صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۸۱۱
شکر لعل لبش در تلخی دشنام می پیچد
فردوسی : پادشاهی کسری نوشین روان چهل و هشت سال بود
بخش ۱ - آغاز داستان
چو کسری نشست از بر تخت عاج
حافظ : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۴۸
یارم چو قدح به دست گیرد
مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۱۴۴
کار جهان هر چه شود، کار تو کو؟ بار تو کو؟
اسیر شهرستانی : غزلیات ناتمام
شمارهٔ ۱۵۱
ظلمت شب پردگی راز کیست
کلیم کاشانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۱۱
بخانه چند نشینی سری ببستان کش
ملا احمد نراقی : مثنوی طاقدیس
بخش ۱۱۳ - تتمه حکایت آن مرد شوریده حال
چون به آنجا آمد آن بی نام و ننگ
آذر بیگدلی : حکایات
شمارهٔ ۳
کشاورزی از هر طرف دشت کاو
نظیری نیشابوری : غزلیات
شمارهٔ ۴۵۹
ساقی به زحمت آمده ام تا به پای خم
اسیر شهرستانی : غزلیات
شمارهٔ ۱۸
چه گویم با کسی راز دل دیوانه خود را
عبید زاکانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۹۶
مرا دلیست ره عافیت رها کرده
رضی‌الدین آرتیمانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۸۳
چه التفات به خار و خس چمن داری
اهلی شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۱۰۷۶
مست آنم که ز دستت قدحی نوش کنم
غالب دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۲۹۰
ای ز ساز زنجیرم در جنون نواگر کن
صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۷۴۰
ز رعشه رفته برون دست و پا ز فرمانم
اسیر شهرستانی : غزلیات
شمارهٔ ۶۳
مست تو جلوه گر دهد جام جهان نمای را
اهلی شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۷۳۸
کی شود سرو من آگه ز دل افکاری چند
جامی : لیلی و مجنون
بخش ۲۶ - پیغام فرستادن مجنون پیش پدر تا لیلی را برای وی خواستگاری کند و بردن پدر وی اعیان قبیله را به جهت کفایت این مقصود
مشاطه این عروس طناز
عطار نیشابوری : بخش بیست و یکم
المقالة الحادیة و العشرون
سالک شوریدهٔ پاک اعتقاد
اثیر اخسیکتی : غزلیات
شمارهٔ ۸۱
با آنکه بهشیاری همتات نمی افتد