شاه نعمت‌الله ولی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۷۲
ننشین بنشین وز همه عالم برخیز
اسدی توسی : گرشاسپ‌نامه
بازگشت گرشاسب و صفت خواسته
چــنــیـــن تــا بــقــنــوجــشـــن آورد شــاد
جامی : تحفة‌الاحرار
بخش ۱۷ - در تنبیه سخنوران هنرپرور بر آنچه دربایست شعر است تا مقبول طباع و مطبوع اسماع افتد
قافیه سنجان چو در دل زنند
قرآن کریم : با ترجمه مهدی الهی قمشه‌ای
سورة الممتحنة
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَـٰنِ الرَّحِيمِ
مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۵۳۳
بیا امروز ما مهمان میریم
خواجوی کرمانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۴۴
رخ دل‌فروز تو ماهی خوشست
انوری : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۳۰۸
من با تو که عشق جاودانی دارم
نیما یوشیج : مجموعه اشعار
آقا توکا
به روی در، به روی پنجره ها
سعدی : غزلیات
غزل ۱۱۷
ای که گفتی هیچ مشکل چون فراق یار نیست
سلطان ولد : ولدنامه
بخش ۶۳ - رجوع کردن بشرح صحبت مولانا و شیخ صلاح الدین قدسنا اللّه بسرهما که نایب و خلیفۀ مولانا بود و یاران از وجود هر دو مدت ده سال مستفید میشدند بی زحمتی و تشویشی چون شیر و شکر بهم آمیخته و در بیان رنجور شدن شیخ صلاح الدین عظم اللّه ذکره بعد ده سال و رنجش دراز کشیدن و از حضرت مولانا قدسنا اللّه بسره درخواست کردنش که مرا دستوری فمرا تا نقل کنم و قبول یافتن التماس او بحضرت مولانا و سه روز بعیادتش نارفتن و معلوم شدن که او را وقت نقل است و نقل فرمودن بصفای تمام و پیوستن بمقصود بی حجابی و پرده‌ای که المؤمنون لایموتون بل ینقلون من دار الی دار
شیخ با او چو در دو تن یک جان
انوری : مقطعات
شمارهٔ ۳۲۷ - التماس انعام
ای ترا آفتاب حاجب بار
خواجوی کرمانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۲۹
ای تنم کرده ز غم موئی و در مو زده خم
سعدی : باب هشتم در آداب صحبت
بخش ۱۱
بشوی ای خردمند از آن دوست دست
خواجوی کرمانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۸۲۷
پرده ابر سیاه از مه تابان بگشای
نظامی گنجوی : لیلی و مجنون
بخش ۱ - به نام ایزد بخشاینده
ای نام تو بهترین سرآغاز
دقیقی : ابیات پراکنده
شمارهٔ ۲۸
کاشکی اندر جهان شب نیستی
عطار نیشابوری : بیان وادی معرفت
حکایت محمود و دیوانهٔ ویرانه‌نشین
شد مگر محمود در ویرانه‌ای
صفایی جندقی : ترکیب ۱۱۴بندی عاشورایی
بند ۱۰۹
کز هر شکنج و غم که در امکان سراغ داشت
فصیحی هروی : ترکیبات
شمارهٔ ۴ - ساقی نامه و مدح حسین‌خان شاملو
ساقیا آن قدح نور بیار
مولوی : المجلس الثانی
من فوائده رزقنا الله من موائده
الحمدلله الذی اﻟﻒ بين عجائب الفطر، الغالب علی الکون بما قضی و قدر قسم المواهب علی البشرنافذ مشیتّه و انقاد کل جبار فی زمام الذل بحسن تقدیره و استکان کل کائن فی میادین صنعه و تدبيره احمده و الحمد مدعاه لزواید نعمه و اشکره و الشکر مستزید لغرائب کرمه، و اشهد ان لا اله الا الله وحده لاشریک له و اشهد ان محمداً رسول الله الملک الخلاق المبعوث الی مکارم الاخلاق الباعث بحسن العمل، الناهی عن اتباع الهوی و الزلل صلی الله علیه و علی آله و اصحابه و ازواجه الطیبين الطاهرین و سلم تسلیماً کثيراً.