صفایی جندقی : غزلیات
شمارهٔ ۲۲۷
هزار چون تو و من مانده محو طلعت یار فصیحی هروی : غزلیات
شمارهٔ ۲۰۵
این شهادتگه عشقست تقاضایی کن سعدی : باب هشتم در شکر بر عافیت
حکایت
ز ره باز پس ماندهای میگریست صفایی جندقی : غزلیات
شمارهٔ ۲۲۶
تن از تیمار عشقم مانده بیمار مجد همگر : غزلیات
شمارهٔ ۹۰
باز این چه فتنه ئیست که در ما فکنده ای صفایی جندقی : غزلیات
شمارهٔ ۲۲۵
با صبا همره است نکهت یار حکیم نزاری : غزلیات
شمارهٔ ۱۰۷۱
این بار شد از دستم کار دل سرگشته ادیب الممالک : قصاید
شمارهٔ ۴ - در حماسه و نکوهش زمامداران ایران هنگام توپ بستن سپاهیان تزاری روس به بارگاه امام هشتم فرماید
تا به دارالملک عزلت گشته ام فرمانروا شهریار (سید محمدحسین بهجت تبریزی) : گزیدهٔ غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۸ - حافظ جاویدان
تا که از طارم میخانه نشان خواهد بود صفایی جندقی : غزلیات
شمارهٔ ۲۲۴
هر شب از یاد زلف و طره ی یار آشفتهٔ شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۵۸۰
از ما کند دریغ چو جور و جفا هنوز صفایی جندقی : غزلیات
شمارهٔ ۲۲۳
دست عشقم گشود جایی بار فلکی شروانی : قصاید
شمارهٔ ۳ - قصیده
نار است شعله شعله، رخ دلبرم ز تاب بیدل دهلوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۴۴۰
یاد ابروی کجی زد به دل ما ناخن صفایی جندقی : غزلیات
شمارهٔ ۲۲۲
در گلستان رخ ار گشاید بار ابوالفرج رونی : رباعیات
شمارهٔ ۴۹
شاهی که جهان را به وجودش ناز است صفایی جندقی : غزلیات
شمارهٔ ۲۲۱
ز خوبان جز تو ای ترک ستمکار مجد همگر : قصاید
شمارهٔ ۳۲
کجائی ای رخ تو نوبهار باغ جمال مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۹۳
میندیش، میندیش، که اندیشه گریها رضاقلی خان هدایت : روضهٔ دوم در ذکر فضلا و محقّقین حکما
بخش ۳۶ - دوایی گیلانی علیه الرحمه
از حکمای متأخّرین و از عقلای محققین. با اکبر شاه معاصر و اشعارش نادر. تقی اوحدی احوال او را خوب نوشته. طبابت نیز میکرده. غرض این دو بیت از اوست:
شمارهٔ ۲۲۷
هزار چون تو و من مانده محو طلعت یار فصیحی هروی : غزلیات
شمارهٔ ۲۰۵
این شهادتگه عشقست تقاضایی کن سعدی : باب هشتم در شکر بر عافیت
حکایت
ز ره باز پس ماندهای میگریست صفایی جندقی : غزلیات
شمارهٔ ۲۲۶
تن از تیمار عشقم مانده بیمار مجد همگر : غزلیات
شمارهٔ ۹۰
باز این چه فتنه ئیست که در ما فکنده ای صفایی جندقی : غزلیات
شمارهٔ ۲۲۵
با صبا همره است نکهت یار حکیم نزاری : غزلیات
شمارهٔ ۱۰۷۱
این بار شد از دستم کار دل سرگشته ادیب الممالک : قصاید
شمارهٔ ۴ - در حماسه و نکوهش زمامداران ایران هنگام توپ بستن سپاهیان تزاری روس به بارگاه امام هشتم فرماید
تا به دارالملک عزلت گشته ام فرمانروا شهریار (سید محمدحسین بهجت تبریزی) : گزیدهٔ غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۸ - حافظ جاویدان
تا که از طارم میخانه نشان خواهد بود صفایی جندقی : غزلیات
شمارهٔ ۲۲۴
هر شب از یاد زلف و طره ی یار آشفتهٔ شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۵۸۰
از ما کند دریغ چو جور و جفا هنوز صفایی جندقی : غزلیات
شمارهٔ ۲۲۳
دست عشقم گشود جایی بار فلکی شروانی : قصاید
شمارهٔ ۳ - قصیده
نار است شعله شعله، رخ دلبرم ز تاب بیدل دهلوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۴۴۰
یاد ابروی کجی زد به دل ما ناخن صفایی جندقی : غزلیات
شمارهٔ ۲۲۲
در گلستان رخ ار گشاید بار ابوالفرج رونی : رباعیات
شمارهٔ ۴۹
شاهی که جهان را به وجودش ناز است صفایی جندقی : غزلیات
شمارهٔ ۲۲۱
ز خوبان جز تو ای ترک ستمکار مجد همگر : قصاید
شمارهٔ ۳۲
کجائی ای رخ تو نوبهار باغ جمال مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۹۳
میندیش، میندیش، که اندیشه گریها رضاقلی خان هدایت : روضهٔ دوم در ذکر فضلا و محقّقین حکما
بخش ۳۶ - دوایی گیلانی علیه الرحمه
از حکمای متأخّرین و از عقلای محققین. با اکبر شاه معاصر و اشعارش نادر. تقی اوحدی احوال او را خوب نوشته. طبابت نیز میکرده. غرض این دو بیت از اوست: