بابافغانی : غزلیات
شمارهٔ ۳۲
ساقیا بیدار گردان چشم خواب آلوده را طغرای مشهدی : ابیات برگزیده از غزلیات
شمارهٔ ۶۵۰
تن ما سرشته خون، دل ما چکیده غم عطار نیشابوری : هیلاج نامه
در صفت دل و اسرار توحید و حقایق فرماید
حقیقت ایدل اکنون چند گوئی سعدی : غزلیات
غزل ۴۹۵
میبرزند ز مشرق شمع فلک زبانه حاجب شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۴۸
مرا که دل حرم خاص جاودانه تست نشاط اصفهانی : غزلیات
شمارهٔ ۱۶۶
دیوانه و مست و باده نوشیم صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۲۴۶
به جز خالش که خط عنبرین فام آورد بیرون طغرای مشهدی : ابیات برگزیده از غزلیات
شمارهٔ ۳
بیند چگونه غیر تو بیننده خدا رضیالدین آرتیمانی : رباعیات
رباعی شماره ۴۳
دل جز بغمش، بهر چه در ساخته بود عطار نیشابوری : اشترنامه
حكایت ابراهیم علیه السلام
چونکه ابراهیم در آتش فتاد مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۹۵۹
اگر دل از غم دنیا جدا توانی کرد مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۹۳۷
گفتم که چونی مها خوشی محزونی صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۰۸۶
گردنکشی به سرو سرافراز می رسد مفاتیح الجنان : مناجات
مناجات زاهدین
المناجاة الخامسة عشرة: مناجاة الزّاهدین مشتاق اصفهانی : غزلیات
شمارهٔ ۲۴
بیتو مرگ آسوده سازد اضطراب دل مرا عطار نیشابوری : باب سی و پنجم: در صفت روی و زلف معشوق
شمارهٔ ۱
چون روی تو در همه جهان روی کراست عطار نیشابوری : بخش چهاردهم
(۱۴) حکایت دیوانهای که گلیم فروخت
گلیمی بود آن شوریده جان را مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۱۲۲
اندیشه را رها کن اندر دلش مگیر عطار نیشابوری : باب ششم: در بیان محو شدۀ توحید و فانی در تفرید
شمارهٔ ۵۸
کس را دیدی ز خود نفور افتاده مولوی : دفتر ششم
بخش ۱۷ - حکایت آن عاشق کی شب بیامد بر امید وعدهٔ معشوق بدان وثاقی کی اشارت کرده بود و بعضی از شب منتظر ماند و خوابش بربود معشوق آمد بهر انجاز وعده او را خفته یافت جیبش پر جوز کرد و او را خفته گذاشت و بازگشت
عاشقی بودهست در ایام پیش
شمارهٔ ۳۲
ساقیا بیدار گردان چشم خواب آلوده را طغرای مشهدی : ابیات برگزیده از غزلیات
شمارهٔ ۶۵۰
تن ما سرشته خون، دل ما چکیده غم عطار نیشابوری : هیلاج نامه
در صفت دل و اسرار توحید و حقایق فرماید
حقیقت ایدل اکنون چند گوئی سعدی : غزلیات
غزل ۴۹۵
میبرزند ز مشرق شمع فلک زبانه حاجب شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۴۸
مرا که دل حرم خاص جاودانه تست نشاط اصفهانی : غزلیات
شمارهٔ ۱۶۶
دیوانه و مست و باده نوشیم صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۲۴۶
به جز خالش که خط عنبرین فام آورد بیرون طغرای مشهدی : ابیات برگزیده از غزلیات
شمارهٔ ۳
بیند چگونه غیر تو بیننده خدا رضیالدین آرتیمانی : رباعیات
رباعی شماره ۴۳
دل جز بغمش، بهر چه در ساخته بود عطار نیشابوری : اشترنامه
حكایت ابراهیم علیه السلام
چونکه ابراهیم در آتش فتاد مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۹۵۹
اگر دل از غم دنیا جدا توانی کرد مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۹۳۷
گفتم که چونی مها خوشی محزونی صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۰۸۶
گردنکشی به سرو سرافراز می رسد مفاتیح الجنان : مناجات
مناجات زاهدین
المناجاة الخامسة عشرة: مناجاة الزّاهدین مشتاق اصفهانی : غزلیات
شمارهٔ ۲۴
بیتو مرگ آسوده سازد اضطراب دل مرا عطار نیشابوری : باب سی و پنجم: در صفت روی و زلف معشوق
شمارهٔ ۱
چون روی تو در همه جهان روی کراست عطار نیشابوری : بخش چهاردهم
(۱۴) حکایت دیوانهای که گلیم فروخت
گلیمی بود آن شوریده جان را مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۱۲۲
اندیشه را رها کن اندر دلش مگیر عطار نیشابوری : باب ششم: در بیان محو شدۀ توحید و فانی در تفرید
شمارهٔ ۵۸
کس را دیدی ز خود نفور افتاده مولوی : دفتر ششم
بخش ۱۷ - حکایت آن عاشق کی شب بیامد بر امید وعدهٔ معشوق بدان وثاقی کی اشارت کرده بود و بعضی از شب منتظر ماند و خوابش بربود معشوق آمد بهر انجاز وعده او را خفته یافت جیبش پر جوز کرد و او را خفته گذاشت و بازگشت
عاشقی بودهست در ایام پیش
