شاه نعمت‌الله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۲۴۱
زاهدان را نرسد غیبت رندان کردن اوحدی مراغه‌ای : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۷۷
بد خلق مباش، کز خوش و امانی نجم‌الدین رازی : سایر اشعار
شمارهٔ ۲۱
من سوخته دل تا کی چون شمع سر اندازم جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۷۰۷
عاقبت کار فروبسته خدا بگشاید ابن یمین فَرومَدی : غزلیات
شمارهٔ ۲۵۳
بکمند تابدارت که مهست در خم او فروغی بسطامی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۱۵
خرم آن عاشق که آشوب دل و دینش تویی عطار نیشابوری : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۰۷
هر که عزم عشق رویش می‌کند جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۷۰۸
گر آفتاب تجلیش روی بنماید ظهیرالدین فاریابی : قطعات
شمارهٔ ۱۵
خدایگانا بر بنده بندگیت چنانک جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۷۰۹
مرا زین بیش درد دل نباید جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۷۱۰
مرا وصال رخت ای نگار می باید جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۷۱۱
کردگارم مگر از غیب دری بگشاید جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۷۱۲
نصیب دشمنم بادا چنین عید جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۷۱۳
بیا غم از بر آن یار غمگسار رسید صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۹۱۲
آب حیات شبنم آن روی چون گل است حکیم نزاری : غزلیات
شمارهٔ ۷۸۷
نشسته ام به خیالی که می پزم مشغول عرفی شیرازی : غزلها
غزل شمارهٔ ۱۱۶
بر میان فتنه شوخی طرف دامانی شکست جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۷۱۴
جان من شکسته دل از غم تو به جان رسید قدسی مشهدی : رباعیات
شمارهٔ ۲۳۳
ای غم، رگ ما نیشتری می‌ارزد جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۷۱۶
شکر یزدان که مرا مژده جانان برسید