بلند اقبال : غزلیات 
شمارهٔ ۲۲۹
تا به کی از دوری روی تو باید کرد صبر سلمان ساوجی : قطعات
قطعه شمارهٔ ۱۲۹
گر خسیسی زیر بالا کرد و بالایت نشست الهامی کرمانشاهی : خیابان سوم
بخش ۸ - به میدان بردن امام حضرت علی اصغر را به طلب آب و شهادت آن جناب
بفرمود با زینب (ع) غمزده ابوالحسن فراهانی : غزلیات ناتمام
شمارهٔ ۴۰
زین نمی رنجم که بازم از مقابل رفته ای عطار نیشابوری : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۷۱
دل ز دستم رفت و جان هم، بی دل و جان چون کنم خواجوی کرمانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۹۱۲
چون نی سر گشتهٔ چوگان چو گوی رشیدالدین میبدی : ۳۵- سورة الملائکة- مکیة
۲ - النوبة الاولى
قوله تعالى: و ما یَسْتَوِی الْبَحْرانِ دو دریا بهم نه یکسان، هذا عَذْبٌ فُراتٌ این یکى خوش سخت خوش، سائِغٌ شَرابُهُ گوارنده آب او، وَ هذا مِلْحٌ أُجاجٌ و این دیگر شور تلخ زبان گز، وَ مِنْ کُلٍّ تَأْکُلُونَ و از هر یکى میخورید، لَحْماً طَرِیًّا گوشتى تازه، وَ تَسْتَخْرِجُونَ حِلْیَةً و بیرون مىآرید از هر شورى مروارید، تَلْبَسُونَها تا مىپوشید آن را، وَ تَرَى الْفُلْکَ فِیهِ و مىبینید کشتیها در ان، مَواخِرَ روان و آب برّان، لِتَبْتَغُوا مِنْ فَضْلِهِ تا میجوئید از فضل و نیکوکارى او، وَ لَعَلَّکُمْ تَشْکُرُونَ (۱۲) و تا مگر آزادى کنید. اسیری لاهیجی : ملحقات
شمارهٔ ۴۰
پیش غمم ز عشق شه بیوفای من آشفتهٔ شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۳۳۷
زقتل بنده اگر خواجه میشود خوشنود مسعود سعد سلمان : مقطعات
شمارهٔ ۱۰۷ - مطایبه
دوشم جمازه به کف آمد کش صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۰۳۰
مکن خراش دل سنگ نیز پیشه خویش آشفتهٔ شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۱۴۷
بغیر ساحت لیلی اگر چه صحرائیست آشفتهٔ شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۹۳
آفتاب طلعتت رازلف مشکین شد سحاب غزالی : رکن اول - در عبادات
بخش ۵۳ - شرایط و ارکان حج
بدان که هر مسلمانی که حج کند در وقت خویش، درست بود و وقت وی شوال و ذوالقعده و نه روز از ذوالحجه است تا آنگاه که صبح برآید روز عید، احرام در این مدت به حج درست بود و پیش از این اگر به حج احرام آورد عمره باشد و حج کودک ممیز درست بود و شیرخواره را ولی از وی احرام آورد و به عرفات برد و به سعی و طواف ببرد درست بود، پس شرط درستی حج مسلمانی وقت بیش نیست. آشفتهٔ شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۱۱
باد آورده بگلشن مژده نوروز را خیالی بخارایی : غزلیات
شمارهٔ ۳۱۳
با آنکه بر مزارم نگذشت قاتل من صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۶۲۱
دست در دامن رنگین بهاری نزدم خیالی بخارایی : غزلیات
شمارهٔ ۲۵۹
از چشم ما چو می طلبد لعل او گهر محتشم کاشانی : غزلیات از رسالهٔ جلالیه
شمارهٔ ۱۷
حسن تو چند زینت هر انجمن بود خیالی بخارایی : غزلیات
شمارهٔ ۱۲۸
تاب رویت به فروغ مه تابان ماند
