صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۳۱۳
به آه گرم ز خود پاک می توان رفتن
وحشی بافقی : فرهاد و شیرین
در ستایش پنهان نمودن راز نهانی که آسایش دو جهانی‌ست
اگر خواهی بماند راز پنهان
میرزا حبیب خراسانی : قصاید
شمارهٔ ۱۲ - خطاب به ملایوسف متخلص به محوی
در این تن هردم آید جان دیگر
صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۳۶
چون می کهنه چه شد گر نبود جوش مرا؟
سنایی غزنوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۸۵
دان و آگه باش اگر شرطی نباشد با منت
حزین لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۱۱۲
تو اگر به شعله شویی خط سرنوشت، ما را
مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۶۶۲
دلا رو رو، همان خون شو که بودی
صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۱۳۶
داغ سودا فارغ از فکر کلاهم کرده است
سوزنی سمرقندی : قصاید
شمارهٔ ۳۸ - در مدح شمس الدین
صدر جهان بحضرت شاه جهان رسید
شیخ بهایی : نان و پنیر
بخش ۱۴ - فی مجانسة الذوات بالصفات
داشت هر ذاتی، چو در علم ازل
حزین لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۱۱۱
سر خط تعلیم شد، شیوه استاد را
عطار نیشابوری : باب دهم: در معانی مختلف كه تعلّق به روح دارد
شمارهٔ ۱۶
بندیش که بر زمین نهای آن که تویی
صفایی جندقی : غزلیات
شمارهٔ ۳۱۵
مرا یک دم ز لعلت در کشیدن
غبار همدانی : غزلیات
شمارهٔ ۸۶
ای لعل لبت کوثر و رویت چو بهشتی
نهج البلاغه : حکمت ها
ضرورت آگاهی به احکام در تجارت
<strong> وَ قَالَ عليه‌السلام </strong> مَنِ اِتَّجَرَ بِغَيْرِ فِقْهٍ فَقَدِ اِرْتَطَمَ فِي اَلرِّبَا
حافظ : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۳۸
من دوستدار روی خوش و موی دلکشم
عطار نیشابوری : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۱۲
غره مشو گر ز چرخ کار تو گردد بلند
رشیدالدین میبدی : ۵۷- سورة الحدید
۱ - النوبة الثانیة
این سورة الحدید بیست و نه آیت است و پانصد و چهل کلمه و دو هزار و چهارصد و هفتاد و شش حرف، جمله بمدینه فرود آمده است.
غالب دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۸
چون به قاصد بسپرم پیغام را
نهج البلاغه : حکمت ها
پرهیز از سرزنش گرفتاران
<strong> وَ قَالَ عليه‌السلام </strong> مَا كُلُّ مَفْتُونٍ يُعَاتَبُ