سلیم تهرانی : غزلیات
شمارهٔ ۴۸
سینه ریشانیم و دارد آن دهن درمان ما حزین لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۴۸۴
من از دل و دین باختگانم چه توان کرد؟ سلیم تهرانی : غزلیات
شمارهٔ ۴۷
نتوان گفت به رویش سخن آینه را حزین لاهیجی : رباعیات
شمارهٔ ۱۸۶
تا عشق تو گشت از ازل روزی دل فرخی یزدی : رباعیات
شمارهٔ ۴۷
تا بخت من و تو خوابتر از همه است سلیم تهرانی : غزلیات
شمارهٔ ۴۶
تا به کی آن آهوی وحشی نگردد رام ما حزین لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۴۸۷
آب و رنگی به چمن فیض گلستان تو داد سلیم تهرانی : غزلیات
شمارهٔ ۳۲
لب تو کرد پر از می ایاغ آینه را شاه نعمتالله ولی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۶
بنواخت مرا لطف الهی به خدا سلیم تهرانی : غزلیات
شمارهٔ ۳۱
شعله دارد ز تو آیین غضبناکی را امیرخسرو دهلوی : غزلیات (گزیدهٔ ناقص)
گزیدهٔ غزل ۱۱۸
لحظهای با بنده بنشین کاینقدر سلیم تهرانی : غزلیات
شمارهٔ ۳۰
چه غافلی ست ز دور سپهر، مردم را رشیدالدین میبدی : ۴۰- سورة المؤمن- مکیة
۴ - النوبة الثالثة
قوله: وَ قالَ رَبُّکُمُ ادْعُونِی أَسْتَجِبْ لَکُمْ خداوند مهربان کریم و لطیف و رحیم ببندگان، مایه رمیدگان و پناه مضطران و پادگار بیدلان، جل جلاله و تقدست اسماؤه و تعالت صفاته اندرین آیت بندگان را مىنوازد و نواخت خود بر مؤمنان مىنهد و فضل و لطف خود بر ایشان عرضه میکند که ادْعُونِی أَسْتَجِبْ لَکُمْ میفرماید: بندگان مرا خوانید تا شما را پاسخ کنم، امیدها بمن بردارید تا امیدهاتان وفا کنم، کوشش از بهر من کنید تا کوششهاتان جزا دهم. سلیم تهرانی : غزلیات
شمارهٔ ۲۶
چو تیغ نیست محابا ز خصم پیشه ی ما سحاب اصفهانی : رباعیات
شمارهٔ ۷
برداشت عروس باغ از چهره نقاب عطار نیشابوری : باب بیست و ششم: در صفت گریستن
شمارهٔ ۳۲
زان روی که در روی تو چشمم نگریست سلیم تهرانی : غزلیات
شمارهٔ ۲۵
تویی که تیغ چو آب تو کشته آتش را خاقانی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۲۷۹
خاقانی اگر کسی جفا دارد خو سلیم تهرانی : غزلیات
شمارهٔ ۲۴
فغان که سوخت جهان بهانه گیر مرا اوحدالدین کرمانی : الباب الثانی: فی الشرعیّات و ما یتعلق بها
شمارهٔ ۶۱ - الطریقة
صبر از سر استقامتم گو برخیز
شمارهٔ ۴۸
سینه ریشانیم و دارد آن دهن درمان ما حزین لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۴۸۴
من از دل و دین باختگانم چه توان کرد؟ سلیم تهرانی : غزلیات
شمارهٔ ۴۷
نتوان گفت به رویش سخن آینه را حزین لاهیجی : رباعیات
شمارهٔ ۱۸۶
تا عشق تو گشت از ازل روزی دل فرخی یزدی : رباعیات
شمارهٔ ۴۷
تا بخت من و تو خوابتر از همه است سلیم تهرانی : غزلیات
شمارهٔ ۴۶
تا به کی آن آهوی وحشی نگردد رام ما حزین لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۴۸۷
آب و رنگی به چمن فیض گلستان تو داد سلیم تهرانی : غزلیات
شمارهٔ ۳۲
لب تو کرد پر از می ایاغ آینه را شاه نعمتالله ولی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۶
بنواخت مرا لطف الهی به خدا سلیم تهرانی : غزلیات
شمارهٔ ۳۱
شعله دارد ز تو آیین غضبناکی را امیرخسرو دهلوی : غزلیات (گزیدهٔ ناقص)
گزیدهٔ غزل ۱۱۸
لحظهای با بنده بنشین کاینقدر سلیم تهرانی : غزلیات
شمارهٔ ۳۰
چه غافلی ست ز دور سپهر، مردم را رشیدالدین میبدی : ۴۰- سورة المؤمن- مکیة
۴ - النوبة الثالثة
قوله: وَ قالَ رَبُّکُمُ ادْعُونِی أَسْتَجِبْ لَکُمْ خداوند مهربان کریم و لطیف و رحیم ببندگان، مایه رمیدگان و پناه مضطران و پادگار بیدلان، جل جلاله و تقدست اسماؤه و تعالت صفاته اندرین آیت بندگان را مىنوازد و نواخت خود بر مؤمنان مىنهد و فضل و لطف خود بر ایشان عرضه میکند که ادْعُونِی أَسْتَجِبْ لَکُمْ میفرماید: بندگان مرا خوانید تا شما را پاسخ کنم، امیدها بمن بردارید تا امیدهاتان وفا کنم، کوشش از بهر من کنید تا کوششهاتان جزا دهم. سلیم تهرانی : غزلیات
شمارهٔ ۲۶
چو تیغ نیست محابا ز خصم پیشه ی ما سحاب اصفهانی : رباعیات
شمارهٔ ۷
برداشت عروس باغ از چهره نقاب عطار نیشابوری : باب بیست و ششم: در صفت گریستن
شمارهٔ ۳۲
زان روی که در روی تو چشمم نگریست سلیم تهرانی : غزلیات
شمارهٔ ۲۵
تویی که تیغ چو آب تو کشته آتش را خاقانی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۲۷۹
خاقانی اگر کسی جفا دارد خو سلیم تهرانی : غزلیات
شمارهٔ ۲۴
فغان که سوخت جهان بهانه گیر مرا اوحدالدین کرمانی : الباب الثانی: فی الشرعیّات و ما یتعلق بها
شمارهٔ ۶۱ - الطریقة
صبر از سر استقامتم گو برخیز
