ملک‌الشعرای بهار : مثنویات
شمارهٔ ۳۸ - بیم از بحران
پادشاهی را یکی دستور بود
مجد همگر : رباعیات
شمارهٔ ۳۴۲
دم بی رخ یار نازنین نتوان زد
کمال‌الدین اسماعیل : رباعیات
شمارهٔ ۶۳۳
از بهر دمی که با تو بر کار کنم
امیر معزی : قصاید
شمارهٔ ۱۶۳
فرخنده باد و میمون این مجلس منور
قاآنی شیرازی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۶
نه تو دست عهد دادی که ز مهر سر نتابم
محمد بن منور : منقولات
شمارهٔ ۶
شیخ گفت داوری کافریست و از غیر دیدن شرکست و خوش بودن فریضه است.
صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۶۴۱
برگ عیش خویش را چون گل زهم پاشیده گیر
خیالی بخارایی : غزلیات
شمارهٔ ۲۴۲
ناز مه جز به همین نیست که نوری دارد
مولوی : ترجیعات
بیست و سوم
هرگز ندانستم که مه آید به صورت بر زمین
فردوسی : پادشاهی اشکانیان
بخش ۱۰
وزین سو به دریا رسید اردشیر
کمال‌الدین اسماعیل : رباعیات
شمارهٔ ۵۹۸
چون در تو نیارم که پیاپی نگرم
محیط قمی : هفت شهر عشق
شمارهٔ ۱۱۲ - در رثاء و تاریخ رحلت سلطان سعید ناصرالدّین شاه
سزد بگرید گردون اگر به حال زمین
سهراب سپهری : زندگی خواب‌ها
لحظه گمشده
مرداب اتاقم کدر شده بود
محتشم کاشانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۴۵
مهر بیگانگی آغاز تو را بنده شوم
جامی : سلسلةالذهب
بخش ۵ - در تحقیق معنی اختیار و جبر
آن بود اختیار در هر کار
سنایی غزنوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۳۳۹
بی آنکه به کس رسید پیوند از تو
ابن یمین فَرومَدی : غزلیات
شمارهٔ ۲۵۰
ای بخوبی رخ تو برده ز خورشید گرو
مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۹۵
اگر مر تو را صلح آهنگ نیست
فردوسی : پادشاهی خسرو پرویز
بخش ۱۶
همی‌تاخت خسرو به پیش اندرون
ملک‌الشعرای بهار : چهار خطابه
خطابهٔ دوم
پادشها قصهٔ پاکان شنو!