صائب تبریزی : متفرقات
شمارهٔ ۴۴۰
تا صدق طلب خضر من آبله پا بود مولوی : ترجیعات
بیست و چهارم
امروز به قونیه، می‌خندد صد مه رو صائب تبریزی : متفرقات
شمارهٔ ۱۵۲
ز اهل سخن مپرس مقام سخن کجاست صائب تبریزی : متفرقات
شمارهٔ ۴۴۱
احوال دل خسته به اغیار مگویید رضاقلی خان هدایت : روضهٔ دوم در ذکر فضلا و محقّقین حکما
بخش ۷۸ - فخر الدّین رازی
وهُوَ ابوعبداللّه محمدبن حسن القرشی التمیمی البکری. ازمعارف فضلا و حکماست و در فنون علوم قدرت داشته. تصانیف بسیار دارد و به امام المتکلمین مشهور شده و اکثر عارفین در وی طعن کرده‌اند. مفصلِّ احوال وی در کتب ثبت است. ولادتش در سنهٔ ۵۴۴، وفاتش در سنهٔ ۶۰۶. این اشعار منسوب به اوست و قلمی می‌شود: قائم مقام فراهانی : نامه‌های فارسی
شمارهٔ ۷ - قائم مقام میرزا بزرگ قبل از مصالحه روس نوشته است
مخدوم من. مکتوب جاخالی منظومی است که بعد از مهاجرت مهربان انفاد ایروان شده بود البته بنظر رسیده است. اولش این بود که: مهدی اخوان ثالث : آخر شاهنامه
مرداب
این نه آب است کآتش را کند خاموش صائب تبریزی : متفرقات
شمارهٔ ۴۴۴
عجب نباشد اگر دل ز آسمان بگریزد اهلی شیرازی : رباعیات
شمارهٔ ۸۸
ای سرو که هرگز نبود درد و غمت جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۳۶۵
هر دلی کز دست شد پابست اوست صائب تبریزی : متفرقات
شمارهٔ ۱۵۶
یعقوب بد نکرد که در هجر چشم باخت امیرعلیشیر نوایی : غزلیات
شمارهٔ ۱۵ - تتبع مخدومی
بی روی تو شد تیره از اشک مرا شب ها حافظ : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۰
به دام زلف تو دل مبتلای خویشتن است صائب تبریزی : متفرقات
شمارهٔ ۱۵۷
امروز حسن خط به رخ او مسلم است کمال خجندی : غزلیات
شمارهٔ ۶۸۷
با تو از دل نشانه یافته ام نظیری نیشابوری : غزلیات
شمارهٔ ۴۶۳
عشق تو شیرازه اجزای من نصرالله منشی : ابتدای کلیله و دمنه، و هو من کلام بزرجمهر البختکان
بخش ۱۱
و برخردمند واجب است که بقضاهای آسمانی ایمان آرد و جانب حزم را هم مهمل نگذارد، و هرکار که مانند آن بر خویشتن نپسندد در حق دیگران روا ندارد، که لاشک هرکرداری را پاداشی است، و چونمهلت برسید و وقت فراز آمد هراینه دیدنی باشد و دران تقدیم و تاخیر صورت نبندد. صغیر اصفهانی : غزلیات
شمارهٔ ۱۱۰
گفتم کمند عشق تو در گردن منست صائب تبریزی : متفرقات
شمارهٔ ۴۴۵
خراب شو که به ملک خراب باج نباشد آذر بیگدلی : غزلیات
شمارهٔ ۵
مرده بودم از غمت، بر سر رسیدی دی مرا؟
شمارهٔ ۴۴۰
تا صدق طلب خضر من آبله پا بود مولوی : ترجیعات
بیست و چهارم
امروز به قونیه، می‌خندد صد مه رو صائب تبریزی : متفرقات
شمارهٔ ۱۵۲
ز اهل سخن مپرس مقام سخن کجاست صائب تبریزی : متفرقات
شمارهٔ ۴۴۱
احوال دل خسته به اغیار مگویید رضاقلی خان هدایت : روضهٔ دوم در ذکر فضلا و محقّقین حکما
بخش ۷۸ - فخر الدّین رازی
وهُوَ ابوعبداللّه محمدبن حسن القرشی التمیمی البکری. ازمعارف فضلا و حکماست و در فنون علوم قدرت داشته. تصانیف بسیار دارد و به امام المتکلمین مشهور شده و اکثر عارفین در وی طعن کرده‌اند. مفصلِّ احوال وی در کتب ثبت است. ولادتش در سنهٔ ۵۴۴، وفاتش در سنهٔ ۶۰۶. این اشعار منسوب به اوست و قلمی می‌شود: قائم مقام فراهانی : نامه‌های فارسی
شمارهٔ ۷ - قائم مقام میرزا بزرگ قبل از مصالحه روس نوشته است
مخدوم من. مکتوب جاخالی منظومی است که بعد از مهاجرت مهربان انفاد ایروان شده بود البته بنظر رسیده است. اولش این بود که: مهدی اخوان ثالث : آخر شاهنامه
مرداب
این نه آب است کآتش را کند خاموش صائب تبریزی : متفرقات
شمارهٔ ۴۴۴
عجب نباشد اگر دل ز آسمان بگریزد اهلی شیرازی : رباعیات
شمارهٔ ۸۸
ای سرو که هرگز نبود درد و غمت جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۳۶۵
هر دلی کز دست شد پابست اوست صائب تبریزی : متفرقات
شمارهٔ ۱۵۶
یعقوب بد نکرد که در هجر چشم باخت امیرعلیشیر نوایی : غزلیات
شمارهٔ ۱۵ - تتبع مخدومی
بی روی تو شد تیره از اشک مرا شب ها حافظ : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۰
به دام زلف تو دل مبتلای خویشتن است صائب تبریزی : متفرقات
شمارهٔ ۱۵۷
امروز حسن خط به رخ او مسلم است کمال خجندی : غزلیات
شمارهٔ ۶۸۷
با تو از دل نشانه یافته ام نظیری نیشابوری : غزلیات
شمارهٔ ۴۶۳
عشق تو شیرازه اجزای من نصرالله منشی : ابتدای کلیله و دمنه، و هو من کلام بزرجمهر البختکان
بخش ۱۱
و برخردمند واجب است که بقضاهای آسمانی ایمان آرد و جانب حزم را هم مهمل نگذارد، و هرکار که مانند آن بر خویشتن نپسندد در حق دیگران روا ندارد، که لاشک هرکرداری را پاداشی است، و چونمهلت برسید و وقت فراز آمد هراینه دیدنی باشد و دران تقدیم و تاخیر صورت نبندد. صغیر اصفهانی : غزلیات
شمارهٔ ۱۱۰
گفتم کمند عشق تو در گردن منست صائب تبریزی : متفرقات
شمارهٔ ۴۴۵
خراب شو که به ملک خراب باج نباشد آذر بیگدلی : غزلیات
شمارهٔ ۵
مرده بودم از غمت، بر سر رسیدی دی مرا؟
