مسعود سعد سلمان : رباعیات
شمارهٔ ۳۲۴
ای چون گل نوشکفته بر طرف چمن صغیر اصفهانی : ترکیبات
شمارهٔ ۲۱ - در هر یک بند از این مربع ترکیب شعر دوم از مولوی رومی قدس سره
بنده را نسبت بمولا ز اعتقاد نهج البلاغه : حکمت ها
شناخت اسلام
<mark class="format"> وَ قَالَ عليهالسلام </mark> لَأَنْسُبَنَّ اَلْإِسْلاَمَ نِسْبَةً لَمْ يَنْسُبْهَا أَحَدٌ قَبْلِي اَلْإِسْلاَمُ هُوَ اَلتَّسْلِيمُ وَ اَلتَّسْلِيمُ هُوَ اَلْيَقِينُ وَ اَلْيَقِينُ هُوَ اَلتَّصْدِيقُ وَ اَلتَّصْدِيقُ هُوَ اَلْإِقْرَارُ وَ اَلْإِقْرَارُ هُوَ اَلْأَدَاءُ وَ اَلْأَدَاءُ هُوَ اَلْعَمَلُ شاه نعمتالله ولی : دوبیتیها
دوبیتی شمارهٔ ۶۲
از تجلی ذوق اگر داری خوش است امیرخسرو دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۱۳۰۶
ای گریه، ترا چه شکر گویم؟ نهج البلاغه : حکمت ها
برتری عمل بر حسب و نسب
<mark class="format"> وَ قَالَ عليهالسلام </mark> مَنْ أَبْطَأَ بِهِ عَمَلُهُ لَمْ يُسْرِعْ بِهِ نَسَبُهُ وَ فِي رِوَايَةٍ أُخْرَى فیض کاشانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۹۳
من نروم ز پیش تودست منست و دامنت کمالالدین اسماعیل : رباعیات
شمارهٔ ۵۱۹
آن سرو که نیست در جهان همتایش سیدای نسفی : رباعیات
شمارهٔ ۲۲
شاها همه خلق بنده همت تو جامی : سلامان و ابسال
بخش ۱۴ - حکایت آن پاره دوز به خرقه پاره دوزی اسباب معیشت اندوز که هر میوه تازه که رسیدی از آن مقداری خریدی و پیش عیال و اطفال خود بردی و با ایشان خوردی و گفتی به این خرسند باشید و چهره همت خود را به اندیشه زیادت نخراشید که طعم این میوه همه سال جز این نیست و مرا استطاعت خریدن بیش ازین نی
پاره دوزی بود در اقصای ری نهج البلاغه : حکمت ها
ضد ارزش های شگفت
<mark class="format"> وَ قَالَ عليهالسلام </mark> عَجِبْتُ لِلْبَخِيلِ يَسْتَعْجِلُ اَلْفَقْرَ اَلَّذِي مِنْهُ هَرَبَ وَ يَفُوتُهُ اَلْغِنَى اَلَّذِي إِيَّاهُ طَلَبَ فَيَعِيشُ فِي اَلدُّنْيَا عَيْشَ اَلْفُقَرَاءِ وَ يُحَاسَبُ فِي اَلْآخِرَةِ حِسَابَ اَلْأَغْنِيَاءِ مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۱۰۱
نرم نرمک سوی رخسارش نگر ملا هادی سبزواری : رباعیات
وله ایضاً
دلدار چو مغز است و جهان جمله چو پوست حزین لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۶۶۰
برخیز که دامان سحرگاه بگیریم نهج البلاغه : حکمت ها
برنامه ريزى صحيح در زندگى
<mark class="format"> وَ قَالَ عليهالسلام </mark> لِلْمُؤْمِنِ ثَلاَثُ سَاعَاتٍ فَسَاعَةٌ يُنَاجِي فِيهَا رَبَّهُ وَ سَاعَةٌ يَرُمُّ مَعَاشَهُ وَ سَاعَةٌ يُخَلِّي بَيْنَ نَفْسِهِ وَ بَيْنَ لَذَّتِهَا فِيمَا يَحِلُّ وَ يَجْمُلُ وفایی شوشتری : مثنویات
شمارهٔ ۵ - حکایت
پریشان حال مردی از، زر و مال اوحدی مراغهای : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۵۳
زلف مشکینت چو دامست، ای صنم نهج البلاغه : حکمت ها
نكوهش سستى در عمل
<mark class="format"> وَ قَالَ عليهالسلام </mark> مَنْ قَصَّرَ فِي اَلْعَمَلِ اُبْتُلِيَ بِالْهَمِّ سعیدا : غزلیات
شمارهٔ ۵۷۳
ز بس این تن پرستان کرده خم گردن به آسانی جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۶۲۷
چو از فکر کام تو حاصل شود
شمارهٔ ۳۲۴
ای چون گل نوشکفته بر طرف چمن صغیر اصفهانی : ترکیبات
شمارهٔ ۲۱ - در هر یک بند از این مربع ترکیب شعر دوم از مولوی رومی قدس سره
بنده را نسبت بمولا ز اعتقاد نهج البلاغه : حکمت ها
شناخت اسلام
<mark class="format"> وَ قَالَ عليهالسلام </mark> لَأَنْسُبَنَّ اَلْإِسْلاَمَ نِسْبَةً لَمْ يَنْسُبْهَا أَحَدٌ قَبْلِي اَلْإِسْلاَمُ هُوَ اَلتَّسْلِيمُ وَ اَلتَّسْلِيمُ هُوَ اَلْيَقِينُ وَ اَلْيَقِينُ هُوَ اَلتَّصْدِيقُ وَ اَلتَّصْدِيقُ هُوَ اَلْإِقْرَارُ وَ اَلْإِقْرَارُ هُوَ اَلْأَدَاءُ وَ اَلْأَدَاءُ هُوَ اَلْعَمَلُ شاه نعمتالله ولی : دوبیتیها
دوبیتی شمارهٔ ۶۲
از تجلی ذوق اگر داری خوش است امیرخسرو دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۱۳۰۶
ای گریه، ترا چه شکر گویم؟ نهج البلاغه : حکمت ها
برتری عمل بر حسب و نسب
<mark class="format"> وَ قَالَ عليهالسلام </mark> مَنْ أَبْطَأَ بِهِ عَمَلُهُ لَمْ يُسْرِعْ بِهِ نَسَبُهُ وَ فِي رِوَايَةٍ أُخْرَى فیض کاشانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۹۳
من نروم ز پیش تودست منست و دامنت کمالالدین اسماعیل : رباعیات
شمارهٔ ۵۱۹
آن سرو که نیست در جهان همتایش سیدای نسفی : رباعیات
شمارهٔ ۲۲
شاها همه خلق بنده همت تو جامی : سلامان و ابسال
بخش ۱۴ - حکایت آن پاره دوز به خرقه پاره دوزی اسباب معیشت اندوز که هر میوه تازه که رسیدی از آن مقداری خریدی و پیش عیال و اطفال خود بردی و با ایشان خوردی و گفتی به این خرسند باشید و چهره همت خود را به اندیشه زیادت نخراشید که طعم این میوه همه سال جز این نیست و مرا استطاعت خریدن بیش ازین نی
پاره دوزی بود در اقصای ری نهج البلاغه : حکمت ها
ضد ارزش های شگفت
<mark class="format"> وَ قَالَ عليهالسلام </mark> عَجِبْتُ لِلْبَخِيلِ يَسْتَعْجِلُ اَلْفَقْرَ اَلَّذِي مِنْهُ هَرَبَ وَ يَفُوتُهُ اَلْغِنَى اَلَّذِي إِيَّاهُ طَلَبَ فَيَعِيشُ فِي اَلدُّنْيَا عَيْشَ اَلْفُقَرَاءِ وَ يُحَاسَبُ فِي اَلْآخِرَةِ حِسَابَ اَلْأَغْنِيَاءِ مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۱۰۱
نرم نرمک سوی رخسارش نگر ملا هادی سبزواری : رباعیات
وله ایضاً
دلدار چو مغز است و جهان جمله چو پوست حزین لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۶۶۰
برخیز که دامان سحرگاه بگیریم نهج البلاغه : حکمت ها
برنامه ريزى صحيح در زندگى
<mark class="format"> وَ قَالَ عليهالسلام </mark> لِلْمُؤْمِنِ ثَلاَثُ سَاعَاتٍ فَسَاعَةٌ يُنَاجِي فِيهَا رَبَّهُ وَ سَاعَةٌ يَرُمُّ مَعَاشَهُ وَ سَاعَةٌ يُخَلِّي بَيْنَ نَفْسِهِ وَ بَيْنَ لَذَّتِهَا فِيمَا يَحِلُّ وَ يَجْمُلُ وفایی شوشتری : مثنویات
شمارهٔ ۵ - حکایت
پریشان حال مردی از، زر و مال اوحدی مراغهای : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۵۳
زلف مشکینت چو دامست، ای صنم نهج البلاغه : حکمت ها
نكوهش سستى در عمل
<mark class="format"> وَ قَالَ عليهالسلام </mark> مَنْ قَصَّرَ فِي اَلْعَمَلِ اُبْتُلِيَ بِالْهَمِّ سعیدا : غزلیات
شمارهٔ ۵۷۳
ز بس این تن پرستان کرده خم گردن به آسانی جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۶۲۷
چو از فکر کام تو حاصل شود