قاآنی شیرازی : قطعات
شمارهٔ ۲۴
رنج بیوقت و مرگ بیهنگام محتشم کاشانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۷۹
ای قدت همچو نیشکر نازک شیخ بهایی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۶۵
امشب بوزید باد طوفان آیین محتشم کاشانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۱۱
آن منتظر گدازی چشم سیاه او اسیر شهرستانی : غزلیات ناتمام
شمارهٔ ۱۹۳
غبار ما به او گل می فرستد عینالقضات همدانی : لوایح
فصل ۹۰
در ابتدا عاشق بگفت و گوی درآید پس در جست و جوی آید پس دل از خود بکلی برگیرد و پروانه وار خواهد که در پیش او میرد یعنی اول ذاکر بود پس طالب شود پس عشق برو غالب شود اینجا ذکر هستی بود و طلب نیستی، درین مقام هستی راه بودو نیستی پیشگاه اما نه آن نیستی که محرومی نام اوست آن نیستی که همه هستیها غلام اوست اما بنسبتی دیگر و این مشهور است که هستی راه است و نیستی منزل چنانکه آن محقق دقیق النظر گفته است: همام تبریزی : رباعیات
شمارهٔ ۶
زنهار مبالغت مکن در هر باب عبدالقادر گیلانی : غزلیات
شمارهٔ ۲۲ - شرح جور یار
نمی دانم که او تا کی پی آزار خواهد شد اقبال لاهوری : ارمغان حجاز
بپایان چون رسد این عالم پیر
بپایان چون رسد این عالم پیر اقبال لاهوری : ارمغان حجاز
بگو از من به پرویزان این عصر
بگو از من به پرویزان این عصر طغرای مشهدی : ابیات برگزیده از غزلیات
شمارهٔ ۱۱۸
ای خوش آن گریه که شوید ز شبم مهلت خواب مجیرالدین بیلقانی : غزلیات
شمارهٔ ۴۲
نیک بدعهد گشت یار این بار ملا احمد نراقی : مثنوی طاقدیس
بخش ۵۹ - حکایت عارفی که شب به گدایی و دریوزه رفت
بود در شهری یکی مرد خدای محتشم کاشانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۴۶
مباش ای مدعی خوش دل که از من رنجه شد خویش نظیری نیشابوری : غزلیات
شمارهٔ ۵۰۴
از گلستان گل به بازار آمده سید حسن غزنوی : رباعیات
شمارهٔ ۱۴۰
بدخواه تو گفت ای ملک هفت اقلیم مشتاق اصفهانی : غزلیات
شمارهٔ ۱۰۲
پائی بپای دشت نوردم نمیرسد محتشم کاشانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۶۳
ای صبا درد من خسته به درمان برسان فرخی سیستانی : قصاید
شمارهٔ ۸ - در مدح عضد الدوله امیر یوسف برادر سلطان محمود
روزه از خیمه ما دوش همی شد بشتاب نیر تبریزی : سایر اشعار
شمارهٔ ۷۴
در حلقۀ گیسوی تو هر حلقه اسیری
شمارهٔ ۲۴
رنج بیوقت و مرگ بیهنگام محتشم کاشانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۷۹
ای قدت همچو نیشکر نازک شیخ بهایی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۶۵
امشب بوزید باد طوفان آیین محتشم کاشانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۱۱
آن منتظر گدازی چشم سیاه او اسیر شهرستانی : غزلیات ناتمام
شمارهٔ ۱۹۳
غبار ما به او گل می فرستد عینالقضات همدانی : لوایح
فصل ۹۰
در ابتدا عاشق بگفت و گوی درآید پس در جست و جوی آید پس دل از خود بکلی برگیرد و پروانه وار خواهد که در پیش او میرد یعنی اول ذاکر بود پس طالب شود پس عشق برو غالب شود اینجا ذکر هستی بود و طلب نیستی، درین مقام هستی راه بودو نیستی پیشگاه اما نه آن نیستی که محرومی نام اوست آن نیستی که همه هستیها غلام اوست اما بنسبتی دیگر و این مشهور است که هستی راه است و نیستی منزل چنانکه آن محقق دقیق النظر گفته است: همام تبریزی : رباعیات
شمارهٔ ۶
زنهار مبالغت مکن در هر باب عبدالقادر گیلانی : غزلیات
شمارهٔ ۲۲ - شرح جور یار
نمی دانم که او تا کی پی آزار خواهد شد اقبال لاهوری : ارمغان حجاز
بپایان چون رسد این عالم پیر
بپایان چون رسد این عالم پیر اقبال لاهوری : ارمغان حجاز
بگو از من به پرویزان این عصر
بگو از من به پرویزان این عصر طغرای مشهدی : ابیات برگزیده از غزلیات
شمارهٔ ۱۱۸
ای خوش آن گریه که شوید ز شبم مهلت خواب مجیرالدین بیلقانی : غزلیات
شمارهٔ ۴۲
نیک بدعهد گشت یار این بار ملا احمد نراقی : مثنوی طاقدیس
بخش ۵۹ - حکایت عارفی که شب به گدایی و دریوزه رفت
بود در شهری یکی مرد خدای محتشم کاشانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۴۶
مباش ای مدعی خوش دل که از من رنجه شد خویش نظیری نیشابوری : غزلیات
شمارهٔ ۵۰۴
از گلستان گل به بازار آمده سید حسن غزنوی : رباعیات
شمارهٔ ۱۴۰
بدخواه تو گفت ای ملک هفت اقلیم مشتاق اصفهانی : غزلیات
شمارهٔ ۱۰۲
پائی بپای دشت نوردم نمیرسد محتشم کاشانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۶۳
ای صبا درد من خسته به درمان برسان فرخی سیستانی : قصاید
شمارهٔ ۸ - در مدح عضد الدوله امیر یوسف برادر سلطان محمود
روزه از خیمه ما دوش همی شد بشتاب نیر تبریزی : سایر اشعار
شمارهٔ ۷۴
در حلقۀ گیسوی تو هر حلقه اسیری