سعدی : باب هشتم در آداب صحبت
بخش ۱۸
دو کس دشمن ملک و دینند: پادشاه بی حلم و دانشمند بی علم.
عطار نیشابوری : فی‌وصف حاله
گفتار نظام الملک در حال نزع
چون نظام الملک در نزع اوفتاد
کلیم کاشانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۹۰
صاحب همت که دست از کار دنیا می کشد
محمدرضا شفیعی کدکنی : چند غزل
زمزمه ۲
نتوانم به تو پیوستن و نی از تو گسستن
بیدل دهلوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۹۰
لغزشی خورده ز پا تا سر ما
سلمان ساوجی : جمشید و خورشید
بخش ۸۱ - غزل
مخورانده که همه کار به کام تو شود
سلمان ساوجی : فراق نامه
بخش ۵ - آغاز داستان
شنیدم که شاهی به ایران زمین
کلیم کاشانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۳۲
هنوز طره او تا کمر نیامده است
سعدی : باب پنجم در عشق و جوانی
حکایت شمارهٔ ۸
یاد دارم در ایام پیشین که من و دوستی چون دو بادام مغز در پوستی صحبت داشتیم ناگاه اتفاق مغیب افتاد پس از مدتی که باز آمد عتاب آغاز کرد که درین مدت قاصدی نفرستادی گفتم دریغ آمدم که دیده قاصد به جمال تو روشن گردد و من محروم.
کلیم کاشانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۹۱
سر سودازدگان جنگ به افسر دارد
عطار نیشابوری : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۲۹
چون دربسته است درج ناپدیدش
سوزنی سمرقندی : قصاید
شمارهٔ ۱۱ - در هجاء حکیم نوزده
حکیم نوزده چون بیست و هفتگان بیند
کلیم کاشانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۹۲
گر کرم در طبع نبود باده اش پیدا کند
مشتاق اصفهانی : غزلیات
شمارهٔ ۱۷۲
چون ساغر می بدست گیرد
آذر بیگدلی : رباعیات
شمارهٔ ۱۷۱
قاصد!دلم از حرف وفا خوش کردی
طغرای مشهدی : ابیات برگزیده از غزلیات
شمارهٔ ۷۳۰
سرکشی در صورت افتادگی زیبنده نیست
صفایی جندقی : ترکیب ۱۱۴بندی عاشورایی
بند ۱۰۹
کز هر شکنج و غم که در امکان سراغ داشت
کلیم کاشانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۳۴
سرخوش از می چو نیم موج هوا شمشیر است
مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۵۰۹
معشوق من از همه نهانست بدان
مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۹۶۵
من ذره بدم ز کوه بیشم کردی