو را ، چه بود کسایی مروزی : دیوان اشعار
عزت نفس
به خدایی که آفرین کرده ست کسایی مروزی : دیوان اشعار
حکمت
چرا این مردم دانا و زیرکسار و فرزانه جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۳۶۵
دستم ز غمت نگار بگرفت کسایی مروزی : دیوان اشعار
آسیای زمانه
آس شدم زیر آسیای زمانه اوحدالدین کرمانی : الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة
شمارهٔ ۱۶۶ - الرّضا و التّسلیم
تو زنده نئی مگر به جان غم او رودکی : قصاید و قطعات
شمارهٔ ۱۱۷ - ای آن که غمگنی
ای آن که غمگنی و سزاواری
