صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۲۴۸
پیغام، نمکچش وصال است صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۷۰۸
زودتر دل جمع گردد چون پریشان می شود سعدی : غزلیات
غزل ۱۷۹
کیست آن ماه منور که چنین می‌گذرد نهج البلاغه : حکمت ها
ضرورت عبرت گرفتن
<strong> وَ قَالَ عليه‌السلام </strong> مَا أَكْثَرَ اَلْعِبَرَ وَ أَقَلَّ اَلاِعْتِبَارَ صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۰۵۰
سودا کدورت از دیوانه می برد رشیدالدین وطواط : قصاید
شمارهٔ ۷۸ - در مدیحه گوید
ای زگفتار تو پرداخته آیات هنر فریدون مشیری : از خاموشی
زمزمه ای در بهار
دو شاخه نرگست، ای یار دلبند صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۲۹۶
غافلان را احتیاج باده گلرنگ نیست صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۵۷۹
گریه من آب در جوی سحر می افکند صائب تبریزی : گزیدهٔ غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۰
با کمال احتیاج، از خلق استغنا خوش است بلند اقبال : بخش دوم - داستان گل و بلبل
بخش ۹ - احوال پرسی گل از بلبل
به بلبل بیفتاد چون چشم گل صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۱۴۳
به عنوانی از ان لب خط جان پرور برون آمد صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۸۷۷
از آه، حسن را خطر بی نهایت است صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۶۸۷
خوشا سعادت آن دل که آب می گردد سعدی : باب چهارم در تواضع
حکایت در محرومی خویشتن بینان
یکی در نجوم اندکی دست داشت صائب تبریزی : قصاید
شمارهٔ ۱۲ - در فتح قندهار و مدح شاه عباس دوم
صبح ظفر ز مطلع دولت شد آشکار امیر پازواری : سه‌بیتی‌ها
شمارهٔ ۵
مِرِهْ وِنِهْ ته کیچهْ دِکُونْ بسازم، صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۹۱۱
کو بخت که در میکده با یار نشینم؟ مولوی : دفتر سوم
بخش ۹۷ - پیش رفتن دقوقی به امامت آن قوم
در تحیات و سلام الصالحین صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۶۹
ز آه سرد پروا نیست عشاق بلاکش را