ادیب الممالک : مفردات
شمارهٔ ۴۴
به هر که جور نکردی نمی توانستی قائم مقام فراهانی : نامه‌های فارسی
شمارهٔ ۱۸ - خطاب به ولیعهد دولت قاهره، نایب السلطنة عباس میرزا طاب الله ثراه
نایب السلطنة بداند که: مقرب الخاقان قائم مقام را که بدربار دولت همایون فرستاده بود، وارد و از مطالب مصحوبی او استحضار حاصل آمد؛ عرض ها را کرد و عذرها را خواست و چون باز ابواب رحمت کریمانه باز بود بسمع قبول اصغا شد؛ و بعز اجابت مقرون گشت. فاستجبناله و نجیناه من الغم و عین الرضا عن کل عیب کلیله. عطار نیشابوری : باب بیست و چهارم:درآنكه مرگ لازم وروی زمین خاك رفتگانست
شمارهٔ ۳۹
بر بستر خاک خفتگان میبینم باباطاهر عریان همدانی : دوبیتی‌ها
دوبیتی شمارهٔ ۳۲۲
همه دل ز آتش غم سوتنی بی رفیق اصفهانی : غزلیات
شمارهٔ ۳۱۳
خوش آن محفل که هر دم ساغر می اسیری لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۴۲۴
جلوه معشوق دیدم در لقای عاشقان مجیرالدین بیلقانی : غزلیات
شمارهٔ ۱
سوخت دل از عشق دوست دوست دمی در نساخت کلیم کاشانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۶۴
راحتی دارم که با سودای عشقم کار نیست بیدل دهلوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۴۰۱
گشاد چشمی نشد نصیبم به سیر نیرنگ این دبستان اهلی شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۱۲۷۹
نیست از همت خود با دو جهانم کاری غبار همدانی : غزلیات
شمارهٔ ۶۳
ساقی بیار باده وزین جنس آتشم شاه نعمت‌الله ولی : مفردات
شمارهٔ ۱۵
اللّه‌اکبر تو خوش نیست با سر تو فیاض لاهیجی : رباعیات
شمارهٔ ۲۵
آهم ز دل زبانه فرسود نشست اهلی شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۱۱۳۷
چه حسن است این زهی خوبی مگر خورشید و ماه است این کلیم کاشانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۰۷
خلق را دیدی دگر خواری چرا باید کشید ادیب الممالک : مقطعات
شمارهٔ ۱۲۴
ارشدالدوله ای که پیش لبت اهلی شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۱۲۷۰
خطت که لب لعل شکر خای گرفته کمال خجندی : غزلیات
شمارهٔ ۱۷۲
زلف تو از غالیه مشکین ترست سنایی غزنوی : الباب الاوّل: در توحید باری تعالی
فی زینة‌الاطفال
آن نبینی که طفل را دایه کمال خجندی : غزلیات
شمارهٔ ۸۰۵
نقد جان چیست که در دامن جانان ریزم
شمارهٔ ۴۴
به هر که جور نکردی نمی توانستی قائم مقام فراهانی : نامه‌های فارسی
شمارهٔ ۱۸ - خطاب به ولیعهد دولت قاهره، نایب السلطنة عباس میرزا طاب الله ثراه
نایب السلطنة بداند که: مقرب الخاقان قائم مقام را که بدربار دولت همایون فرستاده بود، وارد و از مطالب مصحوبی او استحضار حاصل آمد؛ عرض ها را کرد و عذرها را خواست و چون باز ابواب رحمت کریمانه باز بود بسمع قبول اصغا شد؛ و بعز اجابت مقرون گشت. فاستجبناله و نجیناه من الغم و عین الرضا عن کل عیب کلیله. عطار نیشابوری : باب بیست و چهارم:درآنكه مرگ لازم وروی زمین خاك رفتگانست
شمارهٔ ۳۹
بر بستر خاک خفتگان میبینم باباطاهر عریان همدانی : دوبیتی‌ها
دوبیتی شمارهٔ ۳۲۲
همه دل ز آتش غم سوتنی بی رفیق اصفهانی : غزلیات
شمارهٔ ۳۱۳
خوش آن محفل که هر دم ساغر می اسیری لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۴۲۴
جلوه معشوق دیدم در لقای عاشقان مجیرالدین بیلقانی : غزلیات
شمارهٔ ۱
سوخت دل از عشق دوست دوست دمی در نساخت کلیم کاشانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۶۴
راحتی دارم که با سودای عشقم کار نیست بیدل دهلوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۴۰۱
گشاد چشمی نشد نصیبم به سیر نیرنگ این دبستان اهلی شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۱۲۷۹
نیست از همت خود با دو جهانم کاری غبار همدانی : غزلیات
شمارهٔ ۶۳
ساقی بیار باده وزین جنس آتشم شاه نعمت‌الله ولی : مفردات
شمارهٔ ۱۵
اللّه‌اکبر تو خوش نیست با سر تو فیاض لاهیجی : رباعیات
شمارهٔ ۲۵
آهم ز دل زبانه فرسود نشست اهلی شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۱۱۳۷
چه حسن است این زهی خوبی مگر خورشید و ماه است این کلیم کاشانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۰۷
خلق را دیدی دگر خواری چرا باید کشید ادیب الممالک : مقطعات
شمارهٔ ۱۲۴
ارشدالدوله ای که پیش لبت اهلی شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۱۲۷۰
خطت که لب لعل شکر خای گرفته کمال خجندی : غزلیات
شمارهٔ ۱۷۲
زلف تو از غالیه مشکین ترست سنایی غزنوی : الباب الاوّل: در توحید باری تعالی
فی زینة‌الاطفال
آن نبینی که طفل را دایه کمال خجندی : غزلیات
شمارهٔ ۸۰۵
نقد جان چیست که در دامن جانان ریزم