        شمارهٔ ۲۲۹
تا به کی از دوری روی تو باید کرد صبر سلمان ساوجی : قطعات
قطعه شمارهٔ ۱۲۹
گر خسیسی زیر بالا کرد و بالایت نشست الهامی کرمانشاهی : خیابان سوم
بخش ۸ - به میدان بردن امام حضرت علی اصغر را به طلب آب و شهادت آن جناب
بفرمود با زینب (ع) غمزده ابوالحسن فراهانی : غزلیات ناتمام
شمارهٔ ۴۰
زین نمی رنجم که بازم از مقابل رفته ای عطار نیشابوری : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۷۱
دل ز دستم رفت و جان هم، بی دل و جان چون کنم خواجوی کرمانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۹۱۲
چون نی سر گشتهٔ چوگان چو گوی رشیدالدین میبدی : ۳۵- سورة الملائکة- مکیة
۲ - النوبة الاولى
قوله تعالى: و ما یَسْتَوِی الْبَحْرانِ دو دریا بهم نه یکسان، هذا عَذْبٌ فُراتٌ این یکى خوش سخت خوش، سائِغٌ شَرابُهُ گوارنده آب او، وَ هذا مِلْحٌ أُجاجٌ و این دیگر شور تلخ زبان گز، وَ مِنْ کُلٍّ تَأْکُلُونَ و از هر یکى میخورید، لَحْماً طَرِیًّا گوشتى تازه، وَ تَسْتَخْرِجُونَ حِلْیَةً و بیرون مىآرید از هر شورى مروارید، تَلْبَسُونَها تا مىپوشید آن را، وَ تَرَى الْفُلْکَ فِیهِ و مىبینید کشتیها در ان، مَواخِرَ روان و آب برّان، لِتَبْتَغُوا مِنْ فَضْلِهِ تا میجوئید از فضل و نیکوکارى او، وَ لَعَلَّکُمْ تَشْکُرُونَ (۱۲) و تا مگر آزادى کنید. اسیری لاهیجی : ملحقات
شمارهٔ ۴۰
پیش غمم ز عشق شه بیوفای من آشفتهٔ شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۳۳۷
زقتل بنده اگر خواجه میشود خوشنود مسعود سعد سلمان : مقطعات
شمارهٔ ۱۰۷ - مطایبه
دوشم جمازه به کف آمد کش صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۰۳۰
مکن خراش دل سنگ نیز پیشه خویش آشفتهٔ شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۱۴۷
بغیر ساحت لیلی اگر چه صحرائیست آشفتهٔ شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۹۳
آفتاب طلعتت رازلف مشکین شد سحاب غزالی : رکن اول - در عبادات
بخش ۵۳ - شرایط و ارکان حج
بدان که هر مسلمانی که حج کند در وقت خویش، درست بود و وقت وی شوال و ذوالقعده و نه روز از ذوالحجه است تا آنگاه که صبح برآید روز عید، احرام در این مدت به حج درست بود و پیش از این اگر به حج احرام آورد عمره باشد و حج کودک ممیز درست بود و شیرخواره را ولی از وی احرام آورد و به عرفات برد و به سعی و طواف ببرد درست بود، پس شرط درستی حج مسلمانی وقت بیش نیست. آشفتهٔ شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۱۱
باد آورده بگلشن مژده نوروز را خیالی بخارایی : غزلیات
شمارهٔ ۳۱۳
با آنکه بر مزارم نگذشت قاتل من صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۶۲۱
دست در دامن رنگین بهاری نزدم خیالی بخارایی : غزلیات
شمارهٔ ۲۵۹
از چشم ما چو می طلبد لعل او گهر محتشم کاشانی : غزلیات از رسالهٔ جلالیه
شمارهٔ ۱۷
حسن تو چند زینت هر انجمن بود خیالی بخارایی : غزلیات
شمارهٔ ۱۲۸
تاب رویت به فروغ مه تابان ماند
