جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۹۷
زبسکه کرده مکرر ثنای واجب را
وفایی شوشتری : مدایح و مراثی
شمارهٔ ۴۳ - تجدید مطلع
به حکم شاه دین بر کوفه رفتن چون مصمّم شد
فصیحی هروی : غزلیات
شمارهٔ ۱۷۷
باز در دل شعله‌های آفتاب افکنده‌ایم
جلال عضد : غزلیّات
شمارهٔ ۱۵۵
دُزدانه در آمد از درم دوش
شاه نعمت‌الله ولی : مفردات
شمارهٔ ۲۳۸
نان گندم نزد آدم خوش بود
وفایی شوشتری : مدایح و مراثی
شمارهٔ ۴۴ - در شهادت حضرت قاسم (ع)
زبان خامه در این داستان بود الکن
بیدل دهلوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۸۴۵
مباد دامن‌ کس‌ گیرم از فسون غرض
بلند اقبال : غزلیات
شمارهٔ ۱۹۵
پرده را بردار از رخسار بود
ملک‌الشعرای بهار : قصاید
شمارهٔ ۱۹۳ - جزر و مد سعادت
خواندیم در دفاتر و کردیم امتحان
وفایی شوشتری : مدایح و مراثی
شمارهٔ ۴۶ - در مصیبت سالار شهیدان (ع)
باز از نو خامه همچون نی نوا سر می کند
خاقانی : قطعات
شمارهٔ ۱۰۳ - این قطعه را در واقعهٔ حبس خویش گفته
بهشت صدرا تا دولت تو در دربست
جهان ملک خاتون : رباعیات
شمارهٔ ۷۰
جز وصل توأم هیچ نمی باید هیچ
عطار نیشابوری : پندنامه
در بیان تعظیم مهمان
ای برادر دار مهمان را عزیز
عطار نیشابوری : باب سی و هشتم: در صفت لب و دهان معشوق
شمارهٔ ۳۳
میآمد و بر زلف شکن میانداخت
وفایی شوشتری : مسمطات
شمارهٔ ۲ - در مدح حضرت امیر (ع)
ز ماه چهره ساقیا، برافکن این نقاب را
نورعلیشاه : بخش دوم
شمارهٔ ۹۱
سالها شد که بدل نقش مرادی دارم
محتشم کاشانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۴۲
دادم از دست برون دامن دلبر به عبث
وفایی شوشتری : مسمطات
شمارهٔ ۴ - در توسّل به حضرت سیدالشهدا (ع) جهت رفع مرض طاعون
ای کرببلا مشرق انوار خدایی
انوری : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۷۸
کرا در شهر برگویم غم دل
سوزنی سمرقندی : قصاید
شمارهٔ ۵۱ - در مدح قدر خان
سلطان شرق شاه قدرخان ملکدار