صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۵۱۸
خاک شو تا ز بهارت به گل تر گیرند بابافغانی : غزلیات
شمارهٔ ۶
ای ترا بر سرو و گل در جلوه پنهان رازها سعدی : غزلیات
غزل ۳۲۳
هر که نازک بود تن یارش صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۰۹۱
اگر جان دربهای می دهی بر می ستم باشد مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۰۴
سر به گریبان در است، صوفی اسرار را سعدی : غزلیات
غزل ۱۹۰
از این تعلق بیهوده تا به من چه رسد سعدی : غزلیات
غزل ۲۹۸
شرط است جفا کشیدن از یار سعدی : باب اول در سیرت پادشاهان
حکایت شمارهٔ ۳۰
پادشاهی به کشتن بیگناهی فرمان داد گفت ای ملک به موجب خشمی که ترا بر من است آزار خود مجوی که این عقوبت بر من به یک نفس به سر آید و بزه آن بر تو جاوید بماند. سعدی : غزلیات
غزل ۲۷۱
بخت این کند که رای تو با ما یکی شود ملا احمد نراقی : باب چهارم
خوردن مال حرام
صفت ششم: مال حرام خوردن و از آن اجتناب نکردن است و آن از نتایج حب دنیا و حرص بر آن است و از اشد مهلکات، و اعظم موانع وصول به سعادات است بیشتر کسانی که به هلاکت رسیده اند سببش آن بوده و اکثر مردم که از فیوضات و سعادات محروم مانده اند به واسطه آن شدی سدی از این محکم تر در راه توفیق نیست و پرده ای از این مانع تر بر چهره تایید نه و کسی که تأمل کند می داند که خوردن حرام، اعظم حجابی است بندگان را از وصول به درجه ابرار و قوی تر مانعی است از اتصال به عالم انوار سراچه عالم را از آن تیرگی و ظلمت و خباثت و غفلت حاصل، و نفس انسانی به واسطه آن به اسفل درکات هلاکت و ضلالت واصل می گردد «و هو الذی انساها عهود الحمی و هو الذی أهواها فی مهاوی الضلاله و الردی» یعنی «عهد پروردگار به واسطه آن فراموش، و در چاههای گمراهی و سرگردانی با شیاطین به سبب آن هم آغوش». جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۳۳۹
چرا به سوی من خسته ات نگاهی نیست دقیقی : ابیات پراکنده
شمارهٔ ۲۶
جهانا همانا فسونی و بازی صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۳۴۵
دولت از دیده بیدار طلب باید کرد عطار نیشابوری : مظهرالعجایب
رفتن سیّد کاینات بمنزل سلمان فارسی و نزول سورۀ هل اتی
بودم اندر پیش نجم الدّین شبی سعدی : غزلیات
غزل ۲۵۶
نفسی وقت بهارم هوس صحرا بود سعدی : غزلیات
غزل ۲۴۰
چه کند بنده که بر جور تحمل نکند صفایی جندقی : غزلیات
شمارهٔ ۴۵
دل چو پر خون شد بدو دادم به قصدی ناصواب صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۷۷۷
ز خویشتن سفری اختیار خواهم کرد مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۷۸۳
با صورت دین صورت زردشت کشی خاقانی : قطعات
شمارهٔ ۳۶۰ - در هجو یکی از وزرای شروانشاه
ای ظلم تو مخرب ملک یزیدیان
غزل شمارهٔ ۳۵۱۸
خاک شو تا ز بهارت به گل تر گیرند بابافغانی : غزلیات
شمارهٔ ۶
ای ترا بر سرو و گل در جلوه پنهان رازها سعدی : غزلیات
غزل ۳۲۳
هر که نازک بود تن یارش صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۰۹۱
اگر جان دربهای می دهی بر می ستم باشد مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۰۴
سر به گریبان در است، صوفی اسرار را سعدی : غزلیات
غزل ۱۹۰
از این تعلق بیهوده تا به من چه رسد سعدی : غزلیات
غزل ۲۹۸
شرط است جفا کشیدن از یار سعدی : باب اول در سیرت پادشاهان
حکایت شمارهٔ ۳۰
پادشاهی به کشتن بیگناهی فرمان داد گفت ای ملک به موجب خشمی که ترا بر من است آزار خود مجوی که این عقوبت بر من به یک نفس به سر آید و بزه آن بر تو جاوید بماند. سعدی : غزلیات
غزل ۲۷۱
بخت این کند که رای تو با ما یکی شود ملا احمد نراقی : باب چهارم
خوردن مال حرام
صفت ششم: مال حرام خوردن و از آن اجتناب نکردن است و آن از نتایج حب دنیا و حرص بر آن است و از اشد مهلکات، و اعظم موانع وصول به سعادات است بیشتر کسانی که به هلاکت رسیده اند سببش آن بوده و اکثر مردم که از فیوضات و سعادات محروم مانده اند به واسطه آن شدی سدی از این محکم تر در راه توفیق نیست و پرده ای از این مانع تر بر چهره تایید نه و کسی که تأمل کند می داند که خوردن حرام، اعظم حجابی است بندگان را از وصول به درجه ابرار و قوی تر مانعی است از اتصال به عالم انوار سراچه عالم را از آن تیرگی و ظلمت و خباثت و غفلت حاصل، و نفس انسانی به واسطه آن به اسفل درکات هلاکت و ضلالت واصل می گردد «و هو الذی انساها عهود الحمی و هو الذی أهواها فی مهاوی الضلاله و الردی» یعنی «عهد پروردگار به واسطه آن فراموش، و در چاههای گمراهی و سرگردانی با شیاطین به سبب آن هم آغوش». جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۳۳۹
چرا به سوی من خسته ات نگاهی نیست دقیقی : ابیات پراکنده
شمارهٔ ۲۶
جهانا همانا فسونی و بازی صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۳۴۵
دولت از دیده بیدار طلب باید کرد عطار نیشابوری : مظهرالعجایب
رفتن سیّد کاینات بمنزل سلمان فارسی و نزول سورۀ هل اتی
بودم اندر پیش نجم الدّین شبی سعدی : غزلیات
غزل ۲۵۶
نفسی وقت بهارم هوس صحرا بود سعدی : غزلیات
غزل ۲۴۰
چه کند بنده که بر جور تحمل نکند صفایی جندقی : غزلیات
شمارهٔ ۴۵
دل چو پر خون شد بدو دادم به قصدی ناصواب صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۷۷۷
ز خویشتن سفری اختیار خواهم کرد مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۷۸۳
با صورت دین صورت زردشت کشی خاقانی : قطعات
شمارهٔ ۳۶۰ - در هجو یکی از وزرای شروانشاه
ای ظلم تو مخرب ملک یزیدیان
