ابن حسام خوسفی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۷۰
رخت نمونه ی صورت نگار چین باشد
مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۴۷۰
آن راحت جان گرد دلم میگردد
مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۰۴۳
مرا اقبال خندانید آخر
سنایی غزنوی : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۱۰۲ - در نکوهش دنیاداران
ای گرفتار نیاز و آز و حرص و حقد و مال
آذر بیگدلی : قطعات
شمارهٔ ۳۹ - ماده تاریخ (۱۱۹۲ ه.ق)
فریاد ز زال چرخ کز جور
رشیدالدین میبدی : ۱۴- سورة ابراهیم- مکیة
۲ - النوبة الاولى
قوله تعالى: «قالَتْ رُسُلُهُمْ» رسولان ایشان گفتند، «أَ فِی اللَّهِ شَکٌّ» در اللَّه نیز گمانى است؟، «فاطِرِ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ» کردگار و آفریدگار آسمان و زمین، «یَدْعُوکُمْ» مى‏خواند شما را، «لِیَغْفِرَ لَکُمْ مِنْ ذُنُوبِکُمْ» تا بیامرزد شما را گناهان شما، «وَ یُؤَخِّرَکُمْ إِلى‏ أَجَلٍ مُسَمًّى» و با پس دارد شما را تا هنگامى نام زد کرده، «قالُوا إِنْ أَنْتُمْ إِلَّا بَشَرٌ مِثْلُنا» گفتند که نیستید شما مگر مردمانى همچون ما، «تُرِیدُونَ أَنْ تَصُدُّونا» مى‏خواهید که برگردانید ما را، «عَمَّا کانَ یَعْبُدُ آباؤُنا» از پرستش آنچ پدران ما پرستیدند، «فَأْتُونا بِسُلْطانٍ مُبِینٍ (۱۰)» بیارید بما حجتى روشن.
باباطاهر عریان همدانی : دوبیتی‌ها
دوبیتی شمارهٔ ۱۸۹
اگر دستم رسد بر چرخ گردون
حافظ : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۶۵
رفتم به باغ صبحدمی تا چنم گلی
صائب تبریزی : متفرقات
شمارهٔ ۳۸۶
چون لاله هر که باده حمرا نمی زند
صفایی جندقی : غزلیات
شمارهٔ ۳۹۷
فغان کآغاز عشق و آشنایی
واعظ قزوینی : غزلیات
شمارهٔ ۱۳۴
باز امشب ناوک آن غمزه بر ما پرکش است
اسیری لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۱۰۰
مستیم تا ابد شده از بیخودی ز دست
مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۰۸۹
به اهل پردۀ اسرارها ببر خبری
امیرخسرو دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۱۷۱۹
ای آرزوی هزار سینه
اهلی شیرازی : قصاید
شمارهٔ ۴۶ - در مدح قاسم پرناک گوید
سلطان روم حمله چو بر خیل زنگ کرد
صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۷۰۱
دیوانه کرد سبزه خطت بهار را
انوری : مقطعات
شمارهٔ ۲۵۰ - مخدوم به حکیم جام شرابی بخشیده در شکر آن و طلب شراب گوید
ای به جود و به قدر بر ز فلک
حزین لاهیجی : غزلیات ناتمام
شمارهٔ ۲۴۰
بسته پای چو من بی پر و بالی که مپرس
یغمای جندقی : بخش اول
شمارهٔ ۲ - این نامه را از قول آقاخان محلاتی به برادرش میرزا ابوالحسن خان نوشته است (مثنوی خلاصه الافتضاح منظوم همین نوشته است)
فرشته ای است بر این بام لاجورد حصار
انوری : مقطعات
شمارهٔ ۳۴۲
در آینه چون نگاه کردم