مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۹۲۰
گر صید خدا شوی ز غم رسته شوی فرخی سیستانی : قصاید
شمارهٔ ۱۹۰ - در مدح خواجه ابوبکر حصیری ندیم سلطان محمود گوید
آن سمن عارض من کرد بناگوش سیاه احمد شاملو : باغ آینه
باران
آنگاه بانویِ پُرغرورِ عشقِ خود را دیدم جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۴۰۵
ای همچو عید روی تو عیدت خجسته باد جویای تبریزی : مناقب
شمارهٔ ۱ - در نعت رسول صلی الله علیه و سلم
همچو بوی غنچهٔ بگزینی شبی کز انزوا اهلی شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۳۵۹
ذوقی است که در تیره شبی چون شب مویت جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۱۱۳۵
شبی چو زلف سیاهت دراز و بی پایان قاسم انوار : غزلیات
شمارهٔ ۱۶۵
چون روی تو ز مصحف تنزیه آیتیست نصرالله منشی : باب الفحص عن امر دمنة
بخش ۸
چون دمنه را در حبس بردند و بندگران بر وی نهاد کلیله را سوز برادری وشفقت صحبت برانگیخت، پنهان بدیدار او رفت، و چندانکه نظر بر وی افگند اشک باریدن گرفت و گفت: ای برادر ترا در این بلا و محنت چگونه توانم دید،و مرا پس ازین از زندگانی چه لذت؟ امامی هروی : قصاید
شمارهٔ ۱۵ - در مدح جمال الدین محمد یحیی
تازه و خرمست چون رخ یار صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۲۷۸
بی تائمل به مقامی دل غافل نرسد هلالی جغتایی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۷
گه گهم خوانی و گویی که: چه حالست تو را؟ قاسم انوار : غزلیات
شمارهٔ ۳۰۵
خرده بینان طریقت همه صرافانند سلیم تهرانی : غزلیات
شمارهٔ ۱۷۷
منم که مایه ی جمعیتم پریشانی ست صغیر اصفهانی : رباعیات
شمارهٔ ۲۶
ای آنکه ز علم تو برون هستی نیست حافظ : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۱
دل و دینم شد و دلبر به ملامت برخاست هلالی جغتایی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۲۲
مردم از درد و نگفتی: دردمند ماست این سعدی : قطعات
شمارهٔ ۷ - ظاهرا در ستایش صاحب دیوان است
تو آن نکرده‌ای از فعل خیر با من و غیر جامی : سبحة‌الابرار
بخش ۹۴ - عقد بیست و نهم در قناعت که بر حد ضرورت وقوف نمودن است و چشم طمع به زیادتی نگشودن
ای کمر بسته به صد حرص چو مور اسیری لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۲۵۶
نهال دوستی را در بر آور