وفایی شوشتری : قطعات
جواب «فارس» به قطعهٔ «وفایی»
ای مرا هم قبله هم مالک رقاب جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۹۷۳
چنان یکباره ترک تیغ باز من برید از من ملا احمد نراقی : باب چهارم
فصل - سبب تقصیر مردم در شکر گزاری
بدان که سبب تقصیر اکثر مردم در شکرگزاری حضرت باری تعالی یا کمی معرفت ایشان است به اینکه همه نعمتها از خداوند سبحان است یا کمی معرفتشان به اقسام نعمتها و افراد آنها یا از جهت جهل ایشان است به حقیقت شکر و گمانشان به اینکه حقیقت شکر، گفتن «الحمد لله» یا «الشکر لله» است یا از راه غفلت و بی التفاتی است که به فکر ادای شکر منعم خود نمی افتند یا بعضی چیزها را به سبب عموم آن از برای هر کس و الفت و عادت به آن، آن را نعمت نمی شمارند چنانچه می بینیم که اگر از شکر نعمت هوا که باعث تنفس، و زمین که محل آرام است غافل اند و صحت چشم و گوش خود را نعمت نمی شمارند، و اگر ساعتی راه نفس ایشان قطع شود و بعد به راحت افتند یا چشم یکی از آنها کور شود و بعد بینا گردد بسا باشد که در مقام شکر آنها برآیند و این از غایت نادانی است، زیرا شکر چنین شخصی موقوف بر زوال نعمت و رسیدن به آن است ثانیا و حال اینکه نعمت دائمی به شکر کردن سزاوارتر است و کسی که تأمل کند می داند که نعمت خدا در شربت آبی در حالت تشنگی بهتر است از مملکت همه روی زمین. امیرخسرو دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۱۶۳۴
ای غمت خوش تر ز شادی کسان قاسم انوار : غزلیات
شمارهٔ ۲۳۴
تو آن دری که در عمان نگنجد سنایی غزنوی : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۷۱ - موعظه در اجتناب از غرور و کبر و حرص
ای خداوندان مال الاعتبار الاعتبار عطار نیشابوری : باب چهل و چهارم: در قلندریات و خمریات
شمارهٔ ۴۰
چون گل بشکفت ساعتی برخیزیم همام تبریزی : رباعیات
شمارهٔ ۷۶
امشب که رسید دوست در منزل من مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۴۰۲
ما را به جز این زبان زبانی دگر است فضولی : رباعیات
شمارهٔ ۱۱
بخرام که بینم قد رعنای ترا نجم‌الدین رازی : باب سیم
فصل ششم
قال‌الله «و نفس و ما سویها فالهمها فجورها و تقویها قد افلح من زکیها و قدخاب من دسیها» مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۲۷۱
توبه که دل خویش چو آهن کرده است مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۲۳۰
دل زار وثاق سینه آواره کنم نهج البلاغه : خطبه ها
بازداشتن امام حسن ع از رفتن به میدان جنگ
<strong> و من كلام له عليه‌السلام في بعض أيام صفين و قد رأى الحسن ابنه عليه‌السلام يتسرع إلى الحرب </strong> امامی هروی : قصاید
شمارهٔ ۳۷ - قصیده در ملک فخرالملک
چون کبک شسته لب بشراب مروقی فرخی سیستانی : قصاید (گزیدهٔ ناقص)
قصیدهٔ شمارهٔ ۶۶ - در لغز آتش سده و مدح سلطان محمود
یکی گوهری چون گل بوستانی سعیدا : غزلیات
شمارهٔ ۳۰۰
خوش آن کسان که به فکر دل فگار خودند عطار نیشابوری : دفتر اول
در فنای این جهان و بقای آن جهان فرماید
ز اوّل جمله اشیاهست پیدا حافظ : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۷۶
سحرم دولت بیدار به بالین آمد صغیر اصفهانی : قصاید
شمارهٔ ۱۷ - در تنهیت عید مولود مسعود امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام
حجاب جان دریدم تا رخ جانانه پیدا شد