شاه نعمت‌الله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۶
بیا ای ساقی مستان خدا را عین‌القضات همدانی : لوایح
فصل ۳۸
یکی از صحابه غلامی بخرید خواجه فرمود یا صَحابی اَشرِکنی فی الغلامِ گفت لَیْسَ شَریکٌ یا رَسُولَ اللّهِ اگر گمانت افتد که صحابی امر مصطفی(ص) را خلاف کرد بدانکه کار برخلاف آنست که ترا گمانست اگر فرمان کردی در توحیدش نقصان بودی و این تجربۀ معشوقست مر عاشق را این معنی غوری دارد و اما در اسرار عشق قصه و حکایتدر نگنجد معشوق گفت اَشْرِکْنی فی الغُلامِ عاشق گفت لَیْسَ لِلّهِ شَریکٌ العَبْدُ وَمافی یَدِهِ مُلک لِمَوْلاهُ ای درویش اُسْجُدُوا لِآدَمَ. محکی بود تا که برارادت مطلع است و بخواست معشوق مکاشف، چون همه سجده کردندو معلم نکرد معلوم شد که استاد پخته‌تر و سوخته‌تر از شاگردان بود: شاه نعمت‌الله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۵
خرم آن دل که شود محرم اسرار شما اسیر شهرستانی : غزلیات ناتمام
شمارهٔ ۱۵۱
ظلمت شب پردگی راز کیست سعدی : غزلیات
غزل ۶۲۷
خواهم اندر پایش افتادن چو گوی شاه نعمت‌الله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۴
بحر در جوش است و رو دارد به ما غبار همدانی : غزلیات
شمارهٔ ۳۰
میی کز وی بنای شادمانی ها به جا باشد شاه نعمت‌الله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۳
ما بنده درویشیم شاها نظری فرما ادیب صابر : قصاید
شمارهٔ ۸
چو بر جان من شد هوای تو غالب شاه نعمت‌الله ولی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۷۱
دیدم رندی که سید رندان است شاه نعمت‌الله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۱
مشک چه بود شمه ای از موی ما شاه نعمت‌الله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۰
جامیست چه جم نما دل ما شاه نعمت‌الله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۹
بندهٔ ساقی ما شو تا شوی سلطان ما میرزاده عشقی : غزلیات و قصاید
شمارهٔ ۱۹ - پریشانی ایران
ای دوست ببین بی سر و سامانی ایران شاه نعمت‌الله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۸
جام گیتی نماست این دل ما اهلی شیرازی : قطعات
شمارهٔ ۸
کسی که سر بدر آرد ز روزن هستی رشیدالدین میبدی : ۲- سورة البقره
۴۲ - النوبة الثالثة
قوله تعالى: الطَّلاقُ مَرَّتانِ الآیة.... ندب الى تفریق الطلاق لئلا یتنازع الى اتمام الفراق، تفریق طلاق از آن مندوب است که حقیقت فراق مکروه است. هر چند که طلاق در شرع مباح است خداى دشمن دارد که سبب فراق است، و بریدن اسباب الفت و وصال است. رسول خدا گفت «ابغض المباحات الىّ الطلاق» فرخی یزدی : غزلیات
شمارهٔ ۲
دوش یارم زد چو بر زلف پریشان شانه را شاه نعمت‌الله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۴
خوش چشمهٔ آبی است روان در نظر ما طغرای مشهدی : ابیات برگزیده از غزلیات
شمارهٔ ۵۶۰
یک نیستان خنده دارد بر تنم آزادگی
غزل شمارهٔ ۵۶
بیا ای ساقی مستان خدا را عین‌القضات همدانی : لوایح
فصل ۳۸
یکی از صحابه غلامی بخرید خواجه فرمود یا صَحابی اَشرِکنی فی الغلامِ گفت لَیْسَ شَریکٌ یا رَسُولَ اللّهِ اگر گمانت افتد که صحابی امر مصطفی(ص) را خلاف کرد بدانکه کار برخلاف آنست که ترا گمانست اگر فرمان کردی در توحیدش نقصان بودی و این تجربۀ معشوقست مر عاشق را این معنی غوری دارد و اما در اسرار عشق قصه و حکایتدر نگنجد معشوق گفت اَشْرِکْنی فی الغُلامِ عاشق گفت لَیْسَ لِلّهِ شَریکٌ العَبْدُ وَمافی یَدِهِ مُلک لِمَوْلاهُ ای درویش اُسْجُدُوا لِآدَمَ. محکی بود تا که برارادت مطلع است و بخواست معشوق مکاشف، چون همه سجده کردندو معلم نکرد معلوم شد که استاد پخته‌تر و سوخته‌تر از شاگردان بود: شاه نعمت‌الله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۵
خرم آن دل که شود محرم اسرار شما اسیر شهرستانی : غزلیات ناتمام
شمارهٔ ۱۵۱
ظلمت شب پردگی راز کیست سعدی : غزلیات
غزل ۶۲۷
خواهم اندر پایش افتادن چو گوی شاه نعمت‌الله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۴
بحر در جوش است و رو دارد به ما غبار همدانی : غزلیات
شمارهٔ ۳۰
میی کز وی بنای شادمانی ها به جا باشد شاه نعمت‌الله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۳
ما بنده درویشیم شاها نظری فرما ادیب صابر : قصاید
شمارهٔ ۸
چو بر جان من شد هوای تو غالب شاه نعمت‌الله ولی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۷۱
دیدم رندی که سید رندان است شاه نعمت‌الله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۱
مشک چه بود شمه ای از موی ما شاه نعمت‌الله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۰
جامیست چه جم نما دل ما شاه نعمت‌الله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۹
بندهٔ ساقی ما شو تا شوی سلطان ما میرزاده عشقی : غزلیات و قصاید
شمارهٔ ۱۹ - پریشانی ایران
ای دوست ببین بی سر و سامانی ایران شاه نعمت‌الله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۸
جام گیتی نماست این دل ما اهلی شیرازی : قطعات
شمارهٔ ۸
کسی که سر بدر آرد ز روزن هستی رشیدالدین میبدی : ۲- سورة البقره
۴۲ - النوبة الثالثة
قوله تعالى: الطَّلاقُ مَرَّتانِ الآیة.... ندب الى تفریق الطلاق لئلا یتنازع الى اتمام الفراق، تفریق طلاق از آن مندوب است که حقیقت فراق مکروه است. هر چند که طلاق در شرع مباح است خداى دشمن دارد که سبب فراق است، و بریدن اسباب الفت و وصال است. رسول خدا گفت «ابغض المباحات الىّ الطلاق» فرخی یزدی : غزلیات
شمارهٔ ۲
دوش یارم زد چو بر زلف پریشان شانه را شاه نعمت‌الله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۴
خوش چشمهٔ آبی است روان در نظر ما طغرای مشهدی : ابیات برگزیده از غزلیات
شمارهٔ ۵۶۰
یک نیستان خنده دارد بر تنم آزادگی
