میرزا حبیب خراسانی : غزلیات
شمارهٔ ۱۸۳
عشق آمد و یکباره ز خود بی خبرش کرد میرزا حبیب خراسانی : غزلیات
شمارهٔ ۱۸۲
بهار شد که جهان خرمی ز سر گیرد ترکی شیرازی : فصل اول - لطیفه‌نگاری‌ها
شمارهٔ ۳۰ - آه آتشبار
قدت چو سرو و، رخسارت چو ماه است میرزا حبیب خراسانی : غزلیات
شمارهٔ ۱۸۱
باده نوشان بیخود از جام تواند نصرالله منشی : باب السنور و الجرذ
بخش ۱ - باب گربه و موش
رای گفت شنودم مثل آن کس که بی فکرت و رویت خود را در دریای حیرت و ندامت افگند و بسته دام غرامت و پشیمانی گردانید. اکنون بازگوید داستان آنکه دشمنان انبوه از چپ و راست و پس و پیش او درآیند چنانکه در چنگال هلاک و قبضه تلف افتد، پس مخرج خویش در ملاطفت و موالات ایشان بیند و جمال حال خود لطیف گرداند و بسلامت بجهد و عهد با دشمن بوفا رساند. و اگر این باب میسر نشود گرد ملاطفت چگونه درآید و صلح بچه طریق التماس نماید؟ میرزا حبیب خراسانی : غزلیات
شمارهٔ ۱۸۰
نگینی گر بدست جم نباشد میرزا حبیب خراسانی : غزلیات
شمارهٔ ۱۷۹
این همه آشوب و غوغا بر سر کوی تو چند محتشم کاشانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۶۵
به گوشم مژدهٔ وصل از در و دیوار می‌آید میرزا حبیب خراسانی : غزلیات
شمارهٔ ۱۷۸
لطف تو سنگ را بنظر گوهر آورد فرخی سیستانی : قصاید
شمارهٔ ۲۶ - در مدح خواجه ابوبکر حصیری
ای پسر گردل من کرد همی خواهی شاد میرزا حبیب خراسانی : غزلیات
شمارهٔ ۱۷۷
چشم مست تو مگر باز چه در سر دارد بیدل دهلوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۳۴۸
از چاک گریبان به دلی راه نکردیم میرزا حبیب خراسانی : غزلیات
شمارهٔ ۱۷۵
دوش ترک مست ما با طره آشفته بود احمد شاملو : حدیث بی‌قراری ماهان
چاهِ شغاد را ماننده...
چاهِ شغاد را ماننده محتشم کاشانی : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۳۷ - در مدح شاهزاده پریخان خانم بنت شاه طهماسب صفوی
دارم از گلشن ایام درین فصل بهار میرزا حبیب خراسانی : غزلیات
شمارهٔ ۱۷۴
حرف ما با تو شب دوش چه بود اسیری لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۳۸۴
ما رند خراباتی بی نام و نشانیم جامی : یوسف و زلیخا
بخش ۴۱ - ابتلای زلیخا به محنت فراق بعد از وفات عزیز مصر
دلی کز دلبری ناشاد باشد میرزا حبیب خراسانی : غزلیات
شمارهٔ ۱۷۱
باغ را نوبت نشور آمد میرزا حبیب خراسانی : غزلیات
شمارهٔ ۱۷۰
مثال مومن از مزمار گفتند
شمارهٔ ۱۸۳
عشق آمد و یکباره ز خود بی خبرش کرد میرزا حبیب خراسانی : غزلیات
شمارهٔ ۱۸۲
بهار شد که جهان خرمی ز سر گیرد ترکی شیرازی : فصل اول - لطیفه‌نگاری‌ها
شمارهٔ ۳۰ - آه آتشبار
قدت چو سرو و، رخسارت چو ماه است میرزا حبیب خراسانی : غزلیات
شمارهٔ ۱۸۱
باده نوشان بیخود از جام تواند نصرالله منشی : باب السنور و الجرذ
بخش ۱ - باب گربه و موش
رای گفت شنودم مثل آن کس که بی فکرت و رویت خود را در دریای حیرت و ندامت افگند و بسته دام غرامت و پشیمانی گردانید. اکنون بازگوید داستان آنکه دشمنان انبوه از چپ و راست و پس و پیش او درآیند چنانکه در چنگال هلاک و قبضه تلف افتد، پس مخرج خویش در ملاطفت و موالات ایشان بیند و جمال حال خود لطیف گرداند و بسلامت بجهد و عهد با دشمن بوفا رساند. و اگر این باب میسر نشود گرد ملاطفت چگونه درآید و صلح بچه طریق التماس نماید؟ میرزا حبیب خراسانی : غزلیات
شمارهٔ ۱۸۰
نگینی گر بدست جم نباشد میرزا حبیب خراسانی : غزلیات
شمارهٔ ۱۷۹
این همه آشوب و غوغا بر سر کوی تو چند محتشم کاشانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۶۵
به گوشم مژدهٔ وصل از در و دیوار می‌آید میرزا حبیب خراسانی : غزلیات
شمارهٔ ۱۷۸
لطف تو سنگ را بنظر گوهر آورد فرخی سیستانی : قصاید
شمارهٔ ۲۶ - در مدح خواجه ابوبکر حصیری
ای پسر گردل من کرد همی خواهی شاد میرزا حبیب خراسانی : غزلیات
شمارهٔ ۱۷۷
چشم مست تو مگر باز چه در سر دارد بیدل دهلوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۳۴۸
از چاک گریبان به دلی راه نکردیم میرزا حبیب خراسانی : غزلیات
شمارهٔ ۱۷۵
دوش ترک مست ما با طره آشفته بود احمد شاملو : حدیث بی‌قراری ماهان
چاهِ شغاد را ماننده...
چاهِ شغاد را ماننده محتشم کاشانی : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۳۷ - در مدح شاهزاده پریخان خانم بنت شاه طهماسب صفوی
دارم از گلشن ایام درین فصل بهار میرزا حبیب خراسانی : غزلیات
شمارهٔ ۱۷۴
حرف ما با تو شب دوش چه بود اسیری لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۳۸۴
ما رند خراباتی بی نام و نشانیم جامی : یوسف و زلیخا
بخش ۴۱ - ابتلای زلیخا به محنت فراق بعد از وفات عزیز مصر
دلی کز دلبری ناشاد باشد میرزا حبیب خراسانی : غزلیات
شمارهٔ ۱۷۱
باغ را نوبت نشور آمد میرزا حبیب خراسانی : غزلیات
شمارهٔ ۱۷۰
مثال مومن از مزمار گفتند
