حزین لاهیجی : غزلیات ناتمام
شمارهٔ ۹۵
با چشم سیر، نعمت دنیا چه حاجت است؟ عطار نیشابوری : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۳۷
آتش سودای تو عالم جان در گرفت ملا احمد نراقی : باب چهارم
فصل - تقسیم دنیا به مذموم و غیر مذموم
از آنچه مذکور شد معلوم گردید که حقیقت خود دنیا چیزی است و در حق بندگان، چیز دیگر و اولی که زمین و اعیان موجود در آن باشد، بدی و مذمتی ندارد. کلیم کاشانی : قطعات
شمارهٔ ۱ - شکوه از ناتوانی اسب
خدایگانا اسبی که داده ای به کلیم ابن یمین فَرومَدی : رباعیات
شمارهٔ ۷۳
این برشده دولاب که گردد پیوست ملک‌الشعرای بهار : مثنویات
شمارهٔ ۴۹ - انسان و جهان بزرگ
به نام برازندهٔ نام‌ها محتشم کاشانی : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۷۹ - وله ایضا من بدایع افکاره
از آنم شکوه است از طول ایام پریشانی صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۱۸۱
دلبستگی خلق به عمر گذران چیست؟ عنصری بلخی : بحر خفیف
شمارهٔ ۲۶
هر که را راهبر ز غن باشد عبید زاکانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۸
سیاه چرده بتم را نمک ز حد بگذشت غبار همدانی : غزلیات
شمارهٔ ۷۰
تا نکند درد رخنه در دل انسان سنایی غزنوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۲۷
گاه آن آمد بتا کاندر خرابی دم زنی مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۱۹۹
یا مکثر الدلال علی الخلق بالنشوز ملک‌الشعرای بهار : قصاید
شمارهٔ ۲۱۷ - درود به پوشکین
درود بر تو و فضل و کمالت ای پوشکین هجویری : بابٌ فی فرقِ فِرَقهم و مذاهِبهم و آیاتِهم و مقاماتِهم و حکایاتِهم
کشف الحجاب الأوّل فی معرفة اللّه، تعالی
قوله، تعالی: «وَما قَدَرُوا اللّه حقَّ قَدْرِه (۹۱/الأنعام).» ابن یمین فَرومَدی : قطعات
شمارهٔ ٧۵۵
دی یکی گفت کابن یمین مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۰۲۱
صبح دم شد، زود برخیز ای جوان خواجوی کرمانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۱۲
فتاده‌ام من دیوانه در غم تو اسیر مولوی : دفتر ششم
بخش ۱۳۵ - خطاب حق تعالی به عزرائیل علیه‌السلام کی ترا رحم بر کی بیشتر آمد ازین خلایق کی جانشان قبض کردی و جواب دادن عزرائیل حضرت را
حق به عزرائیل می‌گفت ای نقیب بیدل دهلوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۶۴۹
کجا خلوت و انجمن دیده‌ای
شمارهٔ ۹۵
با چشم سیر، نعمت دنیا چه حاجت است؟ عطار نیشابوری : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۳۷
آتش سودای تو عالم جان در گرفت ملا احمد نراقی : باب چهارم
فصل - تقسیم دنیا به مذموم و غیر مذموم
از آنچه مذکور شد معلوم گردید که حقیقت خود دنیا چیزی است و در حق بندگان، چیز دیگر و اولی که زمین و اعیان موجود در آن باشد، بدی و مذمتی ندارد. کلیم کاشانی : قطعات
شمارهٔ ۱ - شکوه از ناتوانی اسب
خدایگانا اسبی که داده ای به کلیم ابن یمین فَرومَدی : رباعیات
شمارهٔ ۷۳
این برشده دولاب که گردد پیوست ملک‌الشعرای بهار : مثنویات
شمارهٔ ۴۹ - انسان و جهان بزرگ
به نام برازندهٔ نام‌ها محتشم کاشانی : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۷۹ - وله ایضا من بدایع افکاره
از آنم شکوه است از طول ایام پریشانی صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۱۸۱
دلبستگی خلق به عمر گذران چیست؟ عنصری بلخی : بحر خفیف
شمارهٔ ۲۶
هر که را راهبر ز غن باشد عبید زاکانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۸
سیاه چرده بتم را نمک ز حد بگذشت غبار همدانی : غزلیات
شمارهٔ ۷۰
تا نکند درد رخنه در دل انسان سنایی غزنوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۲۷
گاه آن آمد بتا کاندر خرابی دم زنی مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۱۹۹
یا مکثر الدلال علی الخلق بالنشوز ملک‌الشعرای بهار : قصاید
شمارهٔ ۲۱۷ - درود به پوشکین
درود بر تو و فضل و کمالت ای پوشکین هجویری : بابٌ فی فرقِ فِرَقهم و مذاهِبهم و آیاتِهم و مقاماتِهم و حکایاتِهم
کشف الحجاب الأوّل فی معرفة اللّه، تعالی
قوله، تعالی: «وَما قَدَرُوا اللّه حقَّ قَدْرِه (۹۱/الأنعام).» ابن یمین فَرومَدی : قطعات
شمارهٔ ٧۵۵
دی یکی گفت کابن یمین مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۰۲۱
صبح دم شد، زود برخیز ای جوان خواجوی کرمانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۱۲
فتاده‌ام من دیوانه در غم تو اسیر مولوی : دفتر ششم
بخش ۱۳۵ - خطاب حق تعالی به عزرائیل علیه‌السلام کی ترا رحم بر کی بیشتر آمد ازین خلایق کی جانشان قبض کردی و جواب دادن عزرائیل حضرت را
حق به عزرائیل می‌گفت ای نقیب بیدل دهلوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۶۴۹
کجا خلوت و انجمن دیده‌ای
