رشیدالدین میبدی : ۳۰- سورة الرّوم مکّیة
۲ - النوبة الثالثة
قوله تعالى: وَ مِنْ آیاتِهِ أَنْ خَلَقَکُمْ مِنْ تُرابٍ الآیة، اى فرزند آدم اگر میخواهى که آیات و رایات وحدانیّت اللَّه بدانى و علامات فردانیت وى بشناسى، چشم عبرت باز کن، دیده عقل بگشاى، در عالم نفس خویش جولانى کن، باصل خلقت خویش نظرى کن مشتى خاک بودى نهادى تاریک در ظلمت نکرت خود بمانده، در تاریکى صفات متحیّر شده، همى از آسمان اسرار باران انوار باریدن گرفت که: ثم رش علیهم من نوره آن خاک عبهر گشت و آن سنگ گوهر شد، آن نهاد کثیف باین پیوند لطیف عزیز شد، خاک پاک شد، ظلمت نور شد، آرى آراینده و نگارنده مائیم آن را که خواهیم بنور خود بیارائیم، بهشت بدوستان آرائیم و دوستان را بدل آرائیم و دل را بنور خود آرائیم، این بآن کنیم تا اگر بلاشه ادبار خود بسرادقات عزّت ما نرسید بپرتو اقبال نور جلال ما بما رسید. امیرخسرو دهلوی : غزلیات (گزیدهٔ ناقص)
گزیدهٔ غزل ۴۰۵
رو ای صبا و ز بهر مسافران فراق صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۱۳۹
دل چون شود جدا ز سر زلف یار جمع؟ مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۸۱۳
اقتلونی یا ثقاتی ان فی قتلی حیاتی امیرخسرو دهلوی : غزلیات (گزیدهٔ ناقص)
گزیدهٔ غزل ۱۳۹
درد دلم را طبیب چاره ندانست عطار نیشابوری : باب اول: در توحیدِ باری عزّ شأنه
شمارهٔ ۹۲
از هیبت تو این دل غم خواره بسوخت نهج البلاغه : حکمت ها
غفلت دنيا پرستان
<mark class="format"> وَ قَالَ عليه‌السلام </mark> أَهْلُ اَلدُّنْيَا كَرَكْبٍ يُسَارُ بِهِمْ وَ هُمْ نِيَامٌ امیرخسرو دهلوی : غزلیات (گزیدهٔ ناقص)
گزیدهٔ غزل ۴۰۶
گویم ببخش جان من او گویدم که نه صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۴۴۴
گر صفای حرم کعبه ز زمزم باشد امیرخسرو دهلوی : غزلیات (گزیدهٔ ناقص)
گزیدهٔ غزل ۱۴۰
خون من در گردنم کامروز دیدم روی او قاسم انوار : غزلیات
شمارهٔ ۶۸۱
غرق آن بحر محیطست دل شیدایی مجد همگر : قطعات
شمارهٔ ۵۵
ز چشم از دل خویش خونت خوردم امیرخسرو دهلوی : غزلیات (گزیدهٔ ناقص)
گزیدهٔ غزل ۴۰۷
کرشمه‌های سر زلف در بنا گوشش صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۹۱۷
درین ریاض دلی را که آب می سازند صائب تبریزی : متفرقات
شمارهٔ ۱۷۴
از ما به گفتگو دل و جان می توان گرفت کمال خجندی : غزلیات
شمارهٔ ۵۰۵
ما را گلی از روی تو چیدن نگذارند بابافغانی : غزلیات
شمارهٔ ۳۲۹
دارم از غنچه ی لعل تو خطایی که مپرس امیرخسرو دهلوی : غزلیات (گزیدهٔ ناقص)
گزیدهٔ غزل ۱۴۱
آنکه دلم شیفتهٔ روی اوست امیرخسرو دهلوی : غزلیات (گزیدهٔ ناقص)
گزیدهٔ غزل ۴۰۸
گر مرا با بخت کاری نیست گو هرگز مباش سهراب سپهری : شرق اندوه
شیطان هم
از خانه بدر ، از کوچه برون، تنهایی ما سوی خدا می رفت.
۲ - النوبة الثالثة
قوله تعالى: وَ مِنْ آیاتِهِ أَنْ خَلَقَکُمْ مِنْ تُرابٍ الآیة، اى فرزند آدم اگر میخواهى که آیات و رایات وحدانیّت اللَّه بدانى و علامات فردانیت وى بشناسى، چشم عبرت باز کن، دیده عقل بگشاى، در عالم نفس خویش جولانى کن، باصل خلقت خویش نظرى کن مشتى خاک بودى نهادى تاریک در ظلمت نکرت خود بمانده، در تاریکى صفات متحیّر شده، همى از آسمان اسرار باران انوار باریدن گرفت که: ثم رش علیهم من نوره آن خاک عبهر گشت و آن سنگ گوهر شد، آن نهاد کثیف باین پیوند لطیف عزیز شد، خاک پاک شد، ظلمت نور شد، آرى آراینده و نگارنده مائیم آن را که خواهیم بنور خود بیارائیم، بهشت بدوستان آرائیم و دوستان را بدل آرائیم و دل را بنور خود آرائیم، این بآن کنیم تا اگر بلاشه ادبار خود بسرادقات عزّت ما نرسید بپرتو اقبال نور جلال ما بما رسید. امیرخسرو دهلوی : غزلیات (گزیدهٔ ناقص)
گزیدهٔ غزل ۴۰۵
رو ای صبا و ز بهر مسافران فراق صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۱۳۹
دل چون شود جدا ز سر زلف یار جمع؟ مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۸۱۳
اقتلونی یا ثقاتی ان فی قتلی حیاتی امیرخسرو دهلوی : غزلیات (گزیدهٔ ناقص)
گزیدهٔ غزل ۱۳۹
درد دلم را طبیب چاره ندانست عطار نیشابوری : باب اول: در توحیدِ باری عزّ شأنه
شمارهٔ ۹۲
از هیبت تو این دل غم خواره بسوخت نهج البلاغه : حکمت ها
غفلت دنيا پرستان
<mark class="format"> وَ قَالَ عليه‌السلام </mark> أَهْلُ اَلدُّنْيَا كَرَكْبٍ يُسَارُ بِهِمْ وَ هُمْ نِيَامٌ امیرخسرو دهلوی : غزلیات (گزیدهٔ ناقص)
گزیدهٔ غزل ۴۰۶
گویم ببخش جان من او گویدم که نه صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۴۴۴
گر صفای حرم کعبه ز زمزم باشد امیرخسرو دهلوی : غزلیات (گزیدهٔ ناقص)
گزیدهٔ غزل ۱۴۰
خون من در گردنم کامروز دیدم روی او قاسم انوار : غزلیات
شمارهٔ ۶۸۱
غرق آن بحر محیطست دل شیدایی مجد همگر : قطعات
شمارهٔ ۵۵
ز چشم از دل خویش خونت خوردم امیرخسرو دهلوی : غزلیات (گزیدهٔ ناقص)
گزیدهٔ غزل ۴۰۷
کرشمه‌های سر زلف در بنا گوشش صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۹۱۷
درین ریاض دلی را که آب می سازند صائب تبریزی : متفرقات
شمارهٔ ۱۷۴
از ما به گفتگو دل و جان می توان گرفت کمال خجندی : غزلیات
شمارهٔ ۵۰۵
ما را گلی از روی تو چیدن نگذارند بابافغانی : غزلیات
شمارهٔ ۳۲۹
دارم از غنچه ی لعل تو خطایی که مپرس امیرخسرو دهلوی : غزلیات (گزیدهٔ ناقص)
گزیدهٔ غزل ۱۴۱
آنکه دلم شیفتهٔ روی اوست امیرخسرو دهلوی : غزلیات (گزیدهٔ ناقص)
گزیدهٔ غزل ۴۰۸
گر مرا با بخت کاری نیست گو هرگز مباش سهراب سپهری : شرق اندوه
شیطان هم
از خانه بدر ، از کوچه برون، تنهایی ما سوی خدا می رفت.
