مولوی : دفتر سوم
بخش ۹۴ - یک درخت شدن آن هفت درخت
گفت راندم پیش تر من نیک بخت
مفاتیح الجنان : بعضی از دعاهای مشهور
دعاى سیفى صغیر معروف به دعاى قاموس
شیخ بزرگوار ثقة الاسلام نوری (عطّر الله مرقده) این دعا را در «صحیفه ثانیه علویه» ذکر کرده و فرموده است: برای این دعا در کلمات ارباب طلسمات و تسخیرات شرح عجیبی است و برای آن آثار شگفتی بیان کرده اند و من چون اعتماد بر آن آثار نداشتم از بیان آن ها خودداری کردم، ولی اصل دعا را از باب مسامحه از روی اقتدا به علمای برجسته یادآوری می کنم؛
صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۸۸۵
چون بود گلچهره ساقی باده رنگین گو مباش
صائب تبریزی : متفرقات
شمارهٔ ۳۳۸
گلی از عیش نچیدم که ملالی نرسید
صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۶۸
زبان کوتاه باشد آشنای بحر گوهر را
مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۱۶۰
ندیدم در جهان کس را که تا سر پر نبوده‌‌ست او
عطار نیشابوری : باب هفتم: در بیان آنكه آنچه نه قدم است همه محو عدم است
شمارهٔ ۲۸
با درویشان، «کن و مکن» نتوان گفت
بیدل دهلوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۹۷۸
حرف داغی لاله‌سان زبر زبان دزدیده‌ام
عطار نیشابوری : باب سی‏ام: در فراغت نمودن از معشوق
شمارهٔ ۱۱
هان ای دل چونی به چه پشتی ما را
اهلی شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۷۳۳
با فتنه چشم تو چه تدبیر توان کرد
صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۴۰۶
نه ز می خوردن ما شور و شری برخیزد
عطار نیشابوری : باب بیست و هفتم: در نومیدی و به عجز معترف شدن
شمارهٔ ۱۰
عمری به هوس نخل معانی بستم
حافظ : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۷۲
بازآی و دل تنگ مرا مونس جان باش
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۱۰۱۸
ز حال دل خبرم نیست، اینقدر دانم
عطار نیشابوری : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۱
ذره‌ای اندوه تو از هر دو عالم خوشتر است
عطار نیشابوری : باب چهل و هشتم: در سخن گفتن به زبان شمع
شمارهٔ ۳۲
شمع آمد و گفت: چند از افروختنم
عطار نیشابوری : باب بیست و سوم: در خوف عاقبت و سیری نمودن از عمر
شمارهٔ ۲
گاه از سر طاعتی برون آیی تو
صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۸۱
کنم نظاره چون بی پرده رخسار نکویش را؟
صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۱۵۳
از جوانی داغ ها بر سینه ما مانده است
صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۷۱۸
جواب نامه ما را صبا نمی آرد