نیر تبریزی : آتشکدهٔ نیر (اشعار عاشورایی)
بخش ۲۸ - رفتن ذو الجناح بخیمه گاه و قصه حضرت شهربانو
ذوالجناح ان رفرف معراج عشق جامی : یوسف و زلیخا
بخش ۱۴ - رفتن رسول از سوی پدر زلیخا به جانب عزیز مصر
زلیخا داشت از دل بر جگر داغ آذر بیگدلی : غزلیات
شمارهٔ ۱۲
زمام ناقه گرفته است ساربان تنها کلیم کاشانی : مثنویات
شمارهٔ ۲۳ - داستان سرکوبی و قتل ججهار سنکهه بندئله به سرداری اورنگ زیب پسر شاه جهان که بعد از وی بسلطنت نشست
کسی را بخت چون بردارد از خاک واعظ قزوینی : غزلیات
شمارهٔ ۱۱
قوی شد لاغر از گوشمال غم ز بس ما را مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۱۲۰
مستیم و بیخودیم و جمال تو پرده در مجیرالدین بیلقانی : رباعیات
شمارهٔ ۲۵
شبها که من از وصل تو بودم سرمست سوزنی سمرقندی : قطعات
شمارهٔ ۵۹ - قوامی
قوامی همچنین بد ساز ماندی امیرخسرو دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۱۷۷۵
فریاد کاندر شهر ما خون می کند عیاره ای افسر کرمانی : غزلیات
شمارهٔ ۳۸
زمان سرکشی عشق و گاه شرب مدام است مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۰۵۸
با رخ چون مشعله، بر در ما کیست آن؟ واعظ قزوینی : غزلیات
شمارهٔ ۳۲۰
آشنایی بتو عیب است که بیگانه کند! مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۲۸۶
ای تو برای آب رو، آب حیات ریخته صامت بروجردی : غزلیات
شمارهٔ ۳۵
دو شینه دل از دوری دلبر گله می‌کرد مشتاق اصفهانی : غزلیات
شمارهٔ ۱۴۸
چه شود که اهل جهان بکسی ز تف غم او شرری نرسد سعدی : غزلیات
غزل ۱۱
آن را که جای نیست همه شهر جای اوست جویای تبریزی : مناقب
شمارهٔ ۶ - در منقب امام مهدی (ع)‏
اکنون که ز پیریم به عینک سر و کار است ادیب الممالک : غزلیات
شمارهٔ ۸۸
دوش بدرالدوله را بوس از جبین برداشتم صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۱۵۳۲
در سپند من سودازده آتش مزنید جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۴۰۱
چو شوخ چشمی خود را ز روی آینه دید