غروی اصفهانی : غزلیات
شمارهٔ ۹۱
ز شور عشق تو گر ز عندلیبان شدم حکیم نزاری : غزلیات
شمارهٔ ۲۸۶
مرا با دوست کاری اوفتاده ست اسیر شهرستانی : غزلیات
شمارهٔ ۲۴۰
به حرف لب نگشودن رسایی سخن است خواجوی کرمانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۶۲
اگر چه بلبل طبعم هزار دستانست بیدل دهلوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۴۵۱
اینکه طاقت‌ها جوانی می‌کند غزالی : رکن اول - در عبادات
بخش ۶۳ - طواف وداع
چون عزم بازگشتن کند، پیشین رحل دربندد و به آخر همه کارها خانه را طواف کند و طواف وداع هفت بار بود و دو رکعت نماز کند پس از آن، چنان که در صفت طواف گفته شد و در این طواف اضطباع و رفتن به شتاب نباشد و آنگاه به ملتزم شود و دعا کند و بازگردد، چنان که در خانه همی نگرد و می شود تا از مسجد بیرون شود. امیرخسرو دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۳۱۸
گیرم که نیست پرسش آزادگان فنت آشفتهٔ شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۶۹۰
محراب نخواهم خم ابروی تو دارم صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۸۰۴
نی خود را بشکن گر شکری می طلبی میرداماد : رباعیات
شمارهٔ ۱۵۹
گر بیخبری کز تو بدین دل چه رسید عثمان مختاری : شهریارنامه
بخش ۱۱۶ - دار زدن ارجاسپ گودرز پیر را گوید
دگرپور کشواد گودرز را آشفتهٔ شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۶۰۲
این چه بلبل که چو گوش کند آوازش سلیم تهرانی : غزلیات
شمارهٔ ۳۴۷
بیخودی از گل روی تو کند بلبل صبح محمد بن منور : فصل دوم - در حالت وفاتِ شیخ
بخش ۱
آدینه بیست وهفتم ماه رجب سنة اربعین و اربعمائة: سعدی : غزلیات
غزل ۳۵۳
رفیق مهربان و یار همدم سیف فرغانی : قصاید و قطعات
شمارهٔ ۱۱۷
زهی ز طره تو آفتاب در سایه جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۶۱۹
گل فیض از ریاض حسن زاهد چیدنی دارد سنایی غزنوی : قصاید و قطعات
شمارهٔ ۱۶۳
ای فلک شمس شرف جاه تو صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۲۹۵
اگر نه اشک مرادست بر گلو گیرد سعدی : غزلیات
غزل ۳۶۷
من خود ای ساقی از این شوق که دارم مستم
شمارهٔ ۹۱
ز شور عشق تو گر ز عندلیبان شدم حکیم نزاری : غزلیات
شمارهٔ ۲۸۶
مرا با دوست کاری اوفتاده ست اسیر شهرستانی : غزلیات
شمارهٔ ۲۴۰
به حرف لب نگشودن رسایی سخن است خواجوی کرمانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۶۲
اگر چه بلبل طبعم هزار دستانست بیدل دهلوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۴۵۱
اینکه طاقت‌ها جوانی می‌کند غزالی : رکن اول - در عبادات
بخش ۶۳ - طواف وداع
چون عزم بازگشتن کند، پیشین رحل دربندد و به آخر همه کارها خانه را طواف کند و طواف وداع هفت بار بود و دو رکعت نماز کند پس از آن، چنان که در صفت طواف گفته شد و در این طواف اضطباع و رفتن به شتاب نباشد و آنگاه به ملتزم شود و دعا کند و بازگردد، چنان که در خانه همی نگرد و می شود تا از مسجد بیرون شود. امیرخسرو دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۳۱۸
گیرم که نیست پرسش آزادگان فنت آشفتهٔ شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۶۹۰
محراب نخواهم خم ابروی تو دارم صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۸۰۴
نی خود را بشکن گر شکری می طلبی میرداماد : رباعیات
شمارهٔ ۱۵۹
گر بیخبری کز تو بدین دل چه رسید عثمان مختاری : شهریارنامه
بخش ۱۱۶ - دار زدن ارجاسپ گودرز پیر را گوید
دگرپور کشواد گودرز را آشفتهٔ شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۶۰۲
این چه بلبل که چو گوش کند آوازش سلیم تهرانی : غزلیات
شمارهٔ ۳۴۷
بیخودی از گل روی تو کند بلبل صبح محمد بن منور : فصل دوم - در حالت وفاتِ شیخ
بخش ۱
آدینه بیست وهفتم ماه رجب سنة اربعین و اربعمائة: سعدی : غزلیات
غزل ۳۵۳
رفیق مهربان و یار همدم سیف فرغانی : قصاید و قطعات
شمارهٔ ۱۱۷
زهی ز طره تو آفتاب در سایه جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۶۱۹
گل فیض از ریاض حسن زاهد چیدنی دارد سنایی غزنوی : قصاید و قطعات
شمارهٔ ۱۶۳
ای فلک شمس شرف جاه تو صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۲۹۵
اگر نه اشک مرادست بر گلو گیرد سعدی : غزلیات
غزل ۳۶۷
من خود ای ساقی از این شوق که دارم مستم
