اهلی شیرازی : رباعیات
شمارهٔ ۱۴۸
ای با تو عدم وجود هر چیز که هست صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۷۶۵
درد را چون صاف در میخانه می باید کشید نهج البلاغه : خطبه ها
نهى از كشتار خوارج
<strong> و قال عليه‌السلام </strong> لاَ تُقَاتِلُوا اَلْخَوَارِجَ بَعْدِي صفایی جندقی : غزلیات
شمارهٔ ۶۱
نوشین لب یاقوتیش ار لعل مذاب است نظامی گنجوی : هفت پیکر
بخش ۶ - ستایش سخن و حکمت و اندرز
آنچه او هم نوست و هم کهن است سعیدا : غزلیات
شمارهٔ ۸۷
به پیش چشم من دریا چه چیز است رشیدالدین میبدی : ۵۹- سورة الحشر- مدنیة
۱ - النوبة الثانیة
این سورة الحشر هزار و نهصد و سیزده حرفست و چهار صد و چهل و پنج کلمه و بیست و چهار آیه جمله به مدینه فرو آمد باجماع مفسّران. هاتف اصفهانی : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۷
دارم از آسمان زنگاری خاقانی : قصاید
شمارهٔ ۱۰۴ - مطلع پنجم
ای عندلیب جان‌ها طاووس بسته زیور مولوی : دفتر پنجم
بخش ۵۹ - داستان آن کنیزک کی با خر خاتون شهوت می‌راند و او را چون بز و خرس آموخته بود شهوت راندن آدمیانه و کدویی در قضیب خر می‌کرد تا از اندازه نگذرد خاتون بر آن وقوف یافت لکن دقیقهٔ کدو را ندید کنیزک را ببهانه براه کرد جای دور و با خر جمع شد بی‌کدو و هلاک شد بفضیحت کنیزک بیگاه باز آمد و نوحه کرد که ای جانم و ای چشم روشنم کیر دیدی کدو ندیدی ذکر دیدی آن دگر ندیدی کل ناقص ملعون یعنی کل نظر و فهم ناقص ملعون و اگر نه ناقصان ظاهر جسم مرحوم‌اند ملعون نه‌اند بر خوان لیس علی الاعمی حرج نفی حرج کرد و نفی لعنت و نفی عتاب و غضب
یک کنیزک یک خری بر خود فکند جامی : دفتر اول
بخش ۳۱ - در ترغیب مطالب بر مراقبه که عبارت است از نسیان رؤیة المخلوق بدوام النظر الی الخالق بنسیان رؤیة المخلوق یعنی رونده راه می باید که دائما ناظر جناب احدیت باشد و رقم نسیان و نیستی و فنا بر ناصیه جمیع مخلوقات کشد
سر مقصود را مراقبه کن عبید زاکانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۹
پیوسته چشم شوخت ما را فکار دارد طغرای مشهدی : ابیات برگزیده از غزلیات
شمارهٔ ۱۷
ز بس آمد به نزدیکم، چو مژگانش نمی بینم کمال‌الدین اسماعیل : قطعات
شمارهٔ ۳۴۳ - وله ایضا
صاحبا عدّت قیامت را صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۷۰۲
ز خود برآ که سر کوی یار نزدیک است صائب تبریزی : متفرقات
شمارهٔ ۳۹
هر نگه صد کاسه خون می خورد فیاض لاهیجی : رباعیات
شمارهٔ ۸۹
هر چند که کعبه راست فضلی کامل آشفتهٔ شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۶۶۲
زبحر عشق مجوئید همرهان ساحل سعدی : باب هفتم در عالم تربیت
حکایت
شنیدم که از پارسایان یکی رفیق اصفهانی : قطعات
شمارهٔ ۶
گر بدین گونه که با من زین بیش
شمارهٔ ۱۴۸
ای با تو عدم وجود هر چیز که هست صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۷۶۵
درد را چون صاف در میخانه می باید کشید نهج البلاغه : خطبه ها
نهى از كشتار خوارج
<strong> و قال عليه‌السلام </strong> لاَ تُقَاتِلُوا اَلْخَوَارِجَ بَعْدِي صفایی جندقی : غزلیات
شمارهٔ ۶۱
نوشین لب یاقوتیش ار لعل مذاب است نظامی گنجوی : هفت پیکر
بخش ۶ - ستایش سخن و حکمت و اندرز
آنچه او هم نوست و هم کهن است سعیدا : غزلیات
شمارهٔ ۸۷
به پیش چشم من دریا چه چیز است رشیدالدین میبدی : ۵۹- سورة الحشر- مدنیة
۱ - النوبة الثانیة
این سورة الحشر هزار و نهصد و سیزده حرفست و چهار صد و چهل و پنج کلمه و بیست و چهار آیه جمله به مدینه فرو آمد باجماع مفسّران. هاتف اصفهانی : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۷
دارم از آسمان زنگاری خاقانی : قصاید
شمارهٔ ۱۰۴ - مطلع پنجم
ای عندلیب جان‌ها طاووس بسته زیور مولوی : دفتر پنجم
بخش ۵۹ - داستان آن کنیزک کی با خر خاتون شهوت می‌راند و او را چون بز و خرس آموخته بود شهوت راندن آدمیانه و کدویی در قضیب خر می‌کرد تا از اندازه نگذرد خاتون بر آن وقوف یافت لکن دقیقهٔ کدو را ندید کنیزک را ببهانه براه کرد جای دور و با خر جمع شد بی‌کدو و هلاک شد بفضیحت کنیزک بیگاه باز آمد و نوحه کرد که ای جانم و ای چشم روشنم کیر دیدی کدو ندیدی ذکر دیدی آن دگر ندیدی کل ناقص ملعون یعنی کل نظر و فهم ناقص ملعون و اگر نه ناقصان ظاهر جسم مرحوم‌اند ملعون نه‌اند بر خوان لیس علی الاعمی حرج نفی حرج کرد و نفی لعنت و نفی عتاب و غضب
یک کنیزک یک خری بر خود فکند جامی : دفتر اول
بخش ۳۱ - در ترغیب مطالب بر مراقبه که عبارت است از نسیان رؤیة المخلوق بدوام النظر الی الخالق بنسیان رؤیة المخلوق یعنی رونده راه می باید که دائما ناظر جناب احدیت باشد و رقم نسیان و نیستی و فنا بر ناصیه جمیع مخلوقات کشد
سر مقصود را مراقبه کن عبید زاکانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۹
پیوسته چشم شوخت ما را فکار دارد طغرای مشهدی : ابیات برگزیده از غزلیات
شمارهٔ ۱۷
ز بس آمد به نزدیکم، چو مژگانش نمی بینم کمال‌الدین اسماعیل : قطعات
شمارهٔ ۳۴۳ - وله ایضا
صاحبا عدّت قیامت را صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۷۰۲
ز خود برآ که سر کوی یار نزدیک است صائب تبریزی : متفرقات
شمارهٔ ۳۹
هر نگه صد کاسه خون می خورد فیاض لاهیجی : رباعیات
شمارهٔ ۸۹
هر چند که کعبه راست فضلی کامل آشفتهٔ شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۶۶۲
زبحر عشق مجوئید همرهان ساحل سعدی : باب هفتم در عالم تربیت
حکایت
شنیدم که از پارسایان یکی رفیق اصفهانی : قطعات
شمارهٔ ۶
گر بدین گونه که با من زین بیش
