مسعود سعد سلمان : رباعیات
شمارهٔ ۸
ای مدحت تو فرض و دگر نافلها
امیرخسرو دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۱۸۴۳
چه شدت که از کرشمه نظری به ما نکردی؟
ابن یمین فَرومَدی : رباعیات
شمارهٔ ۷۰
ان روی چو افتاب در چشم منست
مسعود سعد سلمان : مقطعات
شمارهٔ ۳۵ - موعظت
چرخ چندیمان به خاک اندر کشید
ابن یمین فَرومَدی : رباعیات
شمارهٔ ۷۱
ایسرور عهد هر که شمشیر تو بست
سعدی : قطعات
شمارهٔ ۸۲
هر که مقصود و مرادش خور و خوابست از عمر
عبدالقادر گیلانی : غزلیات
شمارهٔ ۳۳ - خیمه به محشر
طبل قیامت بکوفت آن ملک نفخ صور
ابن یمین فَرومَدی : رباعیات
شمارهٔ ۷۲
از راحت روزگار جز نامی نیست
ابن یمین فَرومَدی : رباعیات
شمارهٔ ۳۴۴
شبها دل من بسا که عیاری کرد
بیدل دهلوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۷۷۰
تعین جز افسون اوهام نیست
بیدل دهلوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۲۱۰
تیغ آهی بر صف اندوه امکان می‌کشم
ملک‌الشعرای بهار : قصاید
شمارهٔ ۱۰۶ - شب و شراب
شب خرگه سیه زد و در وی بیارمید
ابن یمین فَرومَدی : رباعیات
شمارهٔ ۳۴۵
هر چند که عمرم نه بسامان گذرد
خواجوی کرمانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۷۲
بسوز سینه رسند اهل دل بذوق سماع
نسیمی : غزلیات
شمارهٔ ۱۲۲
صاحب نظران قیمت سودای تو دانند
نسیمی : غزلیات
شمارهٔ ۲۶۱
دلیل صبح سعادت، محمد عربی
ابن یمین فَرومَدی : رباعیات
شمارهٔ ۳۴۶
هم سهم سعادت بهدف باز رسید
رشیدالدین میبدی : ۱۲- سورة یوسف- مکیة
۹ - النوبة الاولى
قوله تعالى: «وَ لَمَّا دَخَلُوا عَلى‏ یُوسُفَ» چون پیش یوسف در شدند، «آوى‏ إِلَیْهِ أَخاهُ» برادر خویش را بنیامین با خود آورد و خود او را خالى کرد، «قالَ إِنِّی أَنَا أَخُوکَ» گفت من یوسفم هم مادر تو، «فَلا تَبْتَئِسْ بِما کانُوا یَعْمَلُونَ (۶۹)» نگر تیمار ندارى و باک از آنچ ایشان کردند با من و از آنچ کنند پس ازین.
ابن یمین فَرومَدی : رباعیات
شمارهٔ ۷۳
این برشده دولاب که گردد پیوست
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۳۷۱
به دوری محو از خاطر نگردد قد رعنایش