صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۹۱۷
از یار ز ناسازی اغیار گذشتیم
مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۲۵
بپخته است خدا بهر صوفیان حلوا
صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۹۰۸
آتش به خرمن از گل باغی ندیده ای
عطار نیشابوری : بخش دوازدهم
الحکایه و التمثیل
مگر می‌کرد درویشی نگاهی
سید حسن غزنوی : رباعیات
شمارهٔ ۱۳۳
نزدیک تو ای از همه کس کم که منم
اوحدی مراغه‌ای : غزلیات
غزل شمارهٔ ۷۲۰
می‌نالم ازین کار به سامان نرسیده
صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۱۹
دید تا در آتش تعجیل، نعل لاله را
مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۵۲۳
هم خانه از آن اوست و هم جامه و نان
مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۲۶۱
بوقلمون چند از انکار تو؟
پروین اعتصامی : مثنویات، تمثیلات و مقطعات
برگ گریزان
شنیدستم که وقت برگریزان
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۴۸۲
شانه در خط معنبر ای صنم داخل مکن
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۳۹
طالعی کو، که گشایم در گلزار ترا؟
صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۹۶۰
یک دل هزار زخم نمایان نداشته است
مولانا خالد نقشبندی : رباعیات
رباعی سوم
ای آنکه ز کنهت همه کس حیرانند
ملک‌الشعرای بهار : قصاید
قصیدهٔ ۱
دگر باره خیاط باد صبا
صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۱۸
هر که دید از باده لعلی به سامان شیشه را
محمد بن منور : باب اول - در ابتداء حالت شیخ
بخش ۲۲
شیخ گفت روزی در خدمت بوالعباس قصاب بودیم، در میان سخن گفت اشارت و عبارت نصیب تست از توحید، و وجود حقّ را تعالی اشارت و عبارت نیست. پس روی بما کرد و گفت یا باسعید اگر ترا پرسند کی خدای را تعالی شناسی، مگوی کی شناسم کی شرکست، و مگو کی نشناسم که آن کفر است و لکن گوی عَرَّفَنَا اللّه ذاتَهُ واِلهیَّتَهُ بِفَضْلِه.
نظام قاری : فردیات
شمارهٔ ۷
از قدک تا باطلس چرخی
بیدل دهلوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۹۸۵
شمع بزمت چه قدم بردارد
صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۶۸۷
گر به این دستور قد یار رعنا می شود