عطار نیشابوری : وصلت نامه
و له ایضاً
گاهی به قبول خلق خواهی آویخت عطار نیشابوری : باب چهاردهم: در ذَمّ دنیا و شكایت از روزگار غدّار
شمارهٔ ۱۰
دنیا چه کنی چو بیوفا خواهد بود سنایی غزنوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۷۹
چندان چشمم که در غم هجر گریست خاقانی : قطعات
شمارهٔ ۳۴۴
عالمی بس دیو رای است ارنه من نهج البلاغه : خطبه ها
تشویق به مهربانی و لزوم پیروی از امام
<strong> و من خطبة له عليهالسلام </strong> <strong> الحث على التآلف </strong> صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۴۴۷
دیده روشن می شود از خط عنبر یار او صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۳۴۴
غنچه راز مرا آه به ناخن وا کرد صائب تبریزی : متفرقات
شمارهٔ ۳۷۹
عاشقانی که دل از گریه سبکبار کنند نهج البلاغه : حکمت ها
نهی از جمع مال برای دنیای دیگران
<strong> وَ قَالَ لاِبْنِهِ اَلْحَسَنِ عليهماالسلام </strong> لاَ تُخَلِّفَنَّ وَرَاءَكَ شَيْئاً مِنَ اَلدُّنْيَا فَإِنَّكَ تُخَلِّفُهُ لِأَحَدِ رَجُلَيْنِ فردوسی : فریدون
بخش ۱۴
سپه چون به نزدیک ایران کشید مولوی : دفتر دوم
بخش ۵۰ - تنها کردن باغبان صوفی و فقیه و علوی را از همدیگر
باغبانی چون نظر در باغ کرد عرفی شیرازی : غزلها
غزل شمارهٔ ۱۱۰
مرو به بادیه گردی که زرق و شیدایی است صابر همدانی : رباعیات
شمارهٔ ۵
هر چند مرا شباب بگذشت ای دوست عطار نیشابوری : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵
سوختی جانم چه میسازی مرا سنایی غزنوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۱۴
چشمم ز فراق تو جهانسوز مباد فردوسی : پادشاهی خسرو پرویز
بخش ۶۳
به قیصر یکی نامه فرمود شاه صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۱۶۲
از مرگ به ما نیم نفس بیش نمانده است عطار نیشابوری : باب یازدهم: در آنكه سرّ غیب و روح نه توان گفت و نه توان
شمارهٔ ۲
هرگه که تو طالب گهر خواهی بود اوحدالدین کرمانی : الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة
شمارهٔ ۱۰۷
من لوح دل از جمله امانی شستم صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۲۲۷
به هر رنگی که باشد دل، همان صورت جهان گیرد
و له ایضاً
گاهی به قبول خلق خواهی آویخت عطار نیشابوری : باب چهاردهم: در ذَمّ دنیا و شكایت از روزگار غدّار
شمارهٔ ۱۰
دنیا چه کنی چو بیوفا خواهد بود سنایی غزنوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۷۹
چندان چشمم که در غم هجر گریست خاقانی : قطعات
شمارهٔ ۳۴۴
عالمی بس دیو رای است ارنه من نهج البلاغه : خطبه ها
تشویق به مهربانی و لزوم پیروی از امام
<strong> و من خطبة له عليهالسلام </strong> <strong> الحث على التآلف </strong> صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۴۴۷
دیده روشن می شود از خط عنبر یار او صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۳۴۴
غنچه راز مرا آه به ناخن وا کرد صائب تبریزی : متفرقات
شمارهٔ ۳۷۹
عاشقانی که دل از گریه سبکبار کنند نهج البلاغه : حکمت ها
نهی از جمع مال برای دنیای دیگران
<strong> وَ قَالَ لاِبْنِهِ اَلْحَسَنِ عليهماالسلام </strong> لاَ تُخَلِّفَنَّ وَرَاءَكَ شَيْئاً مِنَ اَلدُّنْيَا فَإِنَّكَ تُخَلِّفُهُ لِأَحَدِ رَجُلَيْنِ فردوسی : فریدون
بخش ۱۴
سپه چون به نزدیک ایران کشید مولوی : دفتر دوم
بخش ۵۰ - تنها کردن باغبان صوفی و فقیه و علوی را از همدیگر
باغبانی چون نظر در باغ کرد عرفی شیرازی : غزلها
غزل شمارهٔ ۱۱۰
مرو به بادیه گردی که زرق و شیدایی است صابر همدانی : رباعیات
شمارهٔ ۵
هر چند مرا شباب بگذشت ای دوست عطار نیشابوری : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵
سوختی جانم چه میسازی مرا سنایی غزنوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۱۴
چشمم ز فراق تو جهانسوز مباد فردوسی : پادشاهی خسرو پرویز
بخش ۶۳
به قیصر یکی نامه فرمود شاه صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۱۶۲
از مرگ به ما نیم نفس بیش نمانده است عطار نیشابوری : باب یازدهم: در آنكه سرّ غیب و روح نه توان گفت و نه توان
شمارهٔ ۲
هرگه که تو طالب گهر خواهی بود اوحدالدین کرمانی : الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة
شمارهٔ ۱۰۷
من لوح دل از جمله امانی شستم صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۲۲۷
به هر رنگی که باشد دل، همان صورت جهان گیرد
