طغرای مشهدی : ابیات برگزیده از غزلیات
شمارهٔ ۱۸۵
غزل عاشقانه باید گفت سلمان ساوجی : جمشید و خورشید
بخش ۸۷ - نجات دادن جمشید ، قیصر را از مرگ
چو این شهباز زرین بال خاور سنایی غزنوی : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۱۸۵ - این قصیدهٔ غرا از زادهٔ سرخس است
ای سنایی بی کله شو گرت باید سروری صفی علیشاه : رباعیات
شمارهٔ ۳۶
از آنکه بجز توأم پناهی نبود ملک‌الشعرای بهار : مثنویات
شمارهٔ ۵ - در میگساری
می مخور ور خوری مدام مخور ملک‌الشعرای بهار : تصنیفها
در حجاز (غزل ضربی)
ای دلبر من، تاج سر من صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۳۲۸
از هوای تر بر افروزد چراغ عشرتم صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۳۹۷
چون ز باد آن زلف چون زنجیر بر هم می خورد سعدی : باب پنجم در عشق و جوانی
حکایت شمارهٔ ۴
یکی را دل از دست رفته بود و ترک جان کرده و مطمح نظرش جایی خطرناک و مظنه هلاک نه لقمه‌ای که مصور شدی که به کام آید یا مرغی که به دام افتد. باری به نصیحتش گفتند: ازین خیال محال تجنب کن که خلقی هم بدین هوس که تو داری اسیرند و پای در زنجیر. کلیم کاشانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۲۰
بکامی خواهش ما مبتلا نیست طغرای مشهدی : ابیات برگزیده از غزلیات
شمارهٔ ۶۶۲
نیم در کسوت فقر از فلک ممنون احسانی جامی : سبحة‌الابرار
بخش ۳۷ - عقد دهم در کشف سر ورع که کاسر سورت حرص و طمع است و کاشف ظلمت اهوا و بدع
ای که بهر شکمت گردن آز صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۳۶۷
خاطر جمع مرا پیری پریشان حال کرد فردوسی : پادشاهی خسرو پرویز
بخش ۲۲
چوقیصر نگه کرد و نامه بخواند صائب تبریزی : ابیات منتسب
شمارهٔ ۳۸
ز برگ پان لب جانان عقیق پیما شد صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۱
نیست ممکن رام کردن چشم جادوی ترا حکیم نزاری : غزلیات
شمارهٔ ۶۰۸
بی‌دوست این منم که چنین می‌برم به سر ادیب الممالک : سرودهای وطنی
شمارهٔ ۱ - سرود ملی
ز راه کرم ای نسیم سحرگه قاسم انوار : غزلیات
شمارهٔ ۴۰۰
خواجه مستست، ببین در سر و در دستارش صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۹۶۷
چشم قدح به جلوه مینای باده است
شمارهٔ ۱۸۵
غزل عاشقانه باید گفت سلمان ساوجی : جمشید و خورشید
بخش ۸۷ - نجات دادن جمشید ، قیصر را از مرگ
چو این شهباز زرین بال خاور سنایی غزنوی : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۱۸۵ - این قصیدهٔ غرا از زادهٔ سرخس است
ای سنایی بی کله شو گرت باید سروری صفی علیشاه : رباعیات
شمارهٔ ۳۶
از آنکه بجز توأم پناهی نبود ملک‌الشعرای بهار : مثنویات
شمارهٔ ۵ - در میگساری
می مخور ور خوری مدام مخور ملک‌الشعرای بهار : تصنیفها
در حجاز (غزل ضربی)
ای دلبر من، تاج سر من صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۳۲۸
از هوای تر بر افروزد چراغ عشرتم صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۳۹۷
چون ز باد آن زلف چون زنجیر بر هم می خورد سعدی : باب پنجم در عشق و جوانی
حکایت شمارهٔ ۴
یکی را دل از دست رفته بود و ترک جان کرده و مطمح نظرش جایی خطرناک و مظنه هلاک نه لقمه‌ای که مصور شدی که به کام آید یا مرغی که به دام افتد. باری به نصیحتش گفتند: ازین خیال محال تجنب کن که خلقی هم بدین هوس که تو داری اسیرند و پای در زنجیر. کلیم کاشانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۲۰
بکامی خواهش ما مبتلا نیست طغرای مشهدی : ابیات برگزیده از غزلیات
شمارهٔ ۶۶۲
نیم در کسوت فقر از فلک ممنون احسانی جامی : سبحة‌الابرار
بخش ۳۷ - عقد دهم در کشف سر ورع که کاسر سورت حرص و طمع است و کاشف ظلمت اهوا و بدع
ای که بهر شکمت گردن آز صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۳۶۷
خاطر جمع مرا پیری پریشان حال کرد فردوسی : پادشاهی خسرو پرویز
بخش ۲۲
چوقیصر نگه کرد و نامه بخواند صائب تبریزی : ابیات منتسب
شمارهٔ ۳۸
ز برگ پان لب جانان عقیق پیما شد صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۱
نیست ممکن رام کردن چشم جادوی ترا حکیم نزاری : غزلیات
شمارهٔ ۶۰۸
بی‌دوست این منم که چنین می‌برم به سر ادیب الممالک : سرودهای وطنی
شمارهٔ ۱ - سرود ملی
ز راه کرم ای نسیم سحرگه قاسم انوار : غزلیات
شمارهٔ ۴۰۰
خواجه مستست، ببین در سر و در دستارش صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۹۶۷
چشم قدح به جلوه مینای باده است
