صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۵۵۷
گل اگر پرده نشین است چه جای گله است؟
رشیدالدین میبدی : ۵۶- سورة الواقعه‏
۲ - النوبة الاولى
قوله تعالى: أَ فَرَأَیْتُمْ ما تُمْنُونَ (۵۸) چه بینید این آب زه که مى او کنید؟.
مفاتیح الجنان : تعقیبات مختصه
تعقیب نماز عشاء
 اللّهُمَّ إِنَّهُ لَیسَ لِی عِلْمٌ بِمَوْضِعِ رِزْقِی، وَإِنَّما أَطْلُبُهُ بِخَطَراتٍ تَخْطُرُ عَلَی قَلْبِی، فَأَجُولُ فِی طَلَبِهِ الْبُلْدانَ، فَأَنَا فِیما أَنَا طالِبٌ کالْحَیرانِ، لَاأَدْرِی أَفِی سَهْلٍ هُوَ أَمْ فِی جَبَلٍ، أَمْ فِی أَرْضٍ أَمْ فِی سَماءٍ، أَمْ فِی بَرٍّ أَمْ فِی بَحْرٍ، وَعَلَی یدَی مَنْ، وَمِنْ قِبَلِ مَنْ، وَقَدْ عَلِمْتُ أَنَّ عِلْمَهُ عِنْدَک، وَأَسْبابَهُ بِیدِک، وَ أَنْتَ الَّذِی تَقْسِمُهُ بِلُطْفِک، وَتُسَبِّبُهُ بِرَحْمَتِک، اللّهُمَّ فَصَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَآلِهِ، وَاجْعَلْ یا رَبِّ رِزْقَک لِی وَاسِعاً، وَمَطْلَبَهُ سَهْلاً، وَمَأْخَذَهُ قَرِیباً، وَلَا تُعَنِّنِی بِطَلبِ مَا لَمْ تُقَدِّرْ لِی فِیهِ رِزْقاً، فَإِنَّک غَنِی عَنْ عَذَابِی وَ أَنَا فَقِیرٌ إِلَی رَحْمَتِک، فَصَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَآلِهِ، وَجُدْ عَلَی عَبْدِک بِفَضْلِک، إِنَّک ذُو فَضْلٍ عَظِیمٍ.
نهج البلاغه : خطبه ها
علل نپذيرفتن خلافت
<strong> و من كلام له عليه‌السلام لما أراده الناس على البيعة بعد قتل عثمان رضي الله عنه </strong>
فیض کاشانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۳۵
خنک آن روز که از عقل نجاتم دادند
جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۹۱۱
سبز در خون جگر شد ریشهٔ اندیشه ام
نهج البلاغه : حکمت ها
صبر بزرگان
<strong> وَ فِي خَبَرٍ آخَرَ أَنَّهُ عليه‌السلام قَالَ لِلْأَشْعَثِ بْنِ قَيْسٍ مُعَزِّياً عَنِ اِبْنٍ لَهُ </strong> إِنْ صَبَرْتَ صَبْرَ اَلْأَكَارِمِ وَ إِلاَّ سَلَوْتَ سُلُوَّ اَلْبَهَائِمِ
مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۴۹۳
عقلی که خلاف تو گزیدن نتوان
صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۹۱۴
زیر یک پیراهن از یکرنگیم بایار خویش
پروین اعتصامی : مثنویات، تمثیلات و مقطعات
عمر گل
سحرگه، غنچه‌ای در طرف گلزار
واعظ قزوینی : غزلیات
شمارهٔ ۱۶۹
چون دو ابروی سیاهت که بهم پیوسته است
مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۳۰۹
ما خاک ترا به آب زمزم ندهیم
نهج البلاغه : حکمت ها
نشانه پستی دنیا
<strong> وَ قَالَ عليه‌السلام </strong> مِنْ هَوَانِ اَلدُّنْيَا عَلَى اَللَّهِ أَنَّهُ لاَ يُعْصَى إِلاَّ فِيهَا وَ لاَ يُنَالُ مَا عِنْدَهُ إِلاَّ بِتَرْكِهَا
صائب تبریزی : متفرقات
شمارهٔ ۳۷۰
آب بر آتش هر بی سر و پا افشاند
عطار نیشابوری : بخش سی و چهارم
الحكایة و التمثیل
کافری پیش خلیل آمد فراز
رشیدالدین میبدی : ۲- سورة البقره‏
۴۳ - النوبة الثانیة
قوله تعالى: وَ الْوالِداتُ الآیة... زنان مطلقات را میگوید که فرقت افتد میان ایشان و شوهران و طفل در میان، اگر بعد از طلاق زایند و گر پیش از آن، بر مادران است که شیر دهند آن فرزند را، چنانک اللَّه گفت: یُرْضِعْنَ أَوْلادَهُنَّ هر چند بلفظ خبر گفت، معنى امرست امر استحباب نه امر ایجاب.
رشیدالدین میبدی : ۱۸- سورة الکهف- مکیة
۶ - النوبة الاولى
قوله تعالى: «وَ إِذْ قالَ مُوسى‏ لِفَتاهُ» یاد کن اى محمد که موسى شاگرد خویش را گفت: «لا أَبْرَحُ حَتَّى أَبْلُغَ مَجْمَعَ الْبَحْرَیْنِ» میخواهم رفت بر دوام تا آن گه که بدو دریا رسم بهم، «أَوْ أَمْضِیَ حُقُباً (۶۰)» یا مى‏روم هشتاد سال.
مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۵۸۹
بوی دم مقبلان چو گل خوش باشد
فرخی یزدی : رباعیات
شمارهٔ ۱۹
در مسلک ما طریق مطلوب خوش است
مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۷
یار مرا، غار مرا، عشق جگرخوار مرا