فیض کاشانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۳۴
قومی بمنتهای ولایت رسیده‌اند صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۰۸۷
در دل اثر از تیغ کند زخم زبان بیش شاه نعمت‌الله ولی : دوبیتی‌ها
دوبیتی شمارهٔ ۲۶۵
چون برسی به بحر ما واقف حال ما شوی صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۰۸۲
شد سرمه سویدای دل از نور جمالش امیرخسرو دهلوی : مجنون و لیلی
بخش ۲۱ - دل دادن مجنون، سگی را که در کوی دلدار دیده بود، و بازوی خون را طوق گردن او ساختن، و تن استخوان شده را گزند دهان و مزد دندان او کردن و به زبان چربش نواختن
یک روز، به گاه نیم روزان، آذر بیگدلی : رباعیات
شمارهٔ ۱۶۸
عید است چه مانده ای صباحی بسرای؟! صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۰۷۶
سیراب درمحیط شدم ز آبروی خویش صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۰۶۹
خود کرده ام به شکوه تراخصم جان خویش امیرخسرو دهلوی : غزلیات (گزیدهٔ ناقص)
گزیدهٔ غزل ۶۲
مرا ز ابروی تو شبهه می‌رود به نماز شاه نعمت‌الله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۱۹۰
مائیم کز جهان همه دل برگرفته ایم صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۰۶۸
ازگفتگوی عشق گزیدم زبان خویش رفیق اصفهانی : غزلیات
شمارهٔ ۱۰۵
گر ناله ی زارم اثری داشته باشد صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۰۵۲
گر این چنین چکد می گلرنگ ازلبش حزین لاهیجی : ودیعة البدیعه
بخش ۳۷
هست بر فسق، حمل کفر سزای صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۰۲۰
چراغ عشق نمی گردد از لحد خاموش سلیم تهرانی : رباعیات
شمارهٔ ۷
ای کرده جفای آسمان دلگیرت صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۹۷۰
برتو دوزخ شده از کثرت عصیان آتش فضولی : غزلیات
شمارهٔ ۳۱۱
باز در دل ز غم عشق ملالی دارم صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۹۶۳
به وحشت دل کجاگردد خلاص ازچشم شهلایش ؟ صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۹۵۸
بهار آرزو گلگل شکفت ازروی رنگینش
غزل شمارهٔ ۳۳۴
قومی بمنتهای ولایت رسیده‌اند صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۰۸۷
در دل اثر از تیغ کند زخم زبان بیش شاه نعمت‌الله ولی : دوبیتی‌ها
دوبیتی شمارهٔ ۲۶۵
چون برسی به بحر ما واقف حال ما شوی صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۰۸۲
شد سرمه سویدای دل از نور جمالش امیرخسرو دهلوی : مجنون و لیلی
بخش ۲۱ - دل دادن مجنون، سگی را که در کوی دلدار دیده بود، و بازوی خون را طوق گردن او ساختن، و تن استخوان شده را گزند دهان و مزد دندان او کردن و به زبان چربش نواختن
یک روز، به گاه نیم روزان، آذر بیگدلی : رباعیات
شمارهٔ ۱۶۸
عید است چه مانده ای صباحی بسرای؟! صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۰۷۶
سیراب درمحیط شدم ز آبروی خویش صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۰۶۹
خود کرده ام به شکوه تراخصم جان خویش امیرخسرو دهلوی : غزلیات (گزیدهٔ ناقص)
گزیدهٔ غزل ۶۲
مرا ز ابروی تو شبهه می‌رود به نماز شاه نعمت‌الله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۱۹۰
مائیم کز جهان همه دل برگرفته ایم صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۰۶۸
ازگفتگوی عشق گزیدم زبان خویش رفیق اصفهانی : غزلیات
شمارهٔ ۱۰۵
گر ناله ی زارم اثری داشته باشد صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۰۵۲
گر این چنین چکد می گلرنگ ازلبش حزین لاهیجی : ودیعة البدیعه
بخش ۳۷
هست بر فسق، حمل کفر سزای صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۰۲۰
چراغ عشق نمی گردد از لحد خاموش سلیم تهرانی : رباعیات
شمارهٔ ۷
ای کرده جفای آسمان دلگیرت صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۹۷۰
برتو دوزخ شده از کثرت عصیان آتش فضولی : غزلیات
شمارهٔ ۳۱۱
باز در دل ز غم عشق ملالی دارم صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۹۶۳
به وحشت دل کجاگردد خلاص ازچشم شهلایش ؟ صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۹۵۸
بهار آرزو گلگل شکفت ازروی رنگینش
