غروی اصفهانی : غزلیات
شمارهٔ ۹۰
نقطۀ خال تو را من که چنان حیرانم امام خمینی : رباعیات
چراغ فطرت
فاطی که به قول خویش، اهل نظر است جامی : دفتر سوم
بخش ۳۳ - گفتار در بیان آنکه پادشاهان را از دو کس گریز نیست عالمی که کار دین وی سازد و وزیری که کار دنیای وی پردازد
شاه را چاره نیست از دو نفر رشیدالدین میبدی : ۱۸- سورة الکهف- مکیة
۳ - النوبة الثالثة
قوله تعالى: «وَ لا تَقُولَنَّ لِشَیْءٍ إِنِّی فاعِلٌ ذلِکَ غَداً، إِلَّا أَنْ یَشاءَ اللَّهُ» من عرف اللَّه سقط اختیاره عند مشیّته و اندرج احکامه فى شهوده لحکم ربّه، هر که قدم در کوى معرفت اللَّه تعالى نهاد و بدانست که خلق همه اسیر قدرت اواند در حبس مشیّت و بر ممر قضا و قدر، او نیز اختیار نکند و خود را کار نسازد و حکم نکند و کار خود بکلیت با مشیّت اللَّه تعالى افکند وانگه تکلّف خویش در آنچ اللَّه تعالى ساخته نیامیزد و چنانک حکم اللَّه تعالى بر وى مىگردد بى معارضه با آن مىسازد، و بزبان حال گوید: الهى این بوده و هست و بودنى، من بقدر تو نادانم و سزاى ترا ناتوانم، در بیچارگى خود گردانم، روز بروز بر زیانم، چون منى چون بود چنانم، از نگرستن در تاریکى بفغانم، که خود بر هیچ چیز هستماندنم ندانم، چشم بر روزى دارم که تو مانى و من نمانم، چون من کیست گر آن روز ببینم، ور ببینم، بجان فداى آنم. انوری : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۱۱
رخ خوبت خدای می‌داند امام خمینی : رباعیات
طفل طریق
ای پیرطریق، دستگیری فرما! ملک‌الشعرای بهار : کارنامهٔ زندان
صفت عدالت
آسمان‌ها ز دل برپا شد امام خمینی : غزلیات
خلوت مستان
در حلقه درویش، ندیدیم صفایی جلال عضد : غزلیّات
شمارهٔ ۷
روز اوّل که به چشمت نظر افتاد مرا جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۱۱۳۷
دلم بگرفت از تنها نشستن فردوسی : پادشاهی فرخ زاد
پادشاهی فرخ زاد
ز جهرم فرخ زاد راخواندند بیدل دهلوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۴۰۶
باز مخمور است دل تا بیخودی انشا کند امام خمینی : غزلیات
محراب اندیشه
باید از آفاق و انفس بگذری تا جان شوی فروغی بسطامی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۰۵
قطع نظر ز دشمن ما کرد چشم دوست خیام : راز آفرینش [ ۱۵-۱]
رباعی ۱۰
دوری که در [او] آمدن و رفتنِ ماست، ملک‌الشعرای بهار : غزلیات
غزل ۵
در غمش هر شب به گردون پیک آهم می‌رسد ازرقی هروی : رباعیات
شمارهٔ ۱۰۰
اول قدم آنست که جان دربازی ادیب الممالک : مقطعات
شمارهٔ ۴
اف بر این دیوان سرا، لعنت بر این دیوان که برد نسیمی : رباعیات
شمارهٔ ۳۲
ای ذات تو سر دفتر اسرار وجود امام خمینی : غزلیات
میِ چاره‌ساز
ساقی، به روی من درِ میخانه باز کن
شمارهٔ ۹۰
نقطۀ خال تو را من که چنان حیرانم امام خمینی : رباعیات
چراغ فطرت
فاطی که به قول خویش، اهل نظر است جامی : دفتر سوم
بخش ۳۳ - گفتار در بیان آنکه پادشاهان را از دو کس گریز نیست عالمی که کار دین وی سازد و وزیری که کار دنیای وی پردازد
شاه را چاره نیست از دو نفر رشیدالدین میبدی : ۱۸- سورة الکهف- مکیة
۳ - النوبة الثالثة
قوله تعالى: «وَ لا تَقُولَنَّ لِشَیْءٍ إِنِّی فاعِلٌ ذلِکَ غَداً، إِلَّا أَنْ یَشاءَ اللَّهُ» من عرف اللَّه سقط اختیاره عند مشیّته و اندرج احکامه فى شهوده لحکم ربّه، هر که قدم در کوى معرفت اللَّه تعالى نهاد و بدانست که خلق همه اسیر قدرت اواند در حبس مشیّت و بر ممر قضا و قدر، او نیز اختیار نکند و خود را کار نسازد و حکم نکند و کار خود بکلیت با مشیّت اللَّه تعالى افکند وانگه تکلّف خویش در آنچ اللَّه تعالى ساخته نیامیزد و چنانک حکم اللَّه تعالى بر وى مىگردد بى معارضه با آن مىسازد، و بزبان حال گوید: الهى این بوده و هست و بودنى، من بقدر تو نادانم و سزاى ترا ناتوانم، در بیچارگى خود گردانم، روز بروز بر زیانم، چون منى چون بود چنانم، از نگرستن در تاریکى بفغانم، که خود بر هیچ چیز هستماندنم ندانم، چشم بر روزى دارم که تو مانى و من نمانم، چون من کیست گر آن روز ببینم، ور ببینم، بجان فداى آنم. انوری : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۱۱
رخ خوبت خدای می‌داند امام خمینی : رباعیات
طفل طریق
ای پیرطریق، دستگیری فرما! ملک‌الشعرای بهار : کارنامهٔ زندان
صفت عدالت
آسمان‌ها ز دل برپا شد امام خمینی : غزلیات
خلوت مستان
در حلقه درویش، ندیدیم صفایی جلال عضد : غزلیّات
شمارهٔ ۷
روز اوّل که به چشمت نظر افتاد مرا جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۱۱۳۷
دلم بگرفت از تنها نشستن فردوسی : پادشاهی فرخ زاد
پادشاهی فرخ زاد
ز جهرم فرخ زاد راخواندند بیدل دهلوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۴۰۶
باز مخمور است دل تا بیخودی انشا کند امام خمینی : غزلیات
محراب اندیشه
باید از آفاق و انفس بگذری تا جان شوی فروغی بسطامی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۰۵
قطع نظر ز دشمن ما کرد چشم دوست خیام : راز آفرینش [ ۱۵-۱]
رباعی ۱۰
دوری که در [او] آمدن و رفتنِ ماست، ملک‌الشعرای بهار : غزلیات
غزل ۵
در غمش هر شب به گردون پیک آهم می‌رسد ازرقی هروی : رباعیات
شمارهٔ ۱۰۰
اول قدم آنست که جان دربازی ادیب الممالک : مقطعات
شمارهٔ ۴
اف بر این دیوان سرا، لعنت بر این دیوان که برد نسیمی : رباعیات
شمارهٔ ۳۲
ای ذات تو سر دفتر اسرار وجود امام خمینی : غزلیات
میِ چاره‌ساز
ساقی، به روی من درِ میخانه باز کن
